Ολόκληρη η ομιλία του ΠτΔ, Προκόπη Παυλόπουλου, κατά την ορκωμοσία των νέων ακολούθων του υπουργείου Εξωτερικών:
“Σας συγχαίρω για την ανάληψη των καθηκόντων σας, σε αυτό τον δρόμο τον οποίο διαλέξατε, και ο οποίος είναι ένας δρόμος προσφοράς. Προσφοράς στην Πατρίδα, προσφοράς στην Ελληνική Διπλωματία, η οποία έχει μια μεγάλη ιστορία. Και ο χώρος του Υπουργείου Εξωτερικών μπορεί να μαρτυρήσει αψευδώς για αυτή την μεγάλη ιστορία.
Θέλω να ευχαριστήσω θερμώς τον Υπουργό γιατί μου δίνει και φέτος, για άλλη μια φορά, την δυνατότητα να είμαι κοντά σας. Οφείλω – γιατί αυτό πρέπει να λέγεται- να διευκρινίσω ότι συνεχίζω με τον κ. Κοτζιά την παράδοση που έχει ξεκινήσει ο προκάτοχός μου, ο κ. Κάρολος Παπούλιας. Ήταν εκείνος ο οποίος συνήθιζε να παρίσταται στην ορκωμοσία. Και αυτό οφειλόταν στο γεγονός ότι είχε περάσει από αυτό το Υπουργείο, ήξερε την σημασία του. Τον ευχαριστώ γιατί ξεκίνησε αυτήν την παράδοση και εύχομαι και οι επόμενοι Πρόεδροι να συνεχίσουν τον ίδιο δρόμο. Εκείνος είχε την εμπειρία του Υπουργείου Εξωτερικών, εγώ δεν είχα την τύχη ως Υπουργός να υπηρετήσω στο Υπουργείο Εξωτερικών. Αλλά έχω μέγιστη εκτίμηση σ΄ αυτό το Υπουργείο και στην αποστολή σας.
Εισέρχεσθε στο Διπλωματικό Σώμα σε μιαν εποχή που δεν έχει να κάνει τίποτα με αυτό που γνωρίσαμε πριν από λίγα χρόνια. Διότι πριν από λίγα χρόνια το Διπλωματικό Σώμα, και ιδίως σε Χώρες που δεν αποτελούν «Μεγάλες Δυνάμεις», εθεωρείτο κάπως «διεκπεραιωτικό» σε ό,τι αφορά την άσκηση της Εξωτερικής Πολιτικής. Ήταν εποχές που κάποιοι είχαν υποθέσει ότι είχε φτάσει το «τέλος της ιστορίας». Δεν χρειάζεται να αναφέρω ονόματα. Ήταν εποχές που θεωρούσαμε, και μέσα στη μεγάλη Ευρωπαϊκή μας Οικογένεια, ότι η εποχή της «ευδαιμονίας» είχε έρθει για να μείνει στο διηνεκές. Τα γεγονότα στην παγκόσμια σκηνή και στην παγκόσμια οικονομία έχουν διαψεύσει αυτές τις ευχάριστες, ας το πω έτσι, για τις προβλέψεις εκείνης της εποχής.
Σήμερα είναι σαφές ότι ο Διπλωμάτης, αυτός που αισθάνεται την αποστολή του, έχει να διαδραματίσει ένα πάρα πολύ σημαντικό ρόλο σε ό,τι αφορά την διαμόρφωση της Εξωτερικής Πολιτικής. Η Ελλάδα, και λόγω της γεωγραφικής της θέσης, βρίσκεται στην δίνη όλων αυτών των διεθνών εξελίξεων που, δυστυχώς, δεν προοιωνίζονται κάτι καλό για το μέλλον της Ανθρωπότητας και την Ειρήνη, εκτός αν συνέλθουμε διεθνώς το συντομότερο δυνατόν. Η Ελλάδα έχει την τύχη όμως να κατέχει μία γεωστρατηγική θέση η οποία της επιτρέπει και να υπερασπισθεί τα Εθνικά της Θέματα αλλά και, ταυτοχρόνως να έχει λόγο. Γιατί σε τέτοιες περιπτώσεις δεν είναι μόνον η έκταση- το έδαφος δηλαδή- και ο πληθυσμός, είναι και η γεωστρατηγική σημασία που έχει μια χώρα για μπορέσει να συμβάλλει και εκείνη στην εμπέδωση της Παγκόσμιας Ειρήνης. Είμαστε σε μία φάση όπου οι συμμαχίες μας είναι χτισμένες σταθερά. Η γεωστρατηγική μας θέση επιτρέπει στους Συμμάχους μας να ξέρουν ότι είμαστε πιστοί φίλοι. Ταυτοχρόνως, να αντιλαμβάνονται την σημασία της Ελλάδος. Ιδίως κατ΄ αυτήν την περίοδο λοιπόν χρειάζεται να αξιοποιήσουμε την γεωστρατηγική μας θέση για να διαμορφώνουμε την Εξωτερική μας Πολιτική.
