Ξεκαθαρίζει πως δεν τον ενδιαφέρει ούτε η Βουλή, ούτε η Ευρωβουλή παρά τις προτάσεις που κατά καιρούς δέχτηκε, σημειώνοντας πως «η καλύτερη ανάμειξη είναι η συμμετοχή του πολίτη στην Τοπική Αυτοδιοίκηση», «από τον δήμαρχο εξαρτώνται πολλά πράγματα για την καθημερινότητα» του πολίτη.
Παράλληλα, αποκαλύπτει πως η απόφαση να μην ξανακατέβει στις Δημοτικές εκλογές ήταν έυκολη. «Η ανακοίνωση της απόφασης ήταν δύσκολη», λέει ο Γιάννης Μπουτάρης, σε συνέντευξη που έδωσε στο Αθηναικό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης, δηλώνει συγκινημένος από τα σχόλια προς το πρόσωπο του μετά τη γνωστοποίηση των προθέσεών του και παράλληλα ανακουφισμένος, υπερήφανος για την υλοποίηση τής ιδέας του Μουσείου Ολοκαυτώματος. “Σκασμένος” που δεν κατάφερε να προχωρήσει την επέκταση της παλιάς παραλίας και την ανάπλαση της πλατείας Αριστοτέλους.
«Ανοίξαμε ένα ποτάμι που τρέχει»
Βαθμολογώντας τον εαυτό του όσον αφορά τη δουλειά που έγινε πάνω σε θέματα βελτίωσης της καθημερινότητας των δημοτών λέει πως δεν θα έβαζε πάνω από 7 στα 10, ενώ ερωτηθείς πώς βλέπει την επόμενη μέρα της Θεσσαλονίκης μετά τις εκλογές του 2019 τονίζει πως η πόλη δεν θα γυρίσει πίσω καθώς «ανοίξαμε ένα ποτάμι που τρέχει».
Διευκρινίζει πως στην εκλογική αναμέτρηση του ερχόμενου Μαΐου απαιτούνται συνεργασίες για να πάει η Θεσσαλονίκη μπροστά, έναν δήμαρχο που να διαθέτει όραμα, και εκφράζει την αισιοδοξία πως η δημοτική του ομάδα “Πρωτοβουλία” θα βρει τον κατάλληλο, που θα ηγηθεί ενός ψηφοδελτίου.
Κάνοντας μια αναδρομή της οκταετίας στον δημαρχιακό θώκο, από το 2010 που εξελέγη δήμαρχος της πόλης, μέχρι και σήμερα, καταλήγει : «Το έζησα, το χόρτασα… Αντίο!»
Όλη η συνέντευξη
Το πλήρες κείμενο της συνέντευξης Μπουτάρη στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων έχει ως εξής:
Πώς νιώθετε λίγες ώρες μετά την ανακοίνωση να μην είστε εκ νέου υποψήφιος δήμαρχος;
Αισθάνομαι συγκινημένος διότι υπήρξαν πολλά θετικά σχόλια προς το πρόσωπο μου και την απόφαση που πήρα. Εντάξει, υπάρχουν και άλλου είδους σχόλια από ανθρώπους που με σιχαίνονται, αλλά πάντα έτσι ήταν. Τώρα που ανακοίνωσα την πρόθεση μου νιώθω ανακουφισμένος. Μου έφυγε ένα μεγάλο βάρος, γιατί αυτή τη στιγμή την περίμενα και την μελετούσα εδώ και δύο χρόνια.
Κι όμως όλο το τελευταίο διάστημα λέγατε ότι το σκέφτεστε…
«Έφαγα» πολλές πιέσεις, από πολύ κόσμο, ειδικά από το καλοκαίρι και μετά. Από κυβερνητικούς και μη. Όλο αυτό με έβαλε στη λογική να σκεφτώ «Μήπως αξίζει τον κόπο να κατέβω, να πάρουμε τις εκλογές και να παραιτηθώ στο εξάμηνο;». Όμως το βρίσκω πρόστυχο, γιατί ο κόσμος ψηφίζει εσένα και όχι αυτόν που στη συνέχεια θα ορίσεις εσύ. Είναι σαν να δίνεις δαχτυλίδι.
Η απόφαση ήταν εύκολη ή δύσκολη;
Η απόφαση ήταν εύκολη εξαρχής. Η ανακοίνωση της απόφασης ήταν δύσκολη. Το είχα δεδομένο ότι δεν θα κατέβω από τη στιγμή που επανεξελέγην το 2014. Ότι θα είναι η τελευταία μου θητεία.
Μήπως σας επηρέασε το περιστατικό με την επίθεση που δεχτήκατε στο Λευκό Πύργο;
Καθόλου. Ίσα-ίσα το περιστατικό του περασμένου Μαΐου με πείσμωσε. Μ΄ έκανε να σκεφτώ πώς θα μπορέσω από τη θέση που βρίσκομαι να εκθέσω αυτούς τους αλήτες. Το ίδιο συνέβη και τη δεύτερη φορά, όταν ήρθαν στο σπίτι μου -αν και δεν ήταν το ίδιο πράγμα- να βάψουν τα ντουβάρια και τις πόρτες. Όμως όσο πιο πολλά τέτοια κάνουν, τόσο περισσότερο ο σοβαρός κόσμος αγριεύει με αυτούς. Δεν με τρόμαξε καθόλου.
Στη συνέντευξη Τύπου, στην οποία ανακοινώσατε την απόφαση τής μη υποψηφιότητας, χαρακτηρίσατε βασικό λάθος τις δηλώσεις σας για το ονοματολογικό της ΠΓΔΜ…
Δεν ήταν οι δηλώσεις αυτές καθ΄ αυτές λάθος. Εξακολουθώ και πιστεύω ότι η Συμφωνία, με όλα τα συμπληρώματα και τις διορθώσεις που θα γίνουν, είναι σε καλό δρόμο. Πρέπει να καθίσουμε σε ένα τραπέζι για να λυθεί ένα πρόβλημα που τυραννάει χρόνια. Όταν έχεις πρόβλημα με κάποιον κάθεσαι και το κουβεντιάζεις, δεν κλείνεις την πόρτα.
Να σας πάω πίσω στο 2010, σ΄ εκείνο το βράδυ των εκλογών που αναδειχθήκατε δήμαρχος με ελάχιστες ψήφους διαφορά. Η πορεία των οκτώ χρόνων ήταν αυτό που οραματιστήκατε;
Είχε λιγότερες επιτυχίες από όσες θα μπορούσαμε να έχουμε εάν τα πράγματα ήταν πιο απλά. Για παράδειγμα, η παράκτια συγκοινωνία. Όταν ξεκίνησε το 2010 είχα πει να βαφτίσουμε το πρώτο καραβάκι “Σπύρος Βούγιας” γιατί ήταν δική του ιδέα. Από τότε πέρασαν οκτώ χρόνια. Ακόμη δεν έχει οριστικοποιηθεί τίποτα και όλα γίνονται με ρυθμό χελώνας. Όσες πιέσεις κι αν κάνουμε εμείς οι δήμαρχοι, πολλά εξαρτώνται από τα υπουργεία και τις δημόσιες υπηρεσίες. Είναι τόσο βραδυκίνητη η διαδικασία.
Ως επιχειρηματίας στο παρελθόν, μπορούσατε να φανταστείτε αυτή τη γραφειοκρατία στον Δήμο;
Όσο ήμουν στην αντιπολίτευση είχα αρχίσει να αντιλαμβάνομαι πώς λειτουργεί το σύστημα στον Δήμο Θεσσαλονίκης. Το κακό είναι ότι ενώ μπορούν να γίνουν πάρα πολλές βελτιώσεις κανένας δεν ενδιαφέρεται. Και η οποιαδήποτε πρόταση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης χάνεται στο δίκτυο των δημοσίων υπηρεσιών.
Εάν σας ζητούσα να επιλέξετε ένα πράγμα για το οποίο δηλώνετε ικανοποιημένος ως δήμαρχος ποιο θα ήταν;
Είμαι υπερήφανος για το Μουσείο Ολοκαυτώματος. Είναι μια ιστορία που θα σφραγίζει τη Θεσσαλονίκη και τους επόμενους αιώνες. Θα δώσει άλλη αίγλη στην πόλη, μία διεθνοποίηση. Γι΄ αυτό κάναμε το Ίδρυμα με έδρα τις Βρυξέλλες κι ένα μεγάλο μέρος των μελών της Γενικής Συνέλευσης είναι από το εξωτερικό, από όλες τις χώρες του κόσμου που έχουν εβραϊκή παρουσία.
