Ο Politis στο Σινεμά: Ατίθαση Καρδιά (1990)

Ατίθαση Καρδιά (Wild At Heart), Του David Lynch

Ο κόσμος που πλάθει ο Lynch στις ταινίες του μοιάζει, εκ πρώτης όψεως, παράξενος και αφύσικος. Παράξενος διότι, ενώ παρουσιάζεται με τόσο ταιριαστά και πλούσια χαρακτηριστικά, δημιουργεί ένα αίσθημα απέχθειας και αποστροφής. Αφύσικος διότι, ενώ ο θεατής προσαρμόζει τη λογική του στους κανόνες ενός κανονικού κόσμου, ξαφνικά βρίσκεται χαμένος στο λαβύρινθο ενός διόλου παιδικού παραμυθιού. Είναι ο ίδιος κόσμος που ξεκινάει και πηγάζει από την πάλλευκη αθωότητα που κάθε παιδί έχει πάντα στη ψυχή, για να καταλήξει και να παραδοθεί σε ένα σκληρό και ένοχο ενήλικο σκοτάδι, που το μόνο που έχει να κοινωνήσει στον Άνθρωπο είναι βία και αυτοκαταστροφή.

Στην Ατίθαση Καρδιά, ο Saylor και η Lula θα ταξιδέψουν στα χνάρια ενός κλασικού παραμυθιού (Ο Μάγος του Οζ) για να συνειδητοποιήσουν πως ο ανθρώπινος παραλογισμός και η ανθρώπινη α-νοησία είναι τα βασικά και θεμελιώδη χαρακτηριστικά μιας κοινωνίας αιώνια παρατημένης στη σήψη και την αποσύνθεση. Μόνο μέσα από αυτό το all-american road trip θα μπορέσουν να καταλάβουν τη νίκη της μοναδικότητάς τους πάνω στην συλλογικότητα του κόσμου που τους περιβάλει. Και είναι αυτό ακριβώς το στοιχείο που διαπωτίζει και διαπερνά ολόκληρη την ιστορία του Lynch: Ο θρίαμβος της ένωσης μπροστά στη μη ένωση, του ζεύγους μπροστά στη μονάδα, της αγάπης μπροστά στο μίσος, του συναισθήματος μπροστά στη λογική, της καρδιάς μπροστά στο μυαλό.

Ένα παραμύθι και ένας κόσμος φτιαγμένος από φωτιά, από μουσική, από όπλα, από μίσος, από ανάγκη, από αδυναμία. Μέσα στον παραμορφωτικό καθρέφτη του σκηνοθέτη θα συντελεστει η απόλυτη συνουσία και όλα αυτά τα στοιχέια θα συνδυαστούν για να παραδώσουν τελικά ότι πιο όμορφο και άγρια ηδονικό έχει αντικρύσει το μάτι. Ένας κόσμος, εκ πρώτης όψεως, παράξενος και αφύσικος, με πολλά μυστικά και ατίθαση καρδιά.