Whatever Works

Για άλλη μια φορά, και εν όψει κρίσιμων ψηφοφοριών για το μέλλον της χώρας, η ελληνική κυβέρνηση μοιάζει να εισέρχεται σε συγκρουσιακή τροχιά σε σχέση με τους δανειστές μας. Αυτή τη φορά έχουμε εμπλακεί σε έναν πόλεμο λέξεων με τη Γερμανία, και πιο συγκεκριμένα με τον Wolfgang Schäuble. Όλα ξεκίνησαν όταν ο Αλέξης Τσίπρας αναφέρθηκε στο ενδεχόμενο αποχώρησης του ΔΝΤ από το πρόγραμμα: “το Ταμείο πρέπει να αποφασίσει εάν θέλει συμβιβασμό, εάν θα μείνει στο πρόγραμμα – αν δεν το θέλει, πρέπει να το πει δημόσια”. Ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας δεν είδε με καλό μάτι τη δήλωση αυτή και δεν είχε κανένα πρόβλημα να το δείξει, προειδοποιώντας ότι “δεν είναι προς το συμφέρον της Ελλάδας να αμφισβητεί την εμπλοκή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα διάσωσης”.

Μπορεί η κυβερνητική εκπρόσωπος να αμφισβήτησε σήμερα το πρωί ότι “βρισκόμαστε σε τροχιά σύγκρουσης με το Βερολίνο”, πάντως έτερο μέλος της κυβέρνησης, ο υφυπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Μάρδας, χαρακτήρισε τον Schäuble σκληρό πολιτικό και σκληρό άνθρωπο, καταλήγοντας: “Η σκληρή πολιτική και οι σκληροί άνθρωποι θέλουν και σκληρές απαντήσεις. Στις θέσεις του κ. Schäuble η ελληνική κυβέρνηση απαντά με τον δέοντα τρόπο.”. Είναι άραγε προϊόν διαπραγματευτικής στρατηγικής η μαχητικότητα αυτή από ελληνικής πλευράς ή απλά ένας τρόπος να καλλιεργηθεί η εντύπωση στο εσωτερικό ότι συνεχίζουμε να “παλεύουμε” εναντίον των κακών εταίρων; Θα φανεί, αν και προσωπικά, τείνω να πιστέψω το δεύτερο: δεν είναι άλλωστε εύκολη υπόθεση να πορεύεται κανείς με 153 βουλευτές πρόσω ολοταχώς με τις συμπληγάδες στον ορίζοντα…