Απωθημένο έργο σάς έχει μείνει;
Μου έμεινε η επέκταση της παλιάς παραλίας, το ξύλινο ντεκ το οποίο έχει μπει σε μια σειρά αλλά δεν το βλέπω να γίνεται γρήγορα, και η ανάπλαση της πλατείας Αριστοτέλους. Γι΄ αυτά τα δύο έχω σκάσει, αλλά δεν μπόρεσα να τα προχωρήσω.
Πώς θα βαθμολογούσατε τον εαυτό σας ως δήμαρχο;
Για την καθημερινότητα δεν θα μου έβαζα παραπάνω από 7. Εάν υπήρχε άλλο σύστημα στη γραφειοκρατία θα έβαζα 8, ίσως κι 9. Όμως ο τρόπος που λειτουργεί το σύστημα μάς βάζει εμπόδια. Για παράδειγμα στην καθαριότητα, δεν έχεις συγκεκριμένο αριθμό ατόμων κι όλη η διαδικασία πρέπει να περάσει μέσω ΑΣΕΠ.
Την επόμενη μέρα της πόλης πώς τη βλέπετε;
Τίποτα δεν χάνεται. Κάποιοι λένε θα γυρίσουμε πίσω… Πού πίσω θα γυρίσουμε; Αυτό που ανοίξαμε εμείς είναι ένα ποτάμι που τρέχει. Θα έρθει κάποιος άλλος, κάποιος καλύτερος ή κάποιος χειρότερος. Η πόλη όμως δεν σταματάει πια. Δεν είναι μόνο ο Μπουτάρης που άνοιξε κάποιες πόρτες, είναι ο κόσμος που άλλαξε αντίληψη.
Η Θεσσαλονίκη χρειάζεται ένα νέο Μπουτάρη ή κάτι τελείως διαφορετικό;
Χρειάζεται έναν αντίστοιχο Μπουτάρη. Ο δήμαρχος πρέπει να έχει όραμα. Και όποιος έρθει στη Θεσσαλονίκη έχει χίλια πράγματα να διαλέξει για να επικεντρωθεί. Πρέπει να έχει και μια ομάδα συνεργατών για να τρέχει την καθημερινότητα.
Πώς σχολιάζετε τον έως τώρα μεγάλο αριθμό υποψηφίων;
Το εκλογικό σύστημα βοηθάει στο να αναπτύσσονται φιλοδοξίες σε αρκετούς που θέλουν να γίνουν δήμαρχοι. Επιπλέον, δεν φτάσαμε στην κατάθεση των ψηφοδελτίων, εκεί είναι το ουσιαστικό. Εγώ χωρίς να περιαυτολογώ και με μετριοφροσύνη λέω ότι έδωσα μια άλλη εικόνα, άλλη έννοια στον ρόλο του δημάρχου. Κι όλοι θέλουν να το κάνουν.
Με την “Πρωτοβουλία” τι θα γίνει; Ξεκαθαρίσατε πως δεν θα δώσετε δαχτυλίδι σε κανέναν. Στη διαδικασία που θα ακολουθήσει χωρούν όλοι; Ακόμη κι αυτοί που εξέφρασαν ανοιχτά αντιρρήσεις για το έργο σας;
Είμαστε ανοιχτοί στον οποιοδήποτε. Θα μιλήσουμε με όλους τους υποψήφιους από την Κεντροδεξιά έως την Κεντροαριστερά, γιατί μόνο έτσι θα προκύψει μια ενιαία κατάσταση. Ακόμη και με τον Κωνσταντίνο Ζέρβα που ανεξαρτητοποιήθηκε κάποια στιγμή και είναι με τη ΝΔ, ακόμη και με αυτόν θα μιλήσουμε. Δεν γίνεται να μιλήσουμε με ανθρώπους μέσα από την “Πρωτοβουλία” που αντιπολιτευόταν τη διοίκηση συστηματικά και από τα 100 θέματα που συζητούσαμε, ψήφιζαν αρνητικά στα 90.
Είστε αισιόδοξος ότι θα βρεθεί άνθρωπος που θα ηγηθεί της δημοτικής ομάδας;
Είμαι από τη φύση μου αισιόδοξος άνθρωπος. Νομίζω ότι θα βρεθεί στο τέλος.
