Με “ηφαίστειο που βρυχάται” τείνει να εξελιχθεί η ελληνική κοινωνία λόγω των νέων μέτρων που αναμένεται να εφαρμοστούν ενώ οι νέες αποφάσεις στις οποίες πιθανόν να προχωρήσουν Κυβέρνηση-δανειστές, θα μπορούσαν να προκαλέσουν τη “μεγάλη έκρηξη”.
Μέχρι σήμερα τα ζητήματα που βρίσκονται στην κορυφή της επικαιρότητας δεν είναι άλλα από το Ασφαλιστικό και το Συνταξιοδοτικό. Από τον ερχόμενο Σεπτέμβρη όμως, το σκηνικό αναμένεται να αλλάξει καθώς στην περίπτωση που επιβεβαιωθούν τα παρακάτω σενάρια, μάλλον θα μιλάμε για ένα “καυτό” Φθινόπωρο.
Σύμφωνα με αυτά, οι νέες απαιτήσεις από την πλευρά των δανειστών είναι να “μπει χέρι” στον ιδιωτικό τομέα στον 13ο και τον 14ου μισθό, να γίνουν μεγάλες αλλαγές στο συνδικαλιστικό καθεστώς ακόμη και στην κήρυξη των απεργιών.
Πληροφορίες που επικαλείται το Βήμα της Κυριακής, αναφέρουν ότι αυτό που διαπραγματεύονται τώρα η Κυβέρνηση με τους πιστωτές είναι να “κοπούν” τα δώρα για τα Χριστούγεννα και το Πάσχα αλλά και το επίδομα αδείας. Το “κόψιμο” βέβαια δε σημαίνει απλώς μείωση αλλά την πλήρη κατάργηση του 13ου και του 14ου μισθού.
Το παραπάνω μέτρο μάλλον δεν αφορά στους παλιούς υπαλλήλους αλλά στους νέους ωστόσο αυτό δεν είναι ένα στοιχείο που πρέπει να καθησυχάσει τους παλιούς εργαζόμενους και αυτό διότι στην περίπτωση που γίνει κάτι τέτοιο, δεν αποκλείεται να έχουμε “κύμα” απολύσεων, αντίστοιχο με εκείνο του 2012.
Ο λόγος δεν είναι άλλος από την αναζήτηση “φθηνότερων” εργατικών χεριών καθώς όσοι έχουν πολλά χρόνια σε μια εταιρεία, θα δικαιούνται τα επιδόματα.
Αναλυτικά τα θέματα προς διαπραγμάτευση:
Μείωση του ετήσιου εργατικού κόστους με την κατάργηση δύο ετήσιων μισθών στον ιδιωτικό τομέα, του 13ου και 14ου μισθού. Προκειμένου να αποφευχθεί νέος γύρος αντιδράσεων, προτείνεται τα μέτρα να ισχύσουν μόνο στις νέες προσλήψεις, ενώ για τους ήδη εργαζόμενους το ποσό των δύο μισθών να επιμερισθεί στους υπόλοιπους 12.
Αλλαγή στο καθεστώς προστασίας των συνδικαλιστών και μείωση των αδειών που δικαιούνται. Οι συνδικαλιστές θα μπορεί να απολύονται σε περιπτώσεις ποινικών αδικημάτων ή απιστίας ή μετά από μακρά απουσία από την εργασία τους. Σήμερα το ερώτημα της απόλυσης συνδικαλιστή τίθεται σε ειδική επιτροπή η οποία καλείται να εξετάσει αν συντρέχουν συγκεκριμένοι λόγοι που αναφέρονται ρητά στον συνδικαλιστικό νόμο.
Μείωση ημερών συνδικαλιστικής άδειας και των προσώπων που τις δικαιούνται.Σήμερα αναφέρονται ρητά οι άδειες που δικαιούνται οι συνδικαλιστές ανάλογα με τη θέση τους. Ξεκινούν από πέντε μέρες το μήνα και φθάνουν ως το σύνολο της θητείας τους.
Αλλαγές αναμένονται με τον συνδικαλιστικό νόμο και στην οργάνωση και δομή των συνδικάτων, όπως και στον τρόπο χρηματοδότησης των συνδικαλιστικών οργανώσεων.
Άρση των περιορισμών των ομαδικών απολύσεων για μεγάλες επιχειρήσεις. Πρόκειται για ένα μέτρο που οι θεσμοί θεωρούν ότι θα βοηθήσει στην αναδιάρθρωση των τραπεζών καθώς στην Ελλάδα δεν υπάρχουν πολλές επιχειρήσεις με προσωπικό άνω των 150 ατόμων. Το ισχύον καθεστώς ομαδικών απολύσεων προβλέπει: κανένα περιορισμό σε επιχειρήσεις με λιγότερα από 20 άτομα, ως 6 εργαζόμενοι το μήνα για επιχειρήσεις ή εκμεταλλεύσεις που απασχολούν 20 ως 150 άτομα και το 5% του προσωπικού (και ως 30 εργαζόμενοι μηνιαίως) για επιχειρήσεις ή εκμεταλλεύσεις που απασχολούν πάνω από 150 εργαζόμενους.
Στο τραπέζι έχει τεθεί και η επαναφορά του λοκ άουτ, δηλαδή το κλείσιμο της επιχείρησης σε περιπτώσεις απεργιακών κινητοποιήσεων. Το “δικαίωμα της ανταπεργίας” καταργήθηκε με το νόμο 1264/82, ωστόσο ορισμένοι εργοδοτικοί φορείς θέτουν από καιρού εις καιρόν το αίτημα της επαναφοράς του. Στον αντίλογο οι συνδικαλιστικές οργανώσεις σημειώνουν ότι η ανταπεργία δεν εφαρμόζεται πουθενά στην Ευρώπη και ως εκ τούτου δεν συντρέχει λόγος αλλαγής του υφιστάμενου καθεστώτος απαγόρευσης.