Δύο βιβλία του Νικόλαου Παπαναστασόπουλου για την πολιτική επιστήμη και όχι μόνο κυκλοφορούν από τις εκδόσεις “Ι.Σιδέρη”. Πρόκειται για τα: “Το πολιτικό σύστημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης” και “Εισαγωγή στην Επιστήμη του Δικαίου, στην Πολιτική Επιστήμη και Φιλοσοφία”.
Λίγα λόγια για το βιβλίο: “Το πολιτικό σύστημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης”
Είναι σαφές ότι η Ένωση βρίσκεται σε «διαδικασία μετάβα- σης», χωρίς ωστόσο να είναι ξεκάθαρος αυτός ο προσανατο- λισμός της. Όσον αφορά στη στρατηγική της διάσταση τεκμαί- ρεται ότι παρά τα βήματα που έχουν γίνει η πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ (και του ΝΑΤΟ) θα είναι αυτή που θα οδηγεί στην ατροφία των αυτόφωτων δράσεων της Ένωσης. Αν με ορολογία χημείας, πούμε από τη μια ότι η Ευρώπη είναι το άτομο, και από την άλλη, στην ιστορία ορισμένες χώρες συνιστούν τον («σκληρό») πυρήνα της, υπάρχουν χώρες που λειτουργούν ως πρωτόνια και νετρόνια, συγκροτώντας αυτόν τον πυρήνα. Υπάρχουν, ωστόσο, και άλλες που περιστρέφο- νται ως ηλεκτρόνια, γύρω από αυτόν τον πυρήνα και σχημα- τίζουν καθ’ ολοκληρία αυτό το άτομο. Η διαδοχή των αιώνων επιφύλαξε, ανάλογα σε κάθε κράτος, το κέντρο του πυρήνα, τη θέση των πρωτονίων και νετρονίων, αλλά και των ηλεκτρο- νίων. Η πρόκληση για το ελληνικό κράτος του οποίου το αξιακό του παρελθόν, οι ιδέες και οι αξίες που κυοφόρησε ως αρχαιοελλη- νικός πολιτισμός και αποτελούν τα «quarks» του «ευρωπαϊκού ατόμου», έγκειται στο αν θα συνεχίσει να αποτελεί ενεργό κρά- τος-μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας, με την όποια μορφή που η Ένωση έχει ή θα λάβει στον όποιο βαθμό πολιτικής της εντελέχειας.
Λίγα λόγια για το βιβλίο: “Εισαγωγή στην Επιστήμη του Δικαίου, στην Πολιτική Επιστήμη και Φιλοσοφία”
Στο διάβα των αιώνων η διερεύνηση των θεμελίων ή η εμπειρική μελέτη του ανθρώπινου πολιτικού και κοινωνικού βίου χαρακτήριζε όλη την επιστημονική και φιλοσοφική προσπάθεια των στοχαστών.
Στη βάση της απαίτησης για ένα κοινωνικό κράτος δικαίου, ως αναγκαία εμβίωση για την καθημερινότητα των πολιτών, προτάξαμε τη σημαντικότητα της εντρύφησης στη νομική και πολιτική επιστήμη. Πώς αλλιώς, καθώς το κοινωνικό τους πρόσημο είναι αυτό που οιστρηλατεί την ίδια την ανθρώπινη ζωή, ως οργάνωση και ως ρύθμιση της συμπεριφοράς. Και αυτή η πρόταξη διέρχεται από τη συνεχή αναστοχαστικότητα και προσπάθεια για προαγωγή του κοινωνικοπολιτικού πλου και βελτίωση της ίδιας της ανθρώπινης μοίρας. Σ’ αυτή την κατεύθυνση, η έννοια που το περιεχόμενό της καθορίζει και τους περισσότερους κανόνες δικαίου και την ίδια τη λειτουργία μιας κρατικής δομής/συστήματος (εσωτερικού ή διεθνούς) είναι αυτή της ελευθερίας.
Συνάμα, η έννοια της εμπιστοσύνης συνιστά το κλειδί για να κάνεις τη δημοκρατία να λειτουργήσει ακόμη πιο αποδοτικά, να στηριχτείς δηλαδή στους κώδικες αλλά κυρίως να αποκρυπτογραφήσεις τους κωδικούς του κατεξοχήν δημοκρατικού αινίγματος, «όπου το λίγο φαντάζει πολύ και το πολύ φαντάζει λίγο». Πράγμα όχι εύκολο. Πολιτικά και κοινωνικά όμως αναγκαίο».