Την επαναφορά του κατώτερου μισθού, της 13ης και 14ης σύνταξης καθώς και των «δώρων Πάσχα και Χριστουγέννων» ζητεί η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ με πρόταση νόμου που κατέθεσε στην Βουλή. Πρόκειται για τη δεύτερη πρόταση νόμου του Περισσού με την πρώτη να ζητεί την κατάργηση των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων. Το κείμενο του ΚΚΕ έχει ως εξής:
«ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΠΡΟΤΑΣΗ ΝΟΜΟΥ
«Επαναφορά κατώτερου μισθού, επαναφορά 13ης και 14ης σύνταξης, 13ου και 14ου μισθού. Ρυθμίσεις για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και κατάργηση αντεργατικών διατάξεων»
Αιτιολογική Έκθεση
Α’ Επί της αρχής.
«Τα μέτρα των τελευταίων ετών που επηρέασαν άμεσα και έμμεσα τους μισθούς και το λαϊκό εισόδημα, επιδείνωσαν ραγδαία την κατάσταση της εργατικής λαϊκής οικογένειας. Είναι μέτρα που στηρίζουν τον κεντρικό πυρήνα της στρατηγικής της ΕΕ, ώστε να φορτωθούν τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Τα συνεχή στοιχεία που βλέπουν το φως της δημοσιότητας αποτυπώνουν και με αριθμούς τη σταθερή επιδείνωση στη ζωή της εργατικής οικογένειας. Το 45% των μισθωτών αμείβεται με μισθούς έως και 751 ευρώ όταν το 2012 το αντίστοιχο ποσοστό ανερχόταν στο 17% του συνόλου των μισθωτών. Στο 45% συμπεριλαμβάνονται εργαζόμενοι με πλήρη απασχόληση και εργαζόμενοι με μορφές ελαστικής εργασίας που συνεχώς πληθαίνουν. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του ΙΚΑ η μερική απασχόληση, αυξήθηκε κατά 30,5%!
Επίσης, από τα στοιχεία προκύπτει ότι μετά το 2012, μέσω των 1.400 επιχειρησιακών συμβάσεων που υπογράφτηκαν, οι μισθοί μειώθηκαν από 10% έως και 40%. Ακόμη μεγαλύτερες ήταν οι μειώσεις μισθών στις περιπτώσεις που οι συλλογικές συμβάσεις υπογράφτηκαν από τις «ενώσεις προσώπων», δηλαδή από τα 3/5 του συνόλου των εργαζομένων κυρίως στις μικρές επιχειρήσεις. Στο 80% αυτών των συμβάσεων οι μισθοί μειώθηκαν στα 586 ευρώ μεικτά.
Επίσης είναι χαρακτηριστικό ότι στις επιχειρήσεις με πλήρη απασχόληση το μέσο ημερομίσθιο μειώθηκε κατά 6,18%, ενώ ο μέσος μισθός μειώθηκε κατά 7,47%, την ίδια στιγμή που οι φόροι “τρώνε” το 43,4% του μισθού στη χώρα μας.
Η ανεργία βρίσκεται παγιωμένη σε υψηλά επίπεδα και αποδεικνύεται στην πράξη, με βάση τα επίσημα στοιχεία που παρουσιάζονται ανά μήνα, πως τα προγράμματα απασχόλησης δεν την αντιμετωπίζουν, δεν δημιουργούν σταθερές θέσεις εργασίας, αλλά μοιράζουν σε περισσότερους ανέργους τη φτώχεια και τις 5μηνες θέσεις εργασίας.
Η νομοθετική ρύθμιση μείωσης του κατώτατου μισθού, οι επιχειρησιακές συμβάσεις, οι ατομικές συμβάσεις και οι συμβάσεις που υπογράφτηκαν από ενώσεις προσώπων, το χτύπημα των κλαδικών συμβάσεων, η ευελιξία στις εργασιακές σχέσεις και τα κακοπληρωμένα προγράμματα, η άγρια φορολογία, λειτουργούν συμπληρωματικά στην επιδείνωση της ζωής της εργατικής-λαϊκής οικογένειας, λεηλατούν με κάθε τρόπο τους μισθούς και το εργατικό εισόδημα.
