Ο... Μελέτης από τις Άγριες Μέλισσες, Γιώργος Γεροντιδάκης: «Σε μία γυναίκα με γοητεύουν τα μάτια, το χαμόγελο και παρατηρώ τα χέρια»

Ο Γιώργος Γεροντιδάκης μετράει ήδη δύο δεκαετίες στον χώρο της υποκριτικής και είναι μόλις 31 ετών. Γεννήθηκε, μεγάλωσε και ζει μόνιμα στα Νότια προάστια της πρωτεύουσας. Σταδιακά, τα μονοπάτια της ζωής τον οδήγησαν στο επάγγελμα του ηθοποιού από την πολύ μικρή του ηλικία και αργότερα στην δραματική σχολή «Ίασμος» του Βασίλη Διαμαντόπουλου.

Η καριέρα του ξεκινά από την διαχρονική ταινία «Peppermint» του Κώστα Καπάκα, η οποία κατάφερε να αποσπάσει 18 βραβεία. Αν και ήταν μόλις 10 ετών, έδειξε το απαράμιλλο ταλέντο του, καθώς όχι μόνο γνώριζε απ΄ έξω όλο το σενάριο -και δεν δίσταζε να βοηθά τους ενήλικες ηθοποιούς, όταν ξεχνούσαν τα λόγια τους- αλλά μας καθήλωσε και με την ερμηνεία του. «Το έβλεπα επαγγελματικά, όχι σαν παιδί και ως ενήλικα με αντιμετώπιζαν και οι συνεργάτες μου», τονίζει.

Έχει συμμετάσχει σε πολλές από τις μεγάλες επιτυχίες της ελληνικής τηλεόρασης, όπως «Βέρα στο Δεξί», Τα φτερά του έρωτα», «7 θανάσιμες πεθερές», «L.A.P.D: Λεκανοπέδιο Αττικής Police Depeartment», «Το σόι μου μέσα» και άλλα.

Φέτος, τον απολαμβάνουμε μέσα από την τηλεοπτική συχνότητα του Αnt1, στον ρόλο του «Μελέτη» στις «Άγριες Μέλισσες». Από την μία ενσαρκώνει τον επιστάτη της οικογένειας Σεβαστού, εκείνον στον οποίο ανατίθενται όλες οι παράνομες και εγκληματικές ενέργειες της οικογένειας, και από την άλλη είναι η προσωποποίηση του πάθους της Πηνελόπης. Μονάχα μέσα από τα μάτια της Πηνελόπης, αφήνει ο Μελέτης την αγνότητα και την καλοσύνη, να αναδυθεί από την ψυχή του.

Για τον ρόλο του στη σειρά, τρικυμία σχολίων έχει ξεσπάσει στα κοινωνικά δίκτυα. Ο Γιώργος, έχει καταφέρει να γίνει ο πιο μισητός «κακός» στο κοινό και την ίδια στιγμή, έχει φροντίσει να κάνει τον κόσμο να υποκλίνεται και να εκθειάζει το υποκριτικό του ταλέντο.

Παράλληλα, τις Κυριακές δίνει την ευκαιρία σε μικρούς και μεγάλους να τον απολαύσουν στην παιδική θεατρική παράσταση «Ο θαυμαστός κόσμος της μαργαρίτας». Η θεατρική παράσταση παίζεται στο Θέατρο «Χυτήριο» και ο Γιώργος εμφανίζεται υποδυόμενος τον γεροπλάτανο της λουλουδοοικογένειας, εκείνον που σώζει τον κόσμο. Τέλος, από τον Ιανουάριο θα πρωταγωνιστήσει στην παράσταση «Mom maid mermaid», στο Γυάλινο Μουσικό θέατρο, σε σκηνοθεσία Κατερίνας Σιώζου.

Aποκλειστική συνέντευξη στη Σοφία Μαζοκοπάκη

Στη δική σου τη ζωή πως μπαίνει αυτή η πολυαγαπημένη σειρά, οι «Άγριες Μέλισσες»;
Εγώ δέχθηκα ένα τηλεφώνημα και ζήτησαν να με δουν γα την σειρά. Τότε δεν γνώριζα καν για το casting, είχα ακούσει από κύκλους ότι υπήρχε κάποια «κλειστή» οντισιόν στην οποία έβλεπαν συγκεκριμένα πρόσωπα.

