Η κρίση οδήγησε τους μικροαστούς στα άκρα...

ΣΥΛΛΑΣ ΤΖΟΥΜΕΡΚΑΣ

της Άντας Δαλιάκα

Από τις 27 Νοεμβρίου, η «Εκρηξη», η δεύτερη ταινία του Σύλλα Τζουμέρκα που έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ του Λοκάρνο, θα προβάλλεται στις αίθουσες. Εστιάζοντας σε μια γυναίκα (Αγγελική Παπούλια) που παίρνει την κατάσταση στα χέρια της, έχοντας επωμιστεί πολλά βάρη απέναντι στον σύζυγό της (Βασίλης Δογάνης), την αδελφή της (Μαρία Φιλίνη), τη μητέρα της (Θέμις Μπαζάκα) και τον πατέρα της (Γιώργος Μπινιάρης), ο 36χρονος σκηνοθέτης εξηγεί στο «Εθνος» την προσωπική του ματιά.

Τέσσερα χρόνια μετά τη «Χώρα προέλευσης», επανέρχεσαι με την «Εκρηξη», μία ακόμη ταινία πάνω στην ελληνική κρίση. Γιατί;

Η «Χώρα προέλευσης» και η «Εκρηξη» είναι πολύ διαφορετικές ταινίες. Στην πρώτη, ταινία με πολυπρόσωπο καστ, το βασικό θέμα είναι η μεταπολίτευση και η οικογένεια. Στη δεύτερη, το βασικό ζήτημα είναι η ιστορία μιας γυναίκας η οποία λειτουργεί μέσα σε μία οικογένεια την τελευταία δεκαετία στην Ελλάδα κατά την οποία η ελληνική μικροαστική τάξη πιέστηκε τρομερά. Οταν κάνεις μια ρεαλιστική ταινία, δεν μπορείς να μην έχεις τα στοιχεία της πολιτικής που οδήγησαν μια τάξη στα άκρα.

Η «Εκρηξη» θίγει και το ζήτημα της μητρικής εγκατάλειψης, που επίσης αποτελεί συνιστώσα της πρώτης σου ταινίας.

Η ηρωίδα αποφασίζει να συγκρουστεί με ό,τι έχει χτίσει στη ζωή της και όλους τους ρόλους της νεότητάς της. Μέσα στην πορεία που κάνει αυτός ο χαρακτήρας για να βρει ξανά τον αυτοσεβασμό του, θα συγκρουστεί και με τον ρόλο της μητέρας που πρέπει να είναι σώνει και καλά με ένα συγκεκριμένο τρόπο με τα παιδιά της. Η εγκατάλειψη των παιδιών συμβαίνει πιο συχνά απ’ ό,τι πιστεύουμε και δεν είναι απαραίτητο να είναι κυριολεκτική. Η ιδέα της ορφάνιας ενώ έχεις γονείς είναι μια πολύ απελευθερωτική ιδέα, βάζει τον άνθρωπο σε πολύ ενδιαφέροντα μονοπάτια, κατά την άποψή μου, συναισθηματικά και πνευματικά.

Πηγή: ΕΘΝΟΣ

Διαβάστε τη συνέχεια της συνέντευξης:

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22800&subid=2&pubid=64098791