Με τους νόμους του 2010 και τους άλλους που ακολούθησαν δόθηκε η δυνατότητα, με επιχειρησιακές ΣΣΕ, να ανατρέπονται εργασιακές σχέσεις και να επιβάλλεται η μερική απασχόληση, εκ περιτροπής εργασία, κ.ά., παρακάμπτοντας αυτά που προβλέπει η κλαδική ΣΣΕ, αλλά και τα όρια που προβλέπουν οι νόμοι για τις εργασιακές σχέσεις, ισχυροποιώντας τη δυνατότητα της εργοδοσίας να απασχολεί όσο θέλει, όποτε θέλει τους εργαζόμενους με μειωμένες αμοιβές.
Δόθηκε η δυνατότητα οι επιχειρησιακές ΣΣΕ να αποκλίνουν από τις κλαδικές ΣΣΕ προς τα κάτω μέχρι το επίπεδο της ΕΓΣΣΕ. Περιορίστηκε η δυνατότητα του ΟΜΕΔ να επικυρώνει αυξήσεις στους μισθούς, αφού πρέπει να παίρνεται υπόψη η «προστασία της ανταγωνιστικότητας» των επιχειρήσεων. Διευκολύνθηκε η δημιουργία των Ενώσεων Προσώπων που στην ολότητά τους λειτουργούν σαν όργανα της εργοδοσίας εντός των επιχειρήσεων ώστε να διαλύουν εργασιακές σχέσεις και να μειώνουν τους μισθούς. Επίσης, δόθηκε η δυνατότητα στους επιχειρηματίες που δεν είναι μέλη εργοδοτικών οργανώσεων να μην εφαρμόζουν την εκάστοτε κλαδική ΣΣΕ που υπέγραψε η εργοδοτική οργάνωση του κλάδου, στον οποίο δραστηριοποιούνται.
Μειώθηκε η προσαύξηση της αμοιβής της υπερεργασίας για κάθε ώρα από 25% σε 20%. Μειώθηκε η προσαύξηση υπερωριακής αμοιβής για τις πρώτες 120 ώρες από 50% σε 40% και για τις υπόλοιπες 120 και πάνω από 75% σε 60%.Καταργήθηκαν η προσαύξηση του ωρομισθίου κατά 7,5% για τους μερικά εργαζόμενους που εργάζονται λιγότερες από 4 ώρες τη μέρα και η προσαύξηση του ωρομισθίου κατά 10% για όσους εργάζονται πάνω από 4 ώρες. Επεκτάθηκε η δοκιμαστική περίοδος των εργαζομένων από δύο μήνες σε δώδεκα, που σημαίνει ότι, αν συμπληρωθούν δώδεκα μήνες εργασίας ενός νέου προσλαμβανόμενου, ο εργοδότης, επικαλούμενος τη δοκιμαστική περίοδο, μπορεί να προβεί σε απόλυσή του χωρίς προειδοποίηση και αποζημίωση απόλυσης.
Δόθηκε νέο ισχυρό χτύπημα στις κλαδικές συλλογικές συμβάσεις. Οι νόμοι που ψηφίστηκαν προβλέπουν ότι μετά τους τρεις μήνες από τη λήξη τους, εφόσον δεν υπογραφεί νέα κλαδική ΣΣΕ, θα διατηρείται τυπικά ο βασικός κλαδικός μισθός, οι μισθολογικές ωριμάνσεις, το επίδομα τέκνου, σπουδών και το επίδομα επικίνδυνης εργασίας, εφόσον αυτά περιλαμβάνονταν στην παλιά Συλλογική Σύμβαση. Όλα τα υπόλοιπα επιδόματα που υπήρχαν πριν τη λήξη της σύμβασης, πέραν των προαναφερόμενων, εφόσον δεν υπάρξει νέα ΣΣΕ, παύουν να ισχύουν εφόσον το απαιτήσει ο εργοδότης. Επίσης μετά τους 3 μήνες εφόσον δεν υπογραφεί νέα συλλογική σύμβαση οι εργοδότες μπορούν να προσλαμβάνουν με το μισθό της ΕΓΣΣΕ.
Δόθηκε η δυνατότητα στη μεγαλοεργοδοσία να παγώσει πάσης φύσεως αυτόματες αυξήσεις στους μισθούς, οι οποίες είναι απόρροια νόμων, ΣΣΕ, κανονιστικών πράξεων, διαιτητικών αποφάσεων. Σε αυτά περιλαμβάνονται τα επιδόματα τριετίας, πολυετίας, χρόνου εργασίας, κ.ά., μέχρι η ανεργία να κατέβει κάτω από το όριο του 10%.
