Τα "ντεσού" της δικαστικής διαμάχης για την Οξυά

Του Δημήτρη Δελεβέγκου

Από την ετυμηγορία της δικαιοσύνης, για την αντιδικία της επενδυτικής εταιρείας Pimara που έχει αγοράσει τη νησίδα Οξυά με το αρχιτεκτονικό γραφείο Αγιοστρατίτη, εξαρτάται η επανεκκίνηση του έργου αξιοποίησης της έκτασης 4,220 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Υπενθυμίζεται ότι η Pimara απέκτησε την άνοιξη του 2012 το γραφικό νησί στο σύμπλεγμα των νοτίων Εχινάδων στο Ιόνιο Πέλαγος, το οποίο φέρεται ότι ενδιαφέρεται να αγοράσει ο τέως Εμίρης του Κατάρ Χαμάντ Μπιν Χαλίφα Αλ Θανί όταν και εφόσον αυτό αξιοποιηθεί από την Pimara, αποκτήσει, δηλαδή, συγκεκριμένες χρήσεις γης.

Ωστόσο, η συνεργασία με την Pimara του αρχιτεκτονικού γραφείου aa Associates προκάλεσε το «πάγωμα» της επένδυσης, καθώς το πρώτο προσέφυγε στη δικαιοσύνη θεωρώντας ότι δεν πληρώθηκε για τις υπηρεσίες που έχει προσφέρει.

Tο Capital.gr παρουσιάζει τις λεπτομέρειες της διένεξης που δεν έχουν γίνει, μέχρι σήμερα, γνωστές.

Η διαμάχη

Σύμφωνα με όσα υποστηρίζουν προς τη δικαιοσύνη, με κείμενο προτάσεων, οι επενδυτές, κατά την κατάρτιση της συμφωνίας αγοραπωλησίας, γνώριζαν, μεταξύ άλλων, ότι:

– το νησί είναι ιδιωτική δασική έκταση
– το νησί εμπίπτει στο δίκτυο Natura 2000
– ο χαρακτηρισμός και η οριοθέτηση του νησιωτικού συμπλέγματος των Β. και Ν. Εχινάδων στα οποία περιλαμβάνεται και η νήσος Οξυά έχει πραγματοποιηθεί βάσει της ειδικής περιβαλλοντικής μελέτης του συμπλέγματος των υγροτόπων Μεσολογγίου Αιτωλικού και της ευρύτερης περιοχής τους (1999) και την Κ.Υ.Α. 22306 (ΦΕΚ 477Δ’/31-5-2006).

– εμπίπτει στη Ζώνη Προστασίας της Φύσης 4 (Π.Φ.4) και εντός της θαλάσσιας Περιφερειακής Ζώνης

Οι αγοραστές, δηλαδή, αναφέρουν ότι η Οξυά είχε περιορισμένες δυνατότητες ανάπτυξης και εκμετάλλευσης, καθώς το νομοθετικό πλαίσιο-που επικρατούσε την εποχή της αγοραπωλησίας- επέτρεπε μόνο ελάχιστες κατασκευές και αυτές υπό τους περιορισμούς της νομοθεσίας για τις δασικές εκτάσεις. Ξεκαθαρίζουν, ακόμη, ότι κάθε είδους τουριστική ανάπτυξη απαγορευόταν.

Τότε, γιατί αγόρασαν το νησί;

“Διότι αποσκοπούσαν στην υλοποίηση μίας μακροπρόθεσμης επένδυσης και η όποια ανάπτυξη θα είχε ήπιο χαρακτήρα. Αλλά και επειδή, όπως διευκρινίζουν σε υπόμνημά τους προς τη δικαιοσύνη, η πολιτεία σχεδίαζε να τροποποιήσει το νομοθετικό καθεστώς ώστε να καταστεί εφικτή η αξιοποίηση των ακατοίκητων νησιών (σ.σ.: κίνηση που έχει πραγματοποιήσει το υπουργείο Περιβάλλοντος)” αναφέρουν.

Η εμπλοκή Αγιοστρατίτη

Όπως αναφέρει η πλευρά των επενδυτών -και δεν έχουν διαψεύσει μέχρι σήμερα από το αρχιτεκτονικό γραφείο- ο διακεκριμένος αρχιτέκτονας κ. Αγιοστρατίτης ενημέρωσε τα στελέχη της Pimara -πριν πέσουν οι τελικές υπογραφές- ότι πρόκειται να προωθηθούν νομοθετικές ρυθμίσεις για την αξιοποίηση και ανάπτυξη των ακατοίκητων ιδιωτικών νησιών.

Σύμφωνα με όσα επισημαίνονται στο σχετικό υπόμνημα, η aa Associates είχε μεγάλη εμπειρία στην προετοιμασία επιχειρησιακών σχεδίων (master plan) επενδύσεων, καθώς και μακρόχρονη και στενή συνεργασία με τα αρμόδια υπουργεία και φορείς (Ανάπτυξης, Τουρισμού, Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής κλπ).

«Ως εκ τούτου ο κ. Αγιοστρατίτης ανέφερε στους επενδυτές ότι είχε τη δυνατότητα να παρέμβει και να επιτύχει την μεταρρύθμιση του υφιστάμενου -τότε- νομοθετικού πλαισίου για την Οξυά» επισημαίνεται.

