«Εγκαταλείπει τις αρχές του, όταν δεν του χρησιμεύουν πλέον» - Η Le Figaro αναλύει το «φαινόμενο» Τσίπρα

«Όπως πολλοί επαναστάτες, ο Αλέξης Τσίπρας γεννήθηκε σε μία οικογένεια πλούσιας αστικής τάξης, λίγες μέρες μετά το τέλος του καθεστώτος των συνταγματαρχών το 1974. Από αντίδραση στο περιβάλλον του ή από μόδα, ο Τσίπρας στρατεύεται πολύ νέος στην άκρα αριστερά. Φοιτητής στο Πολυτεχνείο της Αθήνας, που ήταν ένας από τους προμαχώνες των αριστερών αναταραχών, εντάχθηκε στην Κομμουνιστική Νεολαία και στη συνέχεια στο Συνασπισμό»

Με τίτλο «Η μεγάλη μεταμόρφωση του Αλέξη Τσίπρα» η γαλλική εφημερίδα Le Figaro, επιχειρεί να εξηγήσει το «φαινόμενο Τσίπρας». Και η ανάλυση ξεκινά από την οικογένεια και το περιβάλλον που μεγάλωσε ο πρωθυπουργός.  Για να εστιάσει φυσικά στην εποχή της διακυβέρνησής του, της «κωλοτούμπας», του δημοψηφίσματος και όσων ζήσαμε στην Ελλάδα τα τελευταίαα χρόνια.

«Τέσσερα χρόνια μετά την εκλογή του, ο πρώην αριστερός έχει γίνει ένας επιδέξιος πολιτικός που κατάφερε να βγάλει τη χώρα του από την ύφεση, με κόστος, μερικά θεαματικά πισωγυρίσματα και εγκαταλείποντας τις αρχές του όταν δεν του χρησιμεύουν πλέον» αναφέρεται στο δημοσίευμα.

«Ταχυδακτυλουργός λίγο πονηρός»

Και συνεχίζει: « Ο Αλέξης Τσίπρας έδειχνε με ένα πλατύ χαμόγελο την ικανοποίηση του στις 25 Ιανουαρίου στο Κοινοβούλιο, για την ψήφιση της συμφωνίας για την αλλαγή του ονόματος της πΓΔΜ σε Βορεια Μακεδονία, ένα ακανθώδες πρόβλημα που εμπόδιζε την ένταξη της βαλκανικής χώρας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, λόγω του ελληνικού βέτο.
Παράλληλα με τη διπλωματική και πολιτική νίκη, ο Τσίπρας απολάμβανε επίσης μία προσωπική επιτυχία, ενώ απειλείται να χάσει τις επόμενες κοινοβουλευτικές εκλογές. Μια επιτυχία που τον εκφράζει: αυτή ενός ταχυδακτυλουργού, σαγηνευτικού και λίγο πονηρού που καταφέρνει πάντα να σταθεί στα πόδια του.Οι Έλληνες τον αποκαλούσαν βασιλιά της κωλοτούμπας. Η μεγαλύτερη κωλοτούμπα του Αλέξη Τσίπρα ήταν η δική του μετατροπή από λαϊκιστή ρήτορα της ακροαριστεράς σε έναν ρεαλιστή πολιτικό ανδρα.

Η εκλογή του το 2015 ήταν μια χειρονομία πρόκλησης, της υπό πλήρη πτώχευση, Ελλάδας προς τους ευρωπαίους πιστωτές της, και πρωτίστως στην γερμανίδα καγκελάριο Angela Merkel. Τέσσερα χρόνια αργότερα ο Έλληνας πρωθυπουργός έχει γίνει ένας σεβαστός συνομιλητής, συνηθισμένος στις διεθνείς συνόδους κορυφής και δεκτός με σεβασμό στις ξένες πρωτεύουσες.

 

 

Στην συνεχεια το δημοσίευμα, κάνει αναδρομή στον τρόπο που βρέθηκε στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ,  και συνεχίζει:

«Ο νεαρός ηγέτης του Σύριζα ενσαρκώνει την αντίσταση στις προσταγές των ξένων πιστωτών. Το αγαπημένο του σύνθημα, στα κατά προσέγγιση αγγλικά του, είναι “go back Mrs Merkel!!”Αυτή η στάση τον κάνει γρήγορα πολύ δημοφιλή, σε μια χώρα όπου μία από τις εθνικές εορτές είναι η «Ημέρα του Όχι», η επέτειος της άρνησης της Ελλάδας στο τελεσίγραφο του Μουσολίνι το 1940.

Καθώς οι κυβερνήσεις πέφτουν η μια μετά την άλλη, προσπαθώντας να εφαρμόσουν τα μέτρα λιτότητας, ο Τσίπρας σταδιακά επιβάλλεται ως η τελευταία λύση. Η υπόλοιπη ελληνική πολιτική τάξη υποτιμάται».

