Με το ΔΝΤ να συνεχίζει να αμφισβητεί τη δυνατότητα επίτευξης των δημοσιονομικών στόχων του ελληνικού προγράμματος δίχως πρόσθετα μέτρα, μοιάζει να οδεύουμε προς μια λύση συμβιβαστικού χαρακτήρα: “εν αναμονή” πρόσθετα μέτρα ύψους 2,7 δισ. ευρώ, έτοιμα να εφαρμοστούν μόλις διαπιστωθεί απόκλιση από το στόχο για πλεόνασμα 3,5% το 2018.
Πριν αρχίσουμε όμως τους πανηγυρισμούς, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Το ΔΝΤ λέει ξεκάθαρα ότι για να συμμετάσχει στο ελληνικό πρόγραμμα πρέπει το χρέος να είναι βιώσιμο και οι Ευρωπαίοι θέλουν οπωσδήποτε το ΔΝΤ στο πρόγραμμα. Για να καταστεί όμως το χρέος βιώσιμο, το ΔΝΤ προτείνει αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, κάτι το οποίο οι Ευρωπαίοι δεν επιθυμούν καθόλου. Λέει λοιπόν το ΔΝΤ, αν δεν είστε διατεθειμένοι να προχωρήσετε σε ελάφρυνση του χρέους, θέλουμε υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα.
Το ΔΝΤ εκτιμά ότι πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ το 2018 δεν θα επιτευχθεί αν δεν πάρει η ελληνική κυβέρνηση μέτρα συνολικού ύψους 9 δισ. ευρώ. Οι Ευρωπαίοι, οι οποίοι θέλουν να τελειώνουν με αυτή την αξιολόγηση και να μετατοπίσουν το πρόβλημα στο (κοντινό) μέλλον, προτιμούν να μας δώσουν την ψευδαίσθηση ότι κάτι “πήραμε” κατά τη διαπραγμάτευση αυτή.
Μπορεί και να ελπίζουν ότι το ΔΝΤ είναι υπερβολικό και ότι θα επιτευχθεί τελικά ο στόχος χωρίς παραπάνω μέτρα.
Πάμε τώρα να δούμε τι ακριβώς μέτρα θα συμπεριληφθούν στα “εν αναμονή” – το κουαρτέτο επιστρέφει στην Αθήνα σήμερα με στόχο την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων.
Και το saga συνεχίζεται…
