Ο χορός είναι η έκφραση της ψυχής μέσω του σώματος. “Ο καλλιτέχνης είναι αυτός που βάζει τον καθρέφτη μπροστά στο κοινό για να του δείχνει άλλοτε την αλήθεια του και άλλοτε ψευδαισθήσεις”, λέει ο Άκραμ Καν, ο εκπληκτικός μπανγκλαντεσιανής καταγωγής χορευτής και ερευνητής της έκφρασης μέσω της τέχνης του χορού.
Είχε έρθει το 2013 με την Συλβί Γκιγιέμ και παρουσίασαν και στη χώρα μας τα “Ιερά τέρατα”. Τότε είχα δει το πάθος και τη ακρίβειά του, τη γοητεία και τη πνευματικότητά του που αποτυπώνεται στις κινήσεις του σώματός του. Οι χορογραφίες που παρουσιάζει στο κοινό είναι μια έκφραση της ανάγκης του για επικοινωνία με διαφορετικής τεχνικής χορευτές. Κάθε φορά το αποτέλεσμα της δουλειάς του είναι ιδιαίτερο και ξεχωρίζει από κάθε προηγούμενη συνεργασία.
Αυτή τη φορά έρχεται στην Αθήνα για να παρουσιάσει το “Torobaka” στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών μέχρι τις 15 Μαρτίου με τον Ανδαλουσιάνο Ισραέλ Γκαλβάν. Μαζί οι δύο χορευτές δημιουργούν από κοινού μια νέα χορευτική γλώσσα. Βρίσκουν τρόπους να συνδυάσουν αρμονικά το παραδοσιακό ινδικό χορό κατάκ και το φλαμένκο. Ο χορός όπως και η φιλοσοφία ριζώνει βαθιά μέσα στη ζωή ενός πολιτισμού και γεννιέται από την ανάγκη να γνωρίσεις το άγνωστο, πιστεύει ο Καν, γιατί είναι μεγάλη πρόκληση να αφήνεις όσα γνωρίζεις και να επιχειρείς να μπεις στον κόσμο μιάς νέας τεχνικής, αλλάζοντας τελείως τον εαυτό σου. “Οταν μπαίνει το μυαλό στο δρόμο δεν αφήνεις τον εαυτό σου να ζήσει αυτό που σου παρουσιάζεται στη διαδρομή της ζωής και να το διευκολύνεις, αλλά προσπαθώντας να έχεις τον έλεγχο θέλεις να γνωρίζεις τι θα συμβεί και το καταστρέφεις”, αναλύει ο Καν εξηγώντας τη διαδρομή αυτής της νέας συνεργασίας με έναν εξαιρετικό χορευτή φλαμένγκο.
Κοινό στοιχείο των δύο καλλιτεχνών είναι η επικοινωνία τους μέσω του ρυθμού, τα χτυπήματα στο έδαφος, κυκλικές κινήσεις των χεριών, αλλαγές ρυθμών και μουσικής και πειραματισμός με την μουσική και τους ήχους των ποδιών και του στόματος.
Το “Torobaka”, είναι σα μια μάχη μεταξύ ενός ταύρου και του θηράματός του. Προέρχεται από τις λέξεις toro (ταύρος ) και vaca (αγελάδα ), ζώα ιερά στις παραδόσεις των δύο χορευτών. Δύο άνδρες σε μια ανταλλαγή, σε μια συμφωνία επί σκηνής επιχειρούν “μαζί να σπάσουν τα καλούπια των πολιτισμών τους εκ των έσω για να δημιουργήσουν μέσα σε μια έκρηξη χορού και ζωντανής μουσικής μια παράσταση για δύο σώματα που γίνονται ένα, διατηρώντας όμως τη γλώσσα τους”, διαβάζουμε.
Αναζητούν εκφραστικά μέσα από τις διαφορετικές τους παραδόσεις ο καθένας και τα συνδυάζουν αριστοτεχνικά δίνοντας στο κοινό την αστείρευτη ενέργεια που τους ενώνει, την ταχύτητα, την ακρίβεια στη κίνηση και την εκφραστικότητα. Όλα αυτά τα μέσα συνθέτουν μια παράσταση μαγική, μια προσωπική συνομιλία που κερδίζει τον θεατή με την εκφραστικότητα και την τεχνική τελειότητα των χορευτών.
Μια παράσταση ταξίδι σε διαφορετικούς πολιτισμούς και χωρίς σύνορα γιατί ο χορός όπως και η μουσική είναι διεθνής γλώσσα. Ο χορός ξυπνάει μνήμες, αισθήσεις και τη φαντασία μας. Αφεθείτε στη τέχνη του!
“Torobaka” από τις 10- 15 Μαρτίου στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών.