Στη συνέχεια το άρθρο αναφέρεται στην άνοδο του Σύριζα στην εξουσία το 2015, του οποίου την εκλογή του παρομοιάζει με βροντή, επισημαίνοντας ότι η Ελλάδα αποκτά την πιό ριζοσπαστική κυβέρνηση που είχε ποτέ. «Στην Αθήνα, τα πλήθη τραγουδούν το Bella Ciao, χαιρετίζοντας τον νέο πρωθυπουργό, ο οποίος θα πει επιτέλους όχι στην ΕΚΤ, θα αποσύρει τα ευρωπαϊκά μνημόνια και θα καταργήσει τον ΕΝΦΙΑ. Ο Βαρουφάκης, ως υπουργός πλέον Οικονομικών, επιλέγει την αντιπαράθεση. Ο Συρίζα δεν αντιτίθεται στις μεταρρυθμίσεις, αλλά απαιτεί να αντιμετωπίζεται η ελληνική κυβέρνηση ως τέτοια και όχι ως επαναστατημένος μαθητής σε τιμωρία».

Η «κωλοτούμπα» του δημοψηφίσματος

Το άρθρο εξιστορεί τις εξελίξεις μέχρι το καλοκαίρι του 2015, με την προκήρυξη του δημοψηφίσματος και το αποτέλεσμα του με το οποίο οι ψηφοφόροι απέρριπταν με 67% τα ευρωπαϊκά μέτρα λιτότητας. «Μία νίκη για τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος όμως κάνει την πιο απίθανη κωλοτούμπα αμέσως μετά, πισωγυρίζοντας και συνεχίζοντας τις διαπραγματεύσεις, αποδεχόμενος τελικά, υπό γενική έκπληξη το τρίτο πρόγραμμα διάσωσης, που επιβάλει μία αυστηρή λιτότητα στην ελληνική οικονομία. Με μία αναστροφή, που μόνο αυτός κατέχει το μυστικό, ο Π/Θ εξηγεί ότι είναι εναντίον του πνεύματος του κειμένου, αλλά το υποστηρίζει για να αποφύγει να εγκαταλείψει η Ελλάδα την ευρωζώνη».

«Διεξάγονται πρόωρες εκλογές και ο Τσίπρας ενάντια σε όλες τις πιθανότητες επανεκλέγεται. Λέει ναι σε όλα. Καμία άλλη κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να περάσει όλα αυτά τα μέτρα, θα είχε πέσει”, επισημαίνει η πολιτική αναλύτρια Χριστίνα Κοραή.

Ο Αλέξης Τσίπρας μεταμορφώθηκε, ο πρώην αριστερός έκανε τη φιλελεύθερη στροφή του. Κάνει τώρα τα πάντα για να ευχαριστήσει τους Ευρωπαίους.

Διφορούμενος απολογισμός

“Είναι μια περίπτωση μελέτης”, λέει ο, πολιτικός εμπειρογνώμονας Ηλίας Νικολακόπουλος. Αλλά η συνταγή του λειτουργεί. Μετά από οκτώ χρόνια ύφεσης, η ελληνική οικονομία ανακάμπτει τελικά. Η ανεργία μειώνεται κάτω από το 20% και οι εξαγωγές επανακάμπτουν. Ο απολογισμός είναι διφορούμενος. “Το 56% των νέων προσλήψεων είναι ασταθές και 1 στους 3 νέους πληρώνεται μόνο 380 ευρώ, ενώ το δημόσιο χρέος συνεχίζει να αυξάνεται”, αναφέρει η Χριστίνα Κοραή.

Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι δύσκολα θα επανεκλεγεί. Ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει ωστόσο ακόμα νικηθεί. Χωρίς αντιπάλους του διαμετρήματός του, προικισμένος με μια τρομερή πολιτική διαίσθηση, μπορεί να καυχηθεί ότι ήταν ο μόνος αρχηγός της κυβέρνησης που παρέμεινε μία ολόκληρη κυβερνητική θητεία από την αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Ελλάδα το 1974.

«Τσεπάκια στα κοστούμια του»

Η πρόσφατη επιτυχία του στο μακεδονικό θέμα, που θεωρείτο άλυτο και έχει ήδη προκαλέσει την πτώση αρκετών κυβερνήσεων, πέφτει διάνα. Ακόμη και αν κατηγορείται ότι διαπραγματεύθηκε βιαστικά τη συμφωνία με τα Σκόπια, το αποτέλεσμα μόνο μετράει. Ο Αλέξης Τσίπρας ονειρεύεται ήδη να κερδίσει το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης. Και γιατί όχι, μία δεύτερη κυβερνητική θητεία. “Δεν φορά γραβάτα, αλλά από τότε που έκανε την κωλοτούμπα του, έχει προσθέσει τσεπάκια στα κοστούμια του”, λέει η Χριστίνα Κοράη».