Τα βασικότερα επιδόματα που χορηγεί ο ΟΑΕΔ όπως πχ το επίδομα ανεργίας, μειώθηκαν κατά 22%, εξαιτίας της σύνδεσής τους με το κατώτερο ημερομίσθιο του ανειδίκευτου εργάτη. Παράλληλα άλλα επιδόματα που ενίσχυαν το λαϊκό εισόδημα όπως πχ το οικογενειακό επίδομα που χορηγούσε ο ΟΑΕΔ, καταργήθηκε ολοσχερώς, την ίδια στιγμή που τα ταμειακά διαθέσιμα του Οργανισμού τοποθετούνται στην ΤΤΕ ως πλεονάζοντα για την πληρωμή των δανειστών.
Το ΚΚΕ κρίνει τα μέτρα και τους σχετικούς νόμους με κριτήριο τα εργατικά-λαϊκά συμφέροντα. Με αυτό το κριτήριο τονίζει ότι υπηρετούν τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, των τραπεζιτών, των βιομηχάνων, των εφοπλιστών και των άλλων τμημάτων της πλουτοκρατίας, είναι εργαλείο για τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, την κατάργηση βασικών εργατικών, λαϊκών δικαιωμάτων και έχουν οδηγήσει στην πτώχευση του λαού.
Τα μέτρα που ήρθαν δεν είναι προσωρινά. Εντάσσονται σε κεντρικό σχεδιασμό που στόχο έχει τη βαθμιαία μείωση του μέσου μισθού, σε συνθήκες κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων. Η μείωση του κατώτερου μισθού έσπρωξε προς τα κάτω, μια σειρά κλαδικούς μισθούς.
Η σταθερή επιδίωξη του κεφαλαίου και της ΕΕ είναι να συνεχιστεί η επίθεση στα εργασιακά, ασφαλιστικά και μισθολογικά δικαιώματα των εργαζομένων. Να κυριαρχήσουν παντού και να μονιμοποιηθούν οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, η μισοανεργία, ο μισθός και οι συντάξεις να φτάσουν σε ακόμα χαμηλότερα επίπεδα. Για αυτό το λόγο αξιοποιούνται από την κυβέρνηση παλιές δοκιμασμένες συνταγές καθυπόταξης των εργαζόμενων, όπως πχ ο «κοινωνικός διάλογος» με στόχο να κοροϊδέψει τους εργαζόμενους, να δοθεί παραπέρα πίστωση χρόνου στην κυβέρνηση και παράλληλα ο αναγκαίος χρόνος στη μεγαλοεργοδοσία ώστε να οργανώσει με νέα δεδομένα την επίθεση της σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς.
Κριτήριο για εμάς είναι οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες και όχι τα όρια της πείνας, ο «ρεαλισμός» των ορίων αντοχής της οικονομίας που επανέρχεται ως ιδεολόγημα από την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και προσαρμόζει τις απαιτήσεις των εργαζομένων στις ανάγκες του κεφαλαίου. Η κατάσταση που αντιμετωπίζουν σήμερα οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα και η νεολαία με τη δραματική μείωση μισθών και συντάξεων, τα υψηλά ποσοστά ανεργίας και την κατάργηση βασικών εργασιακών, ασφαλιστικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, καθιστά επιτακτικά αναγκαία την ένταση της λαϊκής πάλης για την κατάργηση των αντιλαϊκών μέτρων και την ανατροπή της πολιτικής που εξαθλιώνει το λαό.
Η άμεση αποκατάσταση των εισοδημάτων στην προ κρίσης κατάσταση και η κάλυψη των απωλειών αποτελούν επείγον μέτρο ανακούφισης της εργατικής λαϊκής οικογένειας. Αυτό σημαίνει επαναφορά της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας στα 751 ευρώ ως βάση για νέες διαπραγματεύσεις και νέες αυξήσεις.
Σε αυτήν την κατεύθυνση δεν πρέπει να υπάρχει εργαζόμενος που να αμείβεται με λιγότερα από 751 ευρώ. Δηλαδή, να μπει φραγμός στην πανσπερμία των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, στη μερική απασχόληση, στις συμβάσεις ορισμένου χρόνου, στα κακοπληρωμένα προγράμματα απασχόλησης, που κατεβάζουν τους μισθούς σε άθλια επίπεδα, στα 200 και 300 ευρώ.
Παράλληλα πρέπει να καταργηθούν οι νόμοι που προκάλεσαν μεγάλες μειώσεις στις κλαδικές συμβάσεις. Οι κλαδικές συλλογικές συμβάσεις που καλύπτουν τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζόμενων, να επανέλθουν στα κατώτερα επίπεδα του 2009. Με αυτό το όριο ως βάση, να καταργηθούν οι νομοθετικές δεσμεύσεις και να υπάρξουν ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις.
Η πρόταση νόμου που καταθέτει το ΚΚΕ στη Βουλή και η προσπάθεια που θα καταβάλει να γίνει κτήμα του εργατικού – λαϊκού κινήματος και των συνδικαλιστικών οργανώσεων, είναι μια συμβολή στην πάλη για τα λαϊκά συμφέροντα.
Ταυτόχρονα με την ανάγκη κατάργησης νόμων και διατάξεων που προκάλεσαν ισχυρά πλήγματα στους μισθούς και το λαϊκό εισόδημα, το ΚΚΕ υποστηρίζει πλαίσιο με σημαντικούς στόχους πάλης:
Υπογραφή Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και Κλαδικών Συμβάσεων με το πλαίσιο ταξικού κινήματος με επαναφορά του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ για όλους χωρίς διακρίσεις με βάση την ηλικία, ως έναρξη για συζήτηση και διαπραγμάτευση για αυξήσεις.
– Κατώτερο μεροκάματο στα 33,57 ευρώ
– Άμεση υπογραφή και επαναφορά όλων των κλαδικών συμβάσεων στα επίπεδα του 2009.
– Να καταργηθεί ο άθλιος διαχωρισμός των εργαζομένων με βάση την ηλικία.
– Καθολική ισχύς και υποχρεωτικότητα των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.
– Εφαρμογή της μετενέργειας μέχρι την υπογραφή νέας ΣΣΕ χωρίς κανένα χρονικό περιορισμό.
– Κατάργηση της δυνατότητας που καθιερώθηκε για υπογραφή επιχειρησιακών συμβάσεων με μισθούς χαμηλότερους από τις κλαδικές συμβάσεις.
– Κατάργηση όλων των ρυθμίσεων που προβλέπουν την αύξηση του ορίου απολύσεων καθώς και τη μείωση των αποζημιώσεων.
– Την κατάργηση των νόμων που αφορούν στον ΟΜΕΔ και στις ενώσεις προσώπων.
– Επαναφορά των οικογενειακών και των κλαδικών και άλλων επιδομάτων που καταργήθηκαν.
– Κατάργηση των Προεδρικών Διαταγμάτων που ισοπέδωσαν τις αποζημιώσεις.
– Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Κατοχύρωση του 35ωρου, 7ωρου, 5ήμερου και διασφάλιση της κυριακάτικης αργίας
– Κατάργηση όλων των ελαστικών μορφών απασχόλησης και κάθε μορφής ανασφάλιστης εργασίας.
– Να παρθεί πίσω η απαράδεκτη Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που αναγκάζει οργανισμούς και φορείς, να τοποθετήσουν τα ταμειακά διαθέσιμα στην ΤΤΕ
– Πρακτική άσκηση των σπουδαστών με πλήρεις αποδοχές και εργασιακά, ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα.
– Έξι ώρες δουλειάς για τα βαριά και ανθυγιεινά επαγγέλματα, για σπουδαστές και φοιτητές που αναγκάζονται να δουλεύουν
Β’ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΚΑΤ’ ΑΡΘΡΟ
Με το άρθρο 1 επαναφέρεται ο κατώτατος μισθός στα 751 ευρώ για όλους τους εργαζόμενους, ανεξαρτήτως ηλικίας, επομένως και για τους εργαζόμενους από 18 έως 25 ετών, ως βάση για την υπογραφή νέας Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με ουσιαστικές αυξήσεις. Επίσης καταργείται η απαράδεκτη κυβερνητική παρέμβαση με την ΠΥΣ 6/2012, με την οποία μειώθηκε ο κατώτατος μισθός και το κατώτατο ημερομίσθιο κατά 22% και για τα νέα παιδιά από 18-25 ετών κατά 32%, όπως και η διάταξη για νομοθετική ρύθμιση του κατώτατου μισθού, που θα ρίξει ακόμα πιο κάτω τα κατώτατα μεροκάματα.
Με το άρθρο 2 αποκλείεται η απαράδεκτη ρύθμιση του άρθρου 37 του ν. 4024/2011, που επέτρεπε την κατάρτιση επιχειρησιακής σύμβασης, όταν δεν υπάρχει συνδικαλιστική οργάνωση στην επιχείρηση, από ένωση προσώπων που συστήνεται από μέρος του συνολικού αριθμού των εργαζομένων.
Με το άρθρο 3 καθορίζεται ότι οι Εθνικές Γενικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας περιέχουν όλους τους ελάχιστους, μισθολογικούς και λοιπούς όρους εργασίας για τους εργαζόμενους όλης της χώρας, χωρίς νομοθετική ή άλλη κρατική-κυβερνητική παρέμβαση. Καταργείται επίσης η απαράδεκτη ρύθμιση του άρθρου 37 του ν. 4024/2011, με την οποία θεσπίστηκε η υπεροχή των επιχειρησιακών συμβάσεων έναντι των κλαδικών. Επίσης ορίζεται ότι οι κλαδικές και λοιπές συλλογικές συμβάσεις εργασίας μπορεί να περιέχουν μόνο ευνοϊκότερους όρους από την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.
Με το άρθρο 4 προβλέπεται ότι οι συλλογικές συμβάσεις κάθε επιπέδου έχουν γενική ισχύ και δεσμεύουν τους εργοδότες σε κάθε επίπεδο όπου ισχύει η αντίστοιχη συλλογική σύμβαση εργασίας, ανεξάρτητα αν αυτοί είναι μέλη ή όχι των συνδικαλιστικών οργανώσεων των εργοδοτών που υπέγραψαν την κάθε συλλογική σύμβαση εργασίας.
Με το άρθρο 5 προβλέπεται η μετενέργεια των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, χωρίς χρονικούς περιορισμούς.
Με το άρθρο 6 επαναφέρεται το δικαίωμα της μονομερούς προσφυγής των εργαζομένων στη Διαιτησία, για τη ρύθμιση του συνόλου των όρων συλλογικής σύμβασης.
Με το άρθρο 7 επανέρχονται σε ισχύ κανονιστικές ρυθμίσεις συλλογικών (ιδίως κλαδικών) συμβάσεων εργασίας που αφορούσαν, μεταξύ άλλων, την καθιέρωση διαφόρων επιδομάτων, ρυθμίσεις που σε μεγάλο βαθμό καταργήθηκαν, όπως και οι αντίστοιχες συλλογικές συμβάσεις εργασίας (σταδιακά), από την ΠΥΣ υπ. αριθμ. 6/2012.
Με το άρθρο 8 επαναφέρεται η 13η και 14η σύνταξη για τους συνταξιούχους όλων των ασφαλιστικών ταμείων.
Με το άρθρο 9 επαναφέρεται ο 13ος και 14ος μισθός στο δημόσιο τομέα.
Με το άρθρο 10 θεσμοθετείται η κατάργηση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων (όπως της μερικής απασχόλησης, αλλά και της εκ περιτροπής εργασίας και της διευθέτησης του χρόνου εργασίας, όπως και του θεσμού του δανεισμού των εργαζομένων), έτσι ώστε να έχει κάποιο ουσιαστικό αντίκρισμα για το σύνολο των εργαζομένων, η επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ.
Με το άρθρο 11 ορίζεται ότι καταργείται όλο το αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο που αφορά την μείωση του κατώτατου μισθού, την νομοθετική ρύθμιση του κατώτατου μισθού, την ουσιαστική κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, την αφαίρεση του 13ου και 14ου μισθού και της 13ης και 14ης σύνταξης και την καθιέρωση και γιγάντωση των ελαστικών σχέσεων εργασίας.
Με το άρθρο 12 καθορίζεται η έναρξη ισχύος της πρότασης νόμου.
Αθήνα 23 Απριλίου 2015
Οι Προτείνοντες Βουλευτές
ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
ΠΑΠΑΡΗΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ
ΒΑΡΔΑΛΗΣ ΣΑΚΗΣ
ΓΕΡΑΣΙΜΙΔΟΥ ΕΛΕΝΗ
ΓΚΙΟΚΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΚΑΝΕΛΛΗ ΛΙΑΝΑ
ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΣ
ΚΑΤΣΩΤΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΛΑΜΠΡΟΥΛΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΜΑΝΩΛΑΚΟΥ ΔΙΑΜΑΝΤΩ
ΜΑΡΙΝΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΜΩΡΑΪΤΗΣ ΝΙΚΟΣ
ΠΑΦΙΛΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
ΣΥΝΤΥΧΑΚΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣ
ΤΑΣΣΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