Ο υποψήφιος ευρωβουλευτής με την Νέα Δημοκρατία, Στέλιος Κυμπουρόπουλος, μιλά ξανά για την επίθεση που δέχτηκε από τον Παύλο Πολάκη, αλλά και τη στάση που κράτησε ο Αλέξης Τσίπρας που για άλλη μια φορά κάλυψε τον φίλο του.
Συγκεκριμένα ο κ. Κυμπουρόπουλος αναφέρει: «Με εξέπληξε δυσάρεστα η επίθεση του κυρίου Πολάκη. Και ακόμη περισσότερο, με στεναχώρησε η κάλυψη που του παρείχε ο κύριος πρωθυπουργός. Ομολογώ πως δεν ξέρω τα παιχνίδια της πολιτικής. Παραμένω ένας άνθρωπος που μπήκε σε αυτήν την διαδικασία γιατί έχω όνειρα και ελπίδα.
Έτσι θα πορευτώ προσωπικά, πιστεύοντας πως καμία πολιτική αντιπαράθεση δεν πρέπει να ξεπερνά τα όρια. Πολιτική χωρίς ανθρωπιά δεν γίνεται. Και όσο μπορώ, γι’ αυτό θα παλέψω» .
Νωρίτερα μιλώντας στα «Παραπολιτικά 90,1» ο κ. Κυμπουρόπουλος τόνισε πως βρίσκεται στη θέση αυτή μετά από μια διαδικασία υπό κρίση, σημειώνοντας ότι έχει περάσει από επιτροπή, έχει αξιολογηθεί και διορίστηκε μετά από 7 μήνες.
«Είναι μικρότητα να ανεβεί το ΦΕΚ. Ακολούθησα μια νόμιμη διαδικασία που υπήρχε κρίση, αξιολόγηση και σε αυτή τη θέση που βρίσκομαι εγώ βρίσκομαι κάτω από μια διαδικασία υπό κρίση.
Δεν είμαι μόνιμος επιμελητής, για πέντε χρόνια κρίνομαι για το αν η εργασία μου μπορεί να ανταποκριθεί στις λειτουργίες ενός νοσοκομείου, άρα έχω περάσει από μια επιτροπή, η επιτροπή με αξιολόγησε πέρασα από μια διαδικασία 7-8 μηνών μέχρι να γίνει ο διορισμός μου. Δεν είναι μια μέρα σηκώθηκε ένα τηλέφωνο, χρησιμοποίησα ένα νόμο και την επόμενη μέρα μπήκα.
Αυτά χρειάζονται κόπο, προσπάθεια κανείς δεν μίλησε ότι δεν χρειάζονται κάποια υποστήριξη για να φτάσουμε σε αυτό που χρειαζόμαστε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος.
Υπηρεσίες για όλους, για όλους τους ανθρώπους που έχουνε ανάγκη, να μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα δικά τους εργαλεία, τις δικές τους δυνάμεις για να μπορούν να κάνουν την εργασία τους, την οικογένειά τους, να έχουν το σπιτικό τους, να κάνουν τα ταξίδια τους, να κυκλοφορήσουν σε ένα κράτος και να έχουν την προσβασιμότητα σε υπηρεσίες, δομές υγείας, εκπαίδευση. Η προσβασιμότητα δεν είναι μια θέση σε ένα νοσοκομείο, η προσβασιμότητα είναι παντού και αυτό απουσιάζει.
Όταν πέρασα στην Ιατρική Σχολή η προσβασιμότητα των κτιρίων ήταν ένα 15%, έτρεχα σε τεχνικές υπηρεσίες, στον πρόεδρο της σχολής για να μπορέσω να κάνω πιο προσβάσιμη τη σχολή. Όταν έφυγα από τη σχολή, η σχολή είχε γίνει με δικιά μου παρέμβαση ένα 85% προσβάσιμη. Αυτό θέλει κόπο, χρόνο και ξόδεμα του δικού μου ελεύθερου χρόνου για να κάνω κάτι το οποίο είναι απαραίτητο.
Αυτά δεν τα ξέρει κανένας, τα λέω γιατί είναι μια πορεία η οποία είναι πολύ μικρή σταγόνα το ΦΕΚ που ανέβηκε και αυτό δεν είναι ντροπή, είναι άδικο γιατί χάνουμε την ουσία. Η ουσία είναι αλλαγή και η ουσία είναι να φτιάξουμε τα πράγματα έτσι ώστε να είναι λειτουργικά και προσβάσιμα».