Ο Διπλωμάτης, ο έμπειρος διπλωμάτης- και έμπειρος διπλωμάτης είναι εκείνος ο οποίος επί πλέον μελετά συνεχώς- είναι ο καλύτερος συνεργάτης του εκάστοτε Υπουργού. Η Εξωτερική Πολιτική διαμορφώνεται, όπως είναι γνωστό, από αυτό το υπουργείο, από τον Υπουργό των Εξωτερικών και από την Κυβέρνηση στην οποία μετέχει, την εκάστοτε εκλεγμένη Κυβέρνηση. Αντιλαμβάνεσθε -ο κ. Κοτζιάς το ξέρει καλά και το εφαρμόζει- ότι δεν μπορεί ένας Υπουργός να πετύχει εάν δεν διαθέτει συνεργάτες οι οποίοι πρώτον έχουν συναίσθηση του τι σημαίνει Ελλάδα, και εθνικό συμφέρον, και δεύτερον, γνωρίζουν τι σημαίνει άσκηση διπλωματίας υπό τις σημερινές συνθήκες.
Έχετε ένα «πεδίον δόξης λαμπρόν», σας διαβεβαιώ, για να συμβάλλετε στην άσκηση της διπλωματίας και στην διαμόρφωση της Εξωτερικής μας Πολιτικής. Αλλά δεν είναι μόνον αυτό. Θα σας πω κάτι το οποίο το αισθάνομαι και το ξέρει και ο Υπουργός σας, ο οποίος συμφωνεί.
Η Ελλάδα ανήκει στην μεγάλη Ευρωπαϊκή Οικογένεια, και η μεγάλη Ευρωπαϊκή οικογένεια, η Ευρωπαϊκή Ένωση, οφείλει να διαδραματίσει έναν συγκεκριμένο ρόλο, όχι μόνον, το τονίζω, για τους Λαούς της, αλλά για τον Πλανήτη. Συνηθίζω να μιλώ για «πλανητικό ρόλο» και είναι έτσι. Η Ευρώπη πρέπει να είναι παρούσα στα μεγάλα γεγονότα. Ιδού που μας οδήγησαν τα πράγματα λόγω της απουσίας της σε κρίσιμες στιγμές στην Μέση Ανατολή. Ο ρόλος της Ευρώπης ήταν να είναι εκεί.
Γιατί θα είχαν προληφθεί πολλά πράγματα, και ιδίως η εξάπλωση της τρομοκρατίας. Δεν το έπραξε, και δεν το έπραξε, δυστυχώς, λόγω ελλείψεων του πυλώνα της Εξωτερικής Πολιτικής και της Πολιτικής Ασφάλειας. Πρέπει λοιπόν να συμπληρώσουμε αυτό το κενό, εργαζόμενοι από την μια πλευρά για να πείσουμε τους εταίρους μας ότι ο πυλώνας αυτός πρέπει να φτάσει στο επίπεδο που του αναλογεί. Και από την άλλη για να μπορέσουμε να συμβάλουμε από τώρα στην διαμόρφωση, μιας Εξωτερικής Πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μην νομίζετε ότι «μεγαλοπιανόμαστε». Έχουμε την εμπειρία και την παράδοση, λόγω της θέσης μας, λόγω των δεινών τα οποία έχει υποστεί αυτός ο Τόπος, να έχουμε άποψη για την Ευρωπαϊκή Εξωτερική Πολιτική. Και σε αυτό τον τομέα και πάλι εσείς μπορείτε να συμβάλετε σημαντικά, για τις θέσεις που πρέπει να διαμορφώνει η Ελλάδα, σε ό,τι αφορά αυτή την Ευρωπαϊκή Εξωτερική Πολιτική. Η πορεία σας μέχρι σήμερα στην Διπλωματική Ακαδημία, οι γνώσεις που έχετε αποκτήσει, είναι σημαντικές. «Ψηθήκατε» σε αυτό το «καμίνι» της επικαιρότητας, και αυτό το απόθεμα της εμπειρίας είναι μια καλή αρχή. Όμως, σας είπα, η άσκηση της διπλωματίας σήμερα και η διαμόρφωση εξωτερικής πολιτικής, προϋποθέτει συνεχή μελέτη. Και πρέπει να καλλιεργήσετε επίσης και τη δική σας διαίσθηση.
Ξέρω ότι σας φαίνονται αυτά τα πράγματα κάπως «επετειακά». Δεν είναι, σας διαβεβαιώ. Θα περάσουν τα χρόνια, θα θυμάστε αυτές τις ώρες που είναι σημαντικές για τη διαδρομή της ζωή σας, αλλά είναι ακριβώς έτσι όπως σας τα λέω. Δεν υπερβάλλω καθόλου μάλιστα. Εύχομαι στην πορεία σας οι δυσκολίες και για σας και για τον Τόπο, να είναι λιγότερες. Και θέλω να συγχαρώ τους γονείς σας, τους συγγενείς σας που βρίσκονται εδώ, γιατί είναι μια καταξίωση γι΄ αυτούς να βλέπουν τα παιδιά τους να μπαίνουν σε ένα λαμπρό σώμα, όπως είναι το Διπλωματικό Σώμα, να αρχίζουν μια μεγάλη καριέρα. Και εύχομαι να είναι περήφανοι και στην συνέχεια παρακολουθώντας όλη την δική σας πορεία και μέσα από τη δική σας πορεία, την πορεία της Ελληνικής Εξωτερικής Πολιτικής. ”