«Η διαπραγμάτευση έχει χαρακτηριστικά κινούμενης άμμου, γι΄ αυτό πρέπει να ξέρουμε τι θέλουμε να κάνουμε, τι θέλουμε να πετύχουμε, αλλά να γνωρίζουμε και τα όρια. Υπάρχουν μεγάλες αβεβαιότητες αλλά και η αποφασιστικότητα από την πλευρά μας» τόνισε ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Π.Σκουρλέτης, μιλώντας στο ραδιοφωνικό “Στο Κόκκινο”.
Σχολιάζοντας δημοσίευμα εφημερίδας για “ηρωική έξοδο”, με αφορμή την ομιλία Τσίπρα στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ ανέφερε πως «προφανώς αποτελεί κρυφό πόθο πολιτικών δυνάμεων και της εφημερίδας να βρεθούμε σε τέτοιες καταστάσεις».
Συμπλήρωσε πως για το θέμα του χρέους «ο πήχης έχει μπει ψηλά και εμπεριέχει αντιφάσεις και κινδύνους», σημειώνοντας ότι «το να αποσπάσεις μία γενναία ρύθμιση για το χρέος συμπαρασύρει και το ΔΝΤ, που έχει αρκετά σκληρές απόψεις για θέματα όπως τα εργασιακά και το ασφαλιστικό. Έτσι, πρέπει να εκμεταλλευτούμε τις αντιφάσεις στο στρατόπεδο των δανειστών, να αξιοποιήσουμε τα πράγματα προς όφελός μας, κάτι όχι εύκολο όπως έχει δείξει και η πορεία υλοποίησης του προγράμματος. Υπάρχουν διάφορες ερμηνείες της συμφωνίας που υπογράψαμε τον περασμένο Αύγουστο. Εγώ θεωρώ ότι η αντιπαλότητα δεν σταμάτησε, μόνο συγκεκριμένες μέθοδοι σταμάτησαν».
Υπογράμμισε ότι η αναφορά του Πρωθυπουργού στο ότι «κανένας υπουργικός θώκος δεν είναι δεδομένος» έχει πάντα αξία σε ένα αριστερό κόμμα και συσχετίζεται με τη δυνατότητα προσφοράς των στελεχών πρώτης γραμμής και υποστήριξε πως «σήμερα, πρέπει να διαμορφωθεί ένα πολιτικό κέντρο και να συζητούνται βασικά θέματα στρατηγικής και πολιτικής. Αυτό εξυπηρετείται καλύτερα από τη συμμετοχή των πρωταγωνιστών στην κυβέρνηση, θέλει μία νέα ισορροπία, υπάρχει ως απαίτηση».
Σε ό,τι αφορά τα σενάρια περί δραχμής, ο κ.Σκουρλέτης σημείωσε ότι ο ίδιος δεν είχε ακούσει κάτι τέτοιο και πρόσθεσε ότι «η σταθερή πεποίθηση της μεγάλης πλειοψηφίας των κυβερνητικών στελεχών ήταν για λύση εντός Ευρώπης, σε αντίθεση με το κομμάτι που είχε άλλη στρατηγική προσέγγιση, η οποία και το οδήγησε στην αποχώρησή του από τον ΣΥΡΙΖΑ».
Καταλήγοντας ο κ. Σκουρλέτης επεσήμανε ότι «το πράγμα είχε τερματίσει εκείνη την εποχή, έφτασε σε οριακές καταστάσεις αυτή η διαπραγμάτευση … θα έλεγε κανείς ότι θα ήταν πολύ ηρωικό να πηγαίναμε σε τυφλή σύγκρουση, αλλά θα ήταν καταστροφή για τη μεγάλη πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας, το χαμένο 25% του εθνικού εισοδήματος θα πολλαπλασιαζόταν με βίαιο τρόπο, με επιπτώσεις που δεν μπορούν να περιγραφούν».