Το παράδοξο στην υπόθεση είναι, ότι εκείνη την περίοδο συμμετείχα σε μία θεατρική παράσταση ενσαρκώνοντας τον Δράκουλα και ένας φίλος με πρότεινε, για να παίξω σε Escape Room. Έτσι, μίλησα με τους αρμόδιους για την συγκεκριμένη δουλειά και την αρνήθηκα προφασιζόμενος ότι -τάχα μου- θα παίξω σε σειρά και δεν έχω τον απαραίτητο χρόνο. Μετά από δύο μέρες λοιπόν αφού είχα προφασιστεί την συγκεκριμένη δικαιολογία με πήραν τηλέφωνο από το casting των Άγριων Μελισσών.

Πηγαίνοντας στην οντισιόν ήμουν πεπεισμένος -ήδη από το τηλεφώνημα- ότι θα έχω τον ρόλο. Ίσως τα λόγια τους και το γεγονός ότι επικαλέστηκαν πολλά από τα θεατρικά στα οποία έχω παίξει, με έκαναν να έχω περισσότερη αυτοπεποίθηση. Το ίδιο κιόλας απόγευμα με ενημέρωσαν ότι θα είμαι στην σειρά. Θεωρώ, ότι ήταν η καλύτερη οντισιόν που έχω κάνει.

Ο ρόλος του Μελέτη ήταν εξαρχής προκαθορισμένος για εσένα;

Σίγουρα με είχαν στο μυαλό τους για ένα από τους κακούς. Συγκεκριμένα με ήθελαν είτε για τον «Κωσταντή», είτε για τον «Μελέτη». Όπως όλα δείχνουν κατέληξαν στον «Μελέτη»

Είναι η πρώτη φορά που υποδύεσαι ένα τέτοιο χαρακτήρα στην τηλεόραση. Ήταν πρόκληση για σένα αυτός ο ρόλος;

Όχι, παρότι δεν έχω ξαναγίνει κακός για τις ανάγκες της τηλεόρασης, ήταν μεγάλη χαρά για εμένα. Μπορώ να σου πω, ότι το γεγονός, πως πέρυσι έβλεπα Peaky Blinders και πλήθος έργων εποχής με έκανε να αντιλαμβάνομαι καλύτερα το πως μπορείς να αποδώσεις έναν ακραίο ρόλο -είτε καλό είτε κακό- χωρίς να βγει καρικατούρα.

Ο Μελέτης θεωρείται το «σκυλί του Δούκα», ο οποίος τον υπακούει πιστά και δεν διστάζει να κάνει οτιδήποτε και να του ζητήσει. Είναι όμως όντως αυτός ο κακός της υπόθεσης. Θεωρείς ότι μελλοντικά θα δούμε την ανατροπή στον χαρακτήρα του;

Ο Μελέτης είναι ένας υποτακτικός άνθρωπος. Μπορεί να έχει τη δύναμη να ανταπεξέλθει σε οποιαδήποτε δυσκολία, αλλά δεν έχει τη δύναμη να υψώσει ανάστημα μπροστά στην οικογένεια των Σεβαστών. Τις αλλαγές που μπορεί να έρθουν, δεν τις γνωρίζω, σίγουρα εγγυώμαι τεράστιες ανατροπές. Δεν σου κρύβω, ότι ανυπομονώ και εγώ να δω σεναριακά την εξέλιξη του Μελέτη. Σαν Γιώργος, πιστεύω ότι ο Μελέτης έχει καλή ψυχή, αλλά σε αυτή τη φάση η εμπιστοσύνη και η αγάπη του προς τον Δούκα, τον έχει τυφλώσει. Επίσης, για εμένα δεν υπάρχει καλός και κακός χαρακτήρας. Όλοι μέσα μας έχουμε τον καλό και τον κακό. Απλώς πάντα υπάρχει η επιλογή του τι θα βγάλουμε προς τα έξω. Ο Μελέτης δεν θεωρεί ότι κάνει κακό για εκείνον οι πράξεις του είναι σωστές.

