Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης μίλησε στον Νίκο Χατζηνικολάου χθες βράδυ, στον τηλεοπτικό Ενικό. Ξεκινώ λέγοντάς σας ότι παρακολούθησα μόνο το πρώτο μισό της εκπομπής (είναι βλέπετε past my bedtime), παρά ταύτα νομίζω πήρα μια γερή δόση της στρατηγικής που σκοπεύει να ακολουθήσει στο τιμόνι της ΝΔ.
Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης ήταν πιστός στο στιλ του, υποστηρίζοντας επανειλημμένα ότι είναι αυτός που είναι, διαβεβαιώνοντας τους τηλεθεατές ότι δεν θέλει να κάτσει στον σβέρκο κανενός, ότι δεν τον ενδιαφέρει να γίνει πρωθυπουργός κι ότι θα βάλει μπροστά “το καλό της πατρίδας”. Ζητά εκ των προτέρων μετεκλογική συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ, είτε η ΝΔ βγει πρώτο κόμμα είτε δεύτερο, και παραδέχεται ότι το πρόγραμμα που καλούμαστε να εφαρμόσουμε έχει πιθανότητες να πετύχει μόνο αν υιοθετηθεί ως κοινό, εθνικό σχέδιο εξόδου της Ελλάδας από την κρίση.
Κάνει κατά τη γνώμη μου ακριβώς αυτό που πρέπει για να κερδίσει: αποφεύγει να πλέκει το εγκώμιο του κόμματος του οποίου ηγείται -κάτι το οποίο αντικειμενικά θα έδινε στα νεύρα αρκετού κόσμου- και αντί να εμφανίζεται δικαιωμένος, δηλώνει έτοιμος να σηκώσει τα μανίκια και να βοηθήσει, να σηκώσει το βάρος, να κρατήσει “τη χώρα όρθια”. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ΝΔ εκπροσωπεί το παλιό, και ένα παλιό το οποίο έχει κάνει ζημιά στη χώρα.
Αλλά όταν ο Αλέξης Τσίπρας καταφέρνει να εξισώσει εαυτόν με το νέο, το νέο εξισώνεται με τη σειρά του με την εμπειρία των τελευταίων 9 μηνών, κάτι που αναπάντεχα κάνει τη πλάστιγγα της Ελλάδας του 2015 να γέρνει προς το παλιό!
Ας ελπίσουμε αυτό το παλιό -το οποίο περιορίζεται εκ φύσεως από τις αδυναμίες ενός πολιτικού προσωπικού που έχει δοκιμαστεί και δεν έχει μεγαλουργήσει- να μπολιαστεί μετεκλογικά με ό,τι καλύτερο νέο υπάρχει τριγύρω κι ας ετοιμαστούμε για μια πραγματικά εθνική προσπάθεια.
Αυτό βέβαια θα πρέπει να το αποφασίσουν οι ψηφοφόροι.