Υπάρχουν σενάρια πως ο Γιάννης Μπουτάρης ίσως πάει στη Βουλή. Σας ενδιαφέρει κάτι τέτοιο;
Όχι δεν μ΄ενδιαφέρει. Μου έχουν γίνει προτάσεις και νύξεις για συμμετοχή μου στην πολιτική, από Ευρωβουλή μέχρι τη Βουλή. Δεν έχω καμία απολύτως διάθεση για κάτι τέτοιο. Αφιέρωσα αυτά τα χρόνια, έχοντας δεδομένο ότι η καλύτερη ανάμειξη είναι η συμμετοχή του πολίτη στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Διότι ο κόσμος έρχεται πρώτα σε επαφή με τον δήμαρχο. Ούτε με τον υπουργό, ούτε με τον βουλευτή, ούτε με κανέναν. Και από τον δήμαρχο εξαρτώνται πολλά πράγματα για την καθημερινότητα. Το έζησα, το χόρτασα… Αντίο!
Ποια είναι η σχέση σας με τον πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος εξέφρασε ανοιχτά τη στήριξη του προς το πρόσωπο σας;
Ο Τσίπρας είναι ένας άνθρωπος πανέξυπνος. Ιδεολογικά είμαστε εκ διαμέτρου αντίθετοι. Και τα αποτελέσματα της κυβέρνησης του δεν ήταν και τα καλύτερα. Το λέω με πλήρη συνείδηση πως ο δήμαρχος πρέπει να έχει καλή σχέση με την κυβέρνηση, γιατί πρέπει να τελειώσει τη δουλειά του. Όσο κακός κι αν είναι κάποιος, θα κάνει και καλά πράγματα. Ο Τσίπρας άνοιξε την ιστορία με την Εκκλησία και για μένα είναι εξαιρετικό. Άλλο εάν δεν την άνοιξε σωστά. Εγώ θα πω ότι οι παπάδες δεν είναι δημόσιοι υπάλληλοι.
Και με τον πρόεδρο της ΝΔ, Κυριάκο Μητσοτάκη, δείχνετε να έχετε καλές σχέσεις.
Με τον Κυριάκο Μητσοτάκη έχω μια γνωριμία πολλών ετών. Τον είχα εκτιμήσει πολύ όταν ήταν υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Οι θέσεις του και αυτά που προώθησε ήταν εξαιρετικά. Μπορεί να μην είναι χαρισματικός, όπως ο μπαμπάς του ή ο Παπανδρέου, αλλά πιστεύω ότι είναι ένας άνθρωπος που θα βγάλει εις πέρας τη δουλειά.
Ο επικεφαλής του Ποταμιού, Σταύρος Θεοδωράκης, με ανάρτηση του ζήτησε να βρεθούν “δήμαρχοι με δημιουργική τρέλα -αλά Μπουτάρη”.
Είμαστε χρόνια φίλοι με τον Σταύρο Θεοδωράκη. Στήριξα το Ποτάμι διότι έχει αυτή τη φιλελεύθερη αντίληψη την οποία έχω κι εγώ.
Έχει τρέλα ο Γιάννης Μπουτάρης;
Εγώ δεν θεωρώ ότι έχω τρέλα. Έχουμε μια σοφή ρήση στη Νάουσα: «Κατά το μάγουλο και ο μπάτσος». Ανάλογα πώς είναι τα πράγματα θα ελιχθώ. Έχω πέντε βασικές αρχές, όμως ανάλογα θα ελιχθώ για να κάνω τη δουλειά μου. Και δουλειά χωρίς συναινέσεις δεν γίνεται.
Γι΄ αυτό ζητάτε και τώρα συναινέσεις;
Ναι, για να μη μείνει η Θεσσαλονίκη έρμαιο σε διάφορους τυχάρπαστους.
Κλείνοντας, έχετε τη φήμη του “ατακαδόρου”. Έχετε προσωπική ατάκα που να σας εκφράζει;
Εγώ έτσι μιλάω. Δεν έχω ατάκες. Άλλωστε, ξεχνάω τι λέω. Κι ενώ έρχονται και μου λένε «Αυτή η ατάκα σου έχει μείνει», εγώ την έχω ήδη ξεχάσει.