«Μετά την επερχόμενη νομοθετική ρύθμιση για την αξιοποίηση των ακατοίκητων νησιών και με την δική τους παρέμβαση, θα ήταν δυνατή η τουριστική ανάπτυξη της Οξυάς, σε τμήμα αυτού επιφανείας 253.000 τ.μ., το οποίο θα αποχαρακτηρίζετο από δασική έκταση. Ενόψει αυτού ισχυρίσθηκαν περαιτέρω ότι θα υπάρχει δυνατότητα κατασκευής τουριστικών εγκαταστάσεων συνολικής επιφανείας 81.765 τ.μ. Το ενδεικτικό κόστος της εν λόγω προτεινόμενης επένδυσης ανήρχετο κατά τους αντιδίκους στο ενδεικτικό ποσό των 210.000.000 ευρώ».

Η συνάντηση στο Κατάρ

Σύμφωνα πάντοτε, με το υπόμνημα προς τη δικαιοσύνη, σε συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στο Κατάρ με τον βασικό μέτοχο της Pimara Christian Comair, ο κ. Αγιοστρατίτης ισχυρίσθηκε ότι «η εταιρεία του και οι συνεργάτες του έχουν τη δυνατότητα για άμεση υλοποίηση της εν λόγω προτεινόμενης από αυτούς επένδυσης, την οποία μάλιστα θα ενέτασσαν, λόγω του ύψους της επένδυσης, στο ν. 4163/2013 για τις στρατηγικές επενδύσεις, ακολουθώντας τη διαδικασία του fast track. […] για την παρουσίαση του επιχειρηματικού σχεδίου (master plan), στις αρμόδιες αρχές, ώστε να επιτευχθούν τα ανωτέρω αποτελέσματα και να καταστεί δυνατή η τουριστική αξιοποίηση του νησιού, θα έπρεπε να υποβληθούν σ’ αυτές και σχέδια που να αποτυπώνουν την ιδέα της προτεινόμενης επιχειρηματικής επένδυσης (τα οποία κατονόμασε ως concept ή/και conceptual designs)».

Η αμοιβή των 7,5 εκατ. ευρώ

Στο πλαίσιο αυτό, όπως αναφέρεται, «ο κ. Αγιοστρατίτης ζήτησε να λάβει η εταιρεία του ως αμοιβή για τις υπηρεσίες αυτές, δηλ. για διεκπεραίωση της διαδικασίας, ώστε να καταστεί δυνατή η άμεση υλοποίηση της προτεινόμενης αυτούς τουριστική αξιοποίηση αυτού, το ποσό των 500.000 ευρώ.

Ζήτησε ακόμη, σε περίπτωση που καταστεί δυνατό να υλοποιηθεί η προτεινόμενη επένδυση να αναλάβει ο κ. Αγιοστρατίτης με την εταιρεία του και τους συνεργάτες του το έργο της εκπόνησης των απαιτούμενων μελετών. Επιπροσθέτως ζήτησε για το έργο αυτό να λάβουν, ως αμοιβή, το κατ’ αποκοπή ποσό των 7.500.000,00 ευρώ».

Οι δύο πλευρές συμφώνησαν το γραφείο Αγιοστρατίτη να προετοιμάσει το φάκελο με τα στοιχεία και τα σχέδια της ιδέας της επένδυσης, τα οποία απαιτούνται για την παρουσίαση του προτεινόμενου από αυτούς επιχειρηματικού σχεδίου (master plan) στις αρμόδιες αρχές. Για την συγκεκριμένη υπηρεσία ο κ. Αγιοστρατίτης ζήτησε και έλαβε αμοιβή 400.000 ευρώ, συναλλαγή που αποδεικνύεται σε ιδιόγραφο σημείωμα.

Ωστόσο, η πλευρά των επενδυτών απέρριψε το αίτημα του γραφείου Αγιοστρατίτη για υπογραφή σύμβασης με την οποία θα αναλάβει την εκπόνηση των απαιτούμενων μελετών τη σύνταξη του Προεδρικού Διατάγματος και στη συνέχεια για την έκδοση οικοδομικής άδειας. Και αυτό καθώς «ο κ. Comair (σ.σ.: επικεφαλής της Pimara) ξεκαθάρισε στον κ. Αγιοστρατίτη, ότι, το θέμα αυτό θα εξεταζόταν αποκλειστικά και μόνο σε περίπτωση που καθίστατο δυνατή η άμεση και δη τουριστική αξιοποίηση του νησιού» επισημαίνεται στο κείμενο.

«Για το λόγο αυτό ουδέποτε υπογράφηκαν από την εταιρεία μας τα σχέδια σύμβασης που κατά καιρούς μας έστελνε η ενάγουσα (σ.σ.: το γραφείο Αγιοστρατίτη), τα οποία αφορούσαν την ανάθεση σ’ αυτούς της εκπόνησης όλων των σχεδίων και μελετών που απαιτούνται από το νόμο για την κατασκευή ενός υλοποιήσιμου κτιριακού έργου για προτεινόμενο, αλλά μη υλοποιήσιμο, έργο. Και αυτό δεδομένου ότι ουδέν ουσιαστικό έργο ήταν σε θέση να κατασκευασθεί, βάσει του υφιστάμενου νομοθετικού καθεστώτος. Δηλαδή, δεν υπήρχε δομήσιμη επιφάνεια και δεν υπήρχαν όροι δόμησης» αναφέρεται.

Στο σχετικό υπόμνημα προς τη δικαιοσύνη επισημαίνεται ότι το αρχιτεκτονικό γραφείο -«χωρίς να έχει επιλυθεί το θέμα του χαρακτηρισμού του νησιού ως δάσους και δασικής έκτασης»- εκτιμούσε ότι η ανάπτυξη της Οξυάς θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί σε 6-8 μήνες.

Η ρήξη

Η Pimara «αντιλαμβανόμενη πλήρως ότι ουδεμία ουσιαστική εξέλιξη είχε πραγματοποιηθεί μέχρι το χρονικό εκείνο σημείο, όσον αