“Η πλειοψηφία που απαιτείται για να κυρωθεί η συμφωνία (για το Σκοπιανό), όσο σοβαρή και να είναι, είναι η γενική πλειοψηφία που ισχύει, δηλαδή η πλειοψηφία των παρόντων σε μία κοινοβουλευτική διαδικασία” δηλώνει μετά λόγου γνώσεως ο Ευ. Βενιζέλος. Και αποδομεί έτσι κάθε διαπραγμάτευση για το θέμα μεταξύ των κυβερνητικών εταίρων Τσίπρα και Καμμένου.
Μιλώντας στο ραδιόφωνο του ΑΘΗΝΑ 984 και στον δημοσιογράφο Ηλία Κανέλλη, ο κ. Βενιζέλος εξηγεί, για όσους στην κυβέρνηση ή αλλού δεν το γνωρίζουν, ότι η συμφωνία που υπογράφτηκε με τα Σκόπια είναι “μία συμφωνία που παράγει έννομα αποτελέσματα από την υπογραφή της σε πάρα πολλά θέματα”.
Υπάρχουν ρυθμίσεις που ισχύουν αμέσως
“Βεβαίως, λέει, και για να τεθεί σε ισχύ συνολικά το περιεχόμενο της συμφωνίας, απαιτείται να προηγηθεί η κύρωση και από τις δύο χώρες και, μάλιστα, όχι μόνον η κύρωση, αλλά από την πλευρά των Σκοπίων πρέπει να έχει γίνει και το δημοψήφισμα –εφόσον επιθυμούν– και η αναθεώρηση του Συντάγματος, για να έρθει η Ελλάδα να κυρώσει.
Όμως, υπάρχουν άλλες ρυθμίσεις οι οποίες ισχύουν αμέσως. Στην πραγματικότητα το κείμενο αυτό εμπεριέχει δύο συμφωνίες, μία διεθνή συνθήκη η οποία προϋποθέτει κύρωση και από τις δύο πλευρές, αλλά και μία συμφωνία απλοποιημένης μορφής, η οποία ισχύει κατά το Διεθνές Δίκαιο από μόνη την υπογραφή της.
Δεν θέλω να μπω σε τεχνικές λεπτομέρειες, αλλά όλοι παρακολουθούμε ότι κινούνται οι διαδικασίες σε σχέση με το ΝΑΤΟ και σε σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Άρα, έχουν αναληφθεί δεσμεύσεις οι οποίες προενεργούν, προηγούνται της κύρωσης και της θέσης σε ισχύ του συνόλου της συμφωνίας αυτής.”
Η θεωρία των 180 βουλευτών
“Και έρχεται τώρα η θεωρία των 180 ψήφων ή του δημοψηφίσματος. Η συμφωνία αυτή, ενημερώνει, δεν αφορά το άρθρο 28 παράγραφος 2 του Συντάγματος, που προβλέπει ότι με 180 ψήφους κυρώνονται εκείνες οι διεθνείς συμβάσεις με τις οποίες μεταφέρονται, κατά το Σύνταγμα αρμοδιότητες σε όργανα διεθνών Οργανισμών. Αυτό συμβαίνει με την Ευρωπαϊκή Ένωση, με την Ευρωζώνη, με τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, όχι με το πώς διευθετούμε το ζήτημα του ονόματος και τη χρήση του ονόματος με τη γειτονική μας χώρα.
Δεν απαιτείται ούτε καν πλειοψηφία 151 που ακούω, η οποία σημαίνει απόλυτη πλειοψηφία του συνολικού αριθμού των βουλευτών. Αυτό προβλέπεται στο άρθρο 28 παράγραφος 3 του Συντάγματος, όταν έχουμε διεθνή σύμβαση που συνιστά περιορισμό της εθνικής κυριαρχίας.
Εδώ δεν έχουμε περιορισμό της εθνικής κυριαρχίας.,Η πλειοψηφία που απαιτείται για να κυρωθεί μία τέτοια σύμβαση, όσο σοβαρή και να είναι, είναι η γενική πλειοψηφία που ισχύει, δηλαδή η πλειοψηφία των παρόντων σε μία κοινοβουλευτική διαδικασία.
Οι ευθύνες του Π.Καμμένου
“Τώρα, αυτή η συμφωνία υπεγράφη και κατέστη εφικτό το να βρισκόμαστε εδώ που βρισκόμαστε, επειδή ο κ. Καμμένος επέτρεψε στον κ. Τσίπρα να υπογράψει τη συμφωνία αυτή. Σημειώνει ο κ. Βενιζέλος. Με τη θετική ψήφο που έδωσε στη διαδικασία της πρότασης δυσπιστίας, στην πραγματικότητα συνυπέγραψε τη σύμβαση αυτή, την οποία καταγγέλλει ως αντίθετη στα εθνικά συμφέροντα και στον ιδεολογικό πυρήνα –εάν υπάρχει κάτι τέτοιο– των Ανεξαρτήτων Ελλήνων”.
«Γελοιοποιεί τα πάντα»
Ο Ευ. Βενιζέλος δηλώνει πως “ο κ. Καμμένος γελοιοποιεί τα πάντα, γελοιοποιεί το κοινοβουλευτικό σύστημα διακυβέρνησης, γελοιοποιεί ένα εθνικό θέμα, όπως είναι το ζήτημα των σχέσεών μας με τα Σκόπια. Και, βεβαίως, γελοιοποιεί και το ρόλο του ως κυβερνητικού εταίρου και Υπουργού Άμυνας, διότι η συμπεριφορά αυτή είναι μία συμπεριφορά που αντιβαίνει στην κοινή λογική και ισοπεδώνει τα πάντα. Δεν μας επιτρέπει να έχουμε πια κανένα σοβαρό κριτήριο για την αξιολόγηση των πολιτικών συμπεριφορών, γιατί όλα έχουν γίνει, πραγματικά, κενά περιεχομένου. Είναι αυτή η υδαρής κατάσταση για την οποία έχω μιλήσει.
“Κυβέρνηση χωρίς αξιακά κριτήρια”
Το κυβερνητικό σχήμα, και τα δύο κόμματα, οι εταίροι, αυτοί οι άνθρωποι που ασκούν την εξουσία, δεν είναι σε στερεά κατάσταση, δεν πιστεύουν πουθενά, δεν έχουν ραχοκοκαλιά, δεν υπάρχει όριο, δεν υπάρχει αξιακό κριτήριο, δεν υπάρχει συνειδησιακή ευαισθησία, δεν είναι ούτε καν ένα υγρό το οποίο, εν πάση περιπτώσει, έχει μία σαφή μορφή, είναι αυτό το υδαρές πράγμα, το οποίο παίρνει τη μορφή του δοχείου στο οποίο κάθε φορά τοποθετείται.
Διότι το μόνο κριτήριο είναι η συνέχιση της παραμονής στην εξουσία, και μάλιστα με έναν τρόπο που παραβιάζει κάθε έννοια δημοκρατικής αρχής και ευαισθησίας. Διότι εδώ διαφωνούν στα ουσιώδη, προετοιμάζουν το πολιτικό διαζύγιό τους, αλλά βεβαίως παραμένουν και ασκούν την εξουσία.
Από το newsroom του economico.gr