Στην ψηφιοποίηση σχολικών βιβλίων από τον 19ο αι. έως τις αρχές της δεκαετίας του 1980 προχωρά το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ), το οποίο “κληρονόμησε” την πρώην βιβλιοθήκη του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου.
«Γραμματικής βιβλίον δεύτερον» 1828, «Η περιστέρα» ηθικόν διήγημα 1837, «Συμπλήρωμα Αριθμητικής» 1848, «Πεζογραφική καλλιλογία» 1857 είναι μερικά από τα βιβλία που ξεφύλλισαν δάχτυλα μαθητών στις σχολικές τάξεις κατά τις πρώτες δεκαετίες της ύπαρξης του ανεξάρτητου ελληνικού κράτους και που σήμερα αποτελούν ένα μικρό μόνο κομμάτι της ιστορικής συλλογής σχολικών βιβλίων, που η βιβλιοθήκη διαθέτει. Σε λίγους μήνες, δεν θα χρειάζεται κάποιος να τα ανοίξει προκειμένου να γνωρίσει το περιεχόμενό τους, να τα αγγίξει και να «ταλαιπωρήσει» περαιτέρω τις «εύθραυστες», λόγω παλαιότητας, σελίδες τους. Θα αρκεί μόνο το βλέμμα προκειμένου οποιοσδήποτε να είναι σε θέση να «ρουφήξει» τις λέξεις που προσφέρουν στον αναγνώστη μια επισκόπηση, μεταξύ άλλων, της εξέλιξης του σχολικού βιβλίου και της εκπαιδευτικής διαδικασίας στην Ελλάδα.
“Το ΙΕΠ προχωρεί στην ψηφιοποίηση της βιβλιοθήκης του για τη διάθεση μέσω του διαδικτύου των σχολικών εγχειριδίων που έχουν χρησιμοποιηθεί στην εκπαιδευτική διαδικασία από τον 19ο αιώνα έως τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Το μεγαλύτερο μέρος του υλικού ανήκει στο ΙΕΠ και αποτελεί μέρος της βιβλιοθήκης του, ενώ επιπλέον υλικό θα αναζητηθεί σε άλλες βιβλιοθήκες. Υπολογίζεται ότι θα ψηφιοποιηθούν περισσότερα από 4.000 τεκμήρια, ενώ το σύνολο των σελίδων θα ανέλθει στον αριθμό του ενός εκατομμυρίου» περιγράφει στο ΑΠΕ- ΜΠΕ ο Αθανάσιος Σκούρας, επιστημονικός υπεύθυνος του έργου «Ανάπτυξη Ψηφιακών Υπηρεσιών για τη Δημιουργία Ψηφιακής Βιβλιοθήκης Παλαιών Σχολικών Εγχειριδίων», σύμβουλος Α΄ ΥΠΟΠΑΙΘ.
Πηγή: ΑΠΕ