Είναι νωρίς να μιλήσουμε για στροφή της ΝΔ προς μια άλλη κατεύθυνση, αν και θεωρούμε ότι η απροσδόκητη εκλογή Μητσοτάκη καθιστά ένα τέτοιο σενάριο όχι μόνο πιθανό αλλά αναμενόμενο. Το μέτωπο πάντως στο οποίο αναγκαστικά οι εξελίξεις θα είναι ραγδαίες είναι το ασφαλιστικό: το νομοσχέδιο συζητείται αυτή τη στιγμή με την τρόικα και σύντομα (σε κάποια μορφή) θα περάσει το κατώφλι του κοινοβουλίου.
Τι στάση θα μπορούσε να κρατήσει η ΝΔ του κυρίου Μητσοτάκη σε σχέση με αυτό;
Μέχρι τώρα η ΝΔ αντιτίθεται στην περικοπή των συντάξεων και -διά στόματος του νέου προέδρου της- στην αύξηση των εργοδοτικών εισφορών. Αυτό φυσικά γεννά το εξής ερώτημα: αν δεν αυξηθούν οι εισροές στο σύστημα και δεν μειωθούν οι εκροές, πώς ακριβώς θα βγουν τα μαθηματικά; Το νομοσχέδιο της κυβέρνησης προσπαθεί να αποφύγει την περικοπή συντάξεων σήμερα, καλύπτοντας την τρύπα με την αύξηση των εισφορών, η οποία όμως αναμφίβολα θα συντελέσει σε αύξηση της εισφοροδιαφυγής και φοροδιαφυγής και θα πλήξει τόσο τα έσοδα του κράτους, όσο και την πραγματική οικονομία. Θετική εξέλιξη αποτελεί η ενοποίηση των ταμείων, δεν παύουμε όμως να μιλάμε για άλλη μια αφαίμαξη από έναν αναιμικό ασθενή, η οποία στέλνει το πρόβλημα στο μέλλον. Το πρόβλημα θα παραλάβει κατά πάσα πιθανότητα όποιος κυβερνά 3 χρόνια από σήμερα, βρισκόμενος αντιμέτωπος με τη βόμβα ενός ασφαλιστικού που δεν θα έχει ουσιαστικά εξυγιανθεί.
Για τον Κύριακο Μητσοτάκη, το να λυθεί το ασφαλιστικό τώρα είναι προτιμότερο: πολιτικά θα χρεωθεί μόνο μερικώς το κόστος που συνεπάγεται η λύση του προβλήματος, ενώ με τον τρόπο αυτό αφενός δεν θα πρέπει να λύσει την εξίσωση ο ίδιος αργότερα (ενδεχομένως με χειρότερους όρους), αφετέρου η κατάσταση της οικονομίας που πιθανώς να παραλάβει θα είναι καλύτερη. Θα ήταν ιδιαίτερα θετικό να μην ακολουθήσει την πολιτική των προκατόχων του στο τιμόνι της αξιωματικής αντιπολίτευσης -οι οποίοι επένδυαν στο χάος προκειμένου να αρθούν στη εξουσία μια ώρα αρχύτερα- προτείνοντας στο ΣΥΡΙΖΑ τις αλλαγές εκείνες που θα του επέτρεπαν να στηρίξει το νέο αυτό σύστημα, αντί να βασιστεί στη στείρα επιλογή ενός γενικού και αόριστου όχι.
