«Μετά τη νίκη του στις εκλογές της Κυριακής, φαίνεται ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο ηγέτης της κεντροδεξιάς παράταξης της ΝΔ είναι “ο τελευταίος που γελάει καλύτερα”. Στη μεγάλη νίκη που εξασφάλισε ο Κυριάκος Μητσοτάκης αλλά και τις προκλήσεις με τις οποίες έχει βρεθεί και θα βρεθεί αντιμέτωπος αναφέρεται δημοσίευμα των «New York Times».
«Η υποτίμηση του Κυριάκου Μητσοτάκη ήταν ένα είδος εθνικού σπορ στην Ελλάδα. Μάλιστα όσοι ήθελαν να τον δυσφημίσουν τον αποκαλούσαν “Κούλη”, ένα υποκοριστικό του μικρού ονόματός του, το οποίο χρησιμοποιείται συνήθως για παιδιά στο πλαίσιο χλευασμού», αναφέρει η συντάκτρια στην αρχή του κειμένου.
Σχολιάζοντας την ανέλιξή του στην εξουσία το δημοσίευμα σημειώνει ότι η «άνοδός του αποτελεί μαρτυρία της αντοχής του αλλά και της ριζικής μετατόπισης που έχει υποστεί το πολιτικό σύστημα σε μια δεκαετία με ακραίες οικονομικές δυσκολίες και την επακόλουθη αναμόρφωση των πολιτικών συμμαχιών. Αποτελεί επίσης μια σημαντική αναζωπύρωση για ένα παραδοσιακό πολιτικό κόμμα σε μια εποχή όπου οι ευρωπαϊκές κεντροδεξιές παρατάξεις αγωνίζονται να κερδίσουν τις εκλογές και να σχηματίσουν κυβερνήσεις χωρίς συνασπισμούς με άλλα κόμματα.
Παρόλα αυτά, συνεχίζει η αρθρογράφος, ο κ. Μητσοτάκης θα πρέπει να πείσει ένα μεγάλο κομμάτι του ελληνικού πληθυσμού ότι μπορεί να καταφέρει να οδηγήσει αυτόν τον εξαντλημένο λαό σε καλύτερες μέρες. Μάλιστα θα πρέπει να κερδίσει κι αυτούς που θεωρούν ότι δεν έχει τις ικανότητες να διαχειριστεί την πολυπλοκότητα των τεράστιων οικονομικών και κοινωνικών προκλήσεων, κι αυτό ίσως δεν είναι εύκολο.
Ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης φαίνεται πως διασκεδάζει με τις προσβολές που χρησιμοποιούνται εναντίον του και τις οποίες αποδίδει στη «βρώμικη πολιτική» του αντιπάλου του και απερχόμενου πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα.
«Πρόκειται πραγματικά για νεοκομμουνιστικό στιλ», προσθέτει και συμπληρώνει «ότι απλά γελάει με τα σχόλια που προέρχονται από κάποιον που δεν έχει δουλέψει ούτε μια μέρα στη ζωή του και που του πήρε δέκα χρόνια να αποφοιτήσει από το πανεπιστήμιο».
Οι αντιδράσεις στο εσωτερικό
Το δημοσίευμα κάνει αναφορά και στις αντιδράσεις με τις οποίες βρέθηκε αντιμέτωπος ο κ. Μητσοτάκης στο εσωτερικό του κόμματος πριν από 3,5 χρόνια στην προσπάθεια να γίνει αρχηγός του κόμματος. «Ως κάποιος που στηρίζει τις ιδιωτικές επιχειρήσεις και έχει ψηφίσει υπέρ των δικαιωμάτων της L.G.B.T. κοινότητας θα έπρεπε να κερδίσει τους συντηρητικούς της παράταξης που “παντρεύονται” εθνικιστικές απόψεις και τάσσονται κατά των ομοφυλόφιλων και υπέρ της εκκλησίας, ενώ παράλληλα είναι υπέρ ενός πιο παρεμβατικού κράτους στις ζωές των πολιτών», σχολιάζει η αρθρογράφος.
«Εάν το κόμμα είναι μια μεγάλη εκκλησία τότε έχει μόνο έναν ιερέα», δηλώνει ο ίδιος. «Ηταν καθήκον μου να το κρατήσω ενωμένο και ταυτόχρονα να διασφαλίσω ότι θα το μετατρέψω σε μια σύγχρονη φιλελεύθερη παράταξη», καταλήγει.