Τι άνθρωπος είναι ο Μελέτης;

Ο Μελέτης είναι ένας άνθρωπος ντόμπρος. Σε όλα τα επεισόδια που έχουμε δει μέχρι τώρα, η μόνη φορά που δεν υπήρξε ντόμπρος ήταν όταν μαχαίρωσε πισώπλατα τον Μιλτιάδη. Όμως, ακόμα και αυτή η ενέργεια έκρυβε από πίσω της το γεγονός, ότι λίγο πριν είχε δεχτεί την απόρριψη της Πηνελόπης. Ήταν θολωμένο το μυαλό του. Επίσης, είναι ένας εξαιρετικός φίλος, από αυτούς που σπανίζουν στις ημέρες μας. Είσαι σε θέση να θυσιάσει ακόμα και την ζωή του, για εκείνους που αγαπά.

Στον δρόμο ο κόσμος αντιδρά για το ρόλο του Μελέτη; Τι σου λένε όταν σε βλέπουν;

Για να σου πω την αλήθεια μάλλον λόγω του παρουσιαστικού με φοβούνται με έναν τρόπο. Βέβαια έχουν πλάκα αυτά! Ο κόσμος ταυτίζεται και εγώ το βρίσκω θετικό αυτό, είναι το αποτέλεσμα του κόπου και της δουλειάς που έχουμε ρίξει. Όμως δεν σου κρύβω, ότι με πολλούς κάνω και πολύ όμορφες συζητήσεις στον δρόμο, ενώ άλλοι μου λένε «Πάρε την Πηνελόπη και φύγετε!»

Ο Μελέτης παρότι κακός δεν διστάζει να ερωτευτεί την Πηνελόπη, αυτό υποδηλώνει ότι υπάρχει καταβάθος κάτι καλό μέσα του;

Μόνο στην Πηνελόπη δείχνει ο Μελέτης αυτό το καλό που υπάρχει στην ψυχή του. Αυτός ο έρωτας για εμένα προσωπικά μέσα στους πολλούς, που έχει αυτή η σειρά, είναι λίγο ξεχωριστός, γιατί βγάζει την θετική πλευρά ενός ανθρώπου. Αυτός ο έρωτας είναι «καθαρός». Μιλάμε για αγνά συναισθήματα ανάμεσα στο ζευγάρι.

Τι ερωτεύεται στην Πηνελόπη, τι τον γοητεύει;

Η Πηνελόπη είναι ένα αγνό πλάσμα, και ίσως είναι αυτή η αγνότητα που του λείπει. Την Πηνελόπη την αγαπά γιατί έχουν ζήσει και έχουν μεγαλώσει μαζί. Τώρα που η Πηνελόπη έχει ενηλικιωθεί, ο Μελέτης της εκδηλώνει τον έρωτα του. Επίσης, μπορώ να πω ότι τον γοητεύουν τα μάτια της.

Πώς θα αντιδράσει τον γάμο της Πηνελόπης, που πιθανώς να έπεται;

Μέχρι τώρα έχουμε δει, ότι ο Μελέτης σαν ρόλος «καταπίνει» και κάνει υπομονή για πάρα πολλά πράγματα. Δεν μπορεί να εκδηλώσει την έκρηξη του εύκολα, γιατί θα πρέπει να δεχτεί τις συνέπειες και δεν θέλει να φέρει σε δύσκολή θέση άλλους ανθρώπους. Ακόμα και εμείς δεν ξέρουμε τις εξελίξεις, σίγουρα θεωρώ ότι θα είναι πολύ δύσκολο να το δεχτεί όλο αυτό. Με έναν τρόπο, της ζήτησε να μείνει και ας είναι παντρεμένη με κάποιον άλλο. Κάνει τεράστια θυσία. Θεωρώ πως ακόμα και να γίνει ο γάμος, ο Μελέτης θα το «φάει αμάσητο».

Θεωρείς ότι θα προσπαθήσει να ξεσκεπάσει τον Κλεομένη;

Δεν τον υποψιάζεται για να τον ξεσκεπάσει. Ούτε εκείνος έχει καταλάβει την απάτη του Κλεομένη. Τον ενοχλεί που υπάρχει. Δεν θέλει να βρίσκεται κοντά στην Πηνελόπη και σε πολλές σκηνές μου ‘ρχεται να τον χαστουκίσω, αλλά κρατιέμαι, τι να κάνω (γέλια). Πολλές φορές μου λέει ο Θανάσης Κουρλαμπάς (Κλεομένης) «Πως με κοιτάς έτσι ρε Γιώργο, τρομάζω».

Τι είναι σε θέση να κάνει ο Μελέτης για να κερδίσει την Πηνελόπη;

Να την κλέψει, να φύγει και να ζήσουν μία ζωή μακριά από όλα αυτά. Αυτό είναι πολύ ρομαντικό και δεν γίνεται στις ημέρες μας.

Με τον Μελέτη έχεις κάτι κοινό; Μπορείς να ερωτευτείς τόσο δυνατά όσο ο Μελέτης;

Σαν σκορπιός και εγώ ερωτεύομαι πολύ. Αυτό που μου αρέσει και με γοητεύει στον Μελέτη και νομίζω ότι είναι και ένα κοινό μας στοιχείο, είναι ότι μπορώ να δείχνω τα συναισθήματα μου μονάχα σε εκείνους που πραγματικά επιθυμώ. Δεν διοχετεύομαι παντού και δεν «καταναλώνω» τα συναισθήματα μου, τα δείχνω έμπρακτα σε αυτούς που πρέπει. Ενσαρκώνοντας τον χαρακτήρα του Μελέτη μπορώ να σου πω, ότι έχω βελτιωθεί πολύ σε αυτό το κομμάτι.

Ποια είναι η πιο αστεία στιγμή σας στα γυρίσματα;

Πραγματικά είναι άπειρες. Απολαμβάνω το γεγονός ότι οι περισσότερες σκηνές μου είναι με τον Λεωνίδα Κακούρη (Δούκας) και με τον Γιάννη Κουκουράκη (Κωσταντής). Αυτό το τρίπτυχο που σχηματίζουμε είναι το κάτι άλλο, ενώ κάνουμε τους κακούς είμαστε οι πιο αστείοι όλου του γυρίσματος. Συγκεκριμένα, στον γάμο της Ασημίνας, όταν γίνονταν η γιορτή εμείς έπρεπε να είμαστε σοβαροί και κάθε φορά που δεν μας έγραψαν οι κάμερες εμείς χορεύαμε και πεθαίναμε στα γέλια. Βέβαια, όλα αυτά είναι inside jokes, όπως έχουμε και με τον Γιάννη Κουκουράκη μία πολύ συγκεκριμένη κίνηση που σηκώνουμε λίγο το μουστάκι και γελάμε μεταξύ μας.

Είχες πρωταγωνιστήσει στην εξαιρετική και πολυβραβευμένη ταινία «Peppermint» του Κώστα Καπάκα, το 1999. Μετά ήρθαν προτάσεις και για σίριαλ στην τηλεόραση, όπως είναι «Τα φτερά του έρωτα», «Βέρα στο δεξί» κ.α. Μπήκες δηλαδή δυναμικά στη δουλειά του ηθοποιού από πολύ μικρή ηλικία, ήσουν μόλις 10 χρονών, μικρό παιδάκι. Έζησες την παιδική σου ηλικία έτσι όπως θα έπρεπε;

Ήμουν διχοτομημένος σε δύο εαυτούς, ο ένας ήταν ο Γιώργος που βρίσκονταν στο σχολείο έπαιζε και ζούσε την ηλικία του και ο άλλος εαυτός ήταν εκείνος, που όταν τελείωνε το σχολείο έτρεχε να βρεθεί στα πλατό. Κάποιες φορές ίσως με έπιανε το παράπονο, γιατί οι φίλοι που έφευγαν για παιχνίδι, ενώ εγώ πήγαινα για δουλειά. Σταδιακά όμως το απέβαλλα. Σε αυτό συνέβαλλε και το γεγονός, ότι οι φίλοι μου και το περιβάλλον, στο οποίο ζούσα, δεν σταμάτησε να με αντιμετωπίζει ως παιδί, οπότε διατήρησα την παιδικότητα μου.

Πώς κατάφερες να συνδυάσεις αυτές τις «δύο ζωές» και να ανταπεξέλθεις;

Για να μπορέσει να ανταπεξέλθει ένα παιδί σε όλο αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο. Προσωπικά βγάζω το καπέλο, σε όλους τους ανθρώπους που καταφέρνουν να εντάξουν στο κλίμα όλα αυτά τα παιδιά. Εμένα μου συμπεριφέρονταν, ως ενήλικα και πραγματικά τους ευχαριστώ πολύ για αυτό. Αυτός είναι και ο λόγος που αγαπάω τόσο πολύ την Μαριάννα Τουμασάτου. Μάλιστα, πρόσφατα έτυχε να κάνω ένα γύρισμα με ένα παιδί, και ένοιωσα μέσα μου, πως ήρθε η ώρα να δώσω και εγώ αυτά που μου έχουν δώσει. Το παιδί λοιπόν είχε κολλήσει και ζήτησα πέντε λεπτά μαζί του, γιατί γνώριζα πως μπορεί να ένοιωθε και ήθελα να το βοηθήσω.

Τι σε γοητεύει στην τέχνη της υποκριτικής;

Το γεγονός ότι προσφέρονται μοναδικά συναισθήματα. Κάτι που μου έχει μείνει πολύ έντονα είναι κάτι που βίωσα σε μία παράσταση που ανεβάσαμε το 2012. Είχαμε αφιερώσει -θυμάμαι- 9 μήνες εντατικών προβών, για μια παράσταση που θα έπαιζε για τρεις ημέρες. Μόλις βγήκε ο πρώτος ηθοποιός έξω, αντίκρισε ένα θέατρο γεμάτο με κόσμο που δεν περιμέναμε. Στο τέλος της παράστασης το χειροκρότημα των θεατών ήταν τόσο έντονο, που ένοιωθα το σώμα μου να κυματίζει. Θέατρο είναι για εμένα, αυτές οι στιγμές. Η αγκαλιά ενός παιδιού που ταυτίστηκε με το θέαμα, το ευχαριστώ του κόσμου, ένα άγγιγμα ή ένα κλάμα είναι εκείνα που με συγκλονίζουν μέσα σε αυτή την τέχνη.

Παίζεις σε παιδικό. Πως γίνεται να είσαι από τη μία ο «Μελέτης», ο σκληρός, ο κακός, και από την άλλη να γίνεσαι ένας γεροπλάτανος σε μια παράσταση για παιδάκια;

Είναι ωραία τα αντιφατικά πράγματα. Από την μία μπορεί να σκοτώνω σε μία σειρά και από την άλλη να προσπαθώ να σώσω έναν πλανήτη. Έχω πει πολλές φορές, ότι τα παιδικά είναι και για τους μεγάλους. Έχω παίξει σε πολλά παιδικά. Αρχικά το φοβόμουν πάρα πολύ, θεωρώ ότι είναι πάρα πολύ ιδιαίτερο και πάρα πολύ δύσκολο. Αγαπάω πάρα πολύ τα παιδιά, οπότε μου δίνει μεγάλη χαρά η συμμετοχή μου εκεί.

Πόσο δύσκολο είναι για τον ηθοποιό των παιδικών παραστάσεων να «χαλιναγωγήσει» το τόσο νεαρό κοινό;

Η επιτυχία του παιδικού είναι, όταν το παιδί αποσβολωμένο και άναυδο παρακολουθεί την παράσταση. Άσχετα με τη επιτυχία ή όχι της παράστασης, εγώ συγκινούμαι απερίγραπτά με αυτό. Η επιτυχία κρύβεται στο να καταφέρεις να αποσπάσεις την προσοχή του παιδιού.

Από Γενάρη θα είσαι και στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο; Πες μας λίγα λόγια για την παράσταση.

Ξεκινάμε 8 Ιανουαρίου και βρισκόμαστε στην Εναλλακτική Αίθουσα του Γυάλινου Μουσικού Θεάτρου που άνοιξε στον 7ο όροφο, με το θεατρικό έργο «Μom Made Mermaid» σε σκηνοθεσία Κατερίνας Σιώζου, που αφορά στους δεσμούς αίματος και τη ζωή ενός γιου και μιας μάνας στο σπίτι. Θα παρομοίαζα το έργο με ένα φωτογραφικό άλμπουμ, καθώς απομονώνονται οι στιγμές και παρουσιάζονται στον κόσμο. Μαζί μου επί σκηνής είναι η Μάγδα Κατσιπάνου. Θα κάνουμε 18 παραστάσεις και θα είμαστε εκεί από Τετάρτη – Κυριακή.

Θα υποθέσω ότι ήδη από την πολύ μικρή σου ηλικία θα είχες αποφασίσει για το επάγγελμα που θα ακολουθούσες…

Περίπου! Τελειώνοντας το σχολείο είχα ήδη αποφασίσει ότι δεν θα έδινα πανελλήνιες για να περάσω σε κάποιο ελληνικό πανεπιστήμιο. Είχα στο μυαλό μου να ασχοληθώ με την αρχαιολογία τότε, αλλά τα πράγματα είναι δύσκολα στην Ελλάδα για αυτό. Έπειτα λάτρευα την εγκληματολογία, όμως αυτό είναι ένα επάγγελμα που δεν υπάρχει στην Ελλάδα. Έτσι οδηγήθηκα στην υποκριτική και στην σχολή Ίασμος.

Όμως από πιο μικρός ασχολήθηκες με την υποκριτική, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, δεν υπήρξε εξαρχής μονόδρομος;

Αυτό ήταν ένα κομμάτι της ζωής μου, που ως παιδί, μου έδινε μεγάλη χαρά, περνούσα πολύ ευχάριστα μέσα στο χώρο. Υπήρχε μέσα μου μία καλλιτεχνική τάση, όμως δεν πέρασε από το μυαλό μου ότι αυτή η ενασχόληση, που μου δίνει τόσο μεγάλη χαρά, θα γίνει το επάγγελμά μου.

Για να γνωρίσουμε καλύτερα τον Γιώργο Γεροντιδάκη… Ποια είναι η μεγαλύτερη τρέλα που έχεις κάνει;

Από μικρός μου άρεσε το ύψος. Έτσι λοιπόν, στην πολυκατοικία που έμενα πήγαινα στην γιαγιά μου -που βρίσκονταν στον 5ο όροφο- και πηδούσα από το ένα μπαλκόνι στο άλλο, την στιγμή που από κάτω βρίσκονταν το απόλυτο κενό. Τότε δεν φοβόμουν, όταν το αναπολώ τώρα με πιάνει τρόμος.

Πώς περνάς τον ελεύθερο σου χρόνο;

Θα παίξω μπάλα ή θα πάω στο γήπεδο, να στηρίξω τον Ολυμπιακό την αγαπημένη μου ομάδα. Επίσης, κάθε Σάββατο παίζουμε με το σωματείο ηθοποιών ποδόσφαιρο. Γενικά, είμαι του αθλητισμού και προσπαθώ 4-5 φορές την εβδομάδα να αθλούμαι.

Πες μου κάποιον άλλο έρωτα σου εκτός από την υποκριτική και τον αθλητισμό.

Οι γυναίκες, δεν είναι ένας έρωτας; Είστε το αλατοπίπερο στη ζωή των αντρών. Μπορεί να μαλώνουμε, αλλά χωρίς εσάς δεν μπορούμε, έχουμε δημιουργηθεί για να υπάρχει συντροφικότητα.

Τι σε γοητεύει σε μία γυναίκα; Τι χαρακτηριστικά έχει η ιδανική γυναίκα για εσένα;

Αυτά που κοιτάω κατά κύριο λόγο σε μία γυναίκα είναι τα μάτια, γιατί μου λένε την αλήθεια, το χαμόγελο, γιατί δείχνει το πόσο όμορφη μπορεί να είναι και τα χέρια, γιατί δείχνουν την αριστοκρατία.

Πότε άλλαξε ο χρόνος, πολύ όμορφα για εσένα;

Όταν αποκλειστήκαμε στα χιονιά με τους κολλητούς μου. Αξέχαστες στιγμές. Για 18 ώρες δεν είχαμε φαγητό, μπορώ να πω, ότι έζησα το Survivor.

Τι θα ήθελες να σου φέρει το 2020;

Θα ευχόμουν να φέρει στα παιδιά και στον κόσμο που έχει ουσιαστικά προβλήματα, λύσεις. Αν είναι ευτυχισμένος ο κόσμος γύρω μας, είμαστε ευτυχισμένοι και εμείς. Επίσης, μία άλλη ευχή που θα ήθελα να κάνω, κυρίως προς τα πρόσωπα με εξουσία, είναι να έρθει το 2020 και να πάψει την απληστία.