Σε λίγες μέρες και συγκεκριμένα στις 23 Απριλίου, ολοκληρώνεται στην γκαλερί Gagosian η έκθεση των εμβληματικών φωτογραφιών του Peter Lindbergh, που μέσα από τον φακό του αιχμαλωτίστηκε η γυναικεία φιγούρα ως έμπνευση των απαρχών του αφηγηματικού κινηματογράφου, αλλά και της καθημερινότητας.
Λίγο πριν το τέλος αυτής της έκθεσης, την Τρίτη 19 Απριλίου, στις 20.30 και στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, ο κορυφαίος φωτογράφος συνάντησε τη Σάντρα Μαρινοπούλου σε μία συζήτηση περί δημιουργικότητας.
Η Σάντρα Μαρινοπούλου και ο Λίντμπεργκ φιλόξενοι οικοδεσπότες ενός κοινού που διψούσε να μάθει τι είναι η κατά Λίντμπεργκ δημιουργικότητα και από πού αντλεί την έμπνευση του ο φωτογράφος. Σκηνικό οι φωτογραφίες του καλλιτέχνη, που εναλλάσσονταν και εκείνος τις σχολίαζε με αποκορύφωμα την περίφημη επανένωση όπου τα σούπερ μοντέλα της δεκαετίας του ’90 ξανασυναντήθηκαν για λογαριασμό της ιταλικής Vogue και έκαναν αίσθηση. Σίντι Κρόφορντ, Τατιάνα Πάτιτζ, Έλενα Κρίστενσεν, Εύα Χερτζίκοβα, Νάντια Άουερμαν.
Όλες μούσες του Λίντμπεργκ που «επανακαθόρισε την έννοια της γυναικείας ομορφιάς. Με μια ανθρωπιστική προσέγγιση εξιδανίκευσε τη γυναικεία ομορφιά αναδεικνύοντας την ψυχή», όπως είπε η κ. Μαρινοπούλου και επιβεβαιώνει η διαδρομή σε ‘ασπρόμαυρο υψηλό κοντράστ’ του διάσημου φωτογράφου. Η θηλυκότητα και η γοητεία των γυναικών που φωτογραφίζει αναδεικνύεται μέσα από τον απροκάλυπτο ρεαλισμό που χαρακτηρίζει τη δουλειά του-απομεινάρι της καταγωγής του από την Ανατολική Ευρώπη.
«Και τώρα που είδατε το φιλμ» είπε ο 70χρονος Λίντμπεργκ, που επηρέασε όσο λίγοι τη φωτογραφία μόδας και την ίδια την έννοια του πορτρέτου γενικότερα, «θα θέλετε όλοι να γίνετε φωτογράφοι, διότι θα νομίζετε ότι σε αγκαλιάζουν και σε φιλούν όλη την ώρα. Δεν είναι καθόλου ρεαλιστικό αυτό».
Ανάμεσα στις ασπρόμαυρες φωτογραφίες της Τζούλιαν Μουρ, της Νικόλ Κίντμαν, της Τίνα Τέρνερ, της Κέιτ Μος, ένα στιγμιότυπο αφιερωμένο στην Πίνα Μπάους (με τις γάμπες των χορευτριών να φορούν καλσόν με ραφή. Αλλά στη μεταπολεμική Γερμανία καλσόν ούτε για δείγμα. «Οπτική απάτη» όπου η ραφή σε γάμπα και μηρό είναι ζωγραφισμένη με μολύβι ματιών) και μια φωτογραφία με συντηρημένα γλυπτά του Τζιακομέτι που τραβήχτηκε σε μουσείο της Ζυρίχης.
Σκάρωσε στο χαρτί σκέψεις για την έννοια της δημιουργικότητας μόλις επέστρεψε στο ξενοδοχείο του μετά από μια επίσκεψη στο μουσείο σύγχρονης τέχνης της Νέας Υόρκης (MOMA). «Προφανώς δεν θεωρώ τον εαυτό μου Σωκράτη αλλά έκανα κάποιες σκέψεις. Η δημιουργικότητα είναι νεφελώδης και δύσκολη να τη συλλάβουμε αλλά είναι η βάση της έκφρασης, είναι η επιθυμία της έκφρασης. Έρχεται όπως μια ιδέα, ένα συναίσθημα». Η φράση που κρατά και φυσικά έχει απαθανατίσει είναι ένας στίχος από ταινία του Αλμοδοβάρ «El Arte es Garantie de Salud» ( Η τέχνη είναι εχέγγυο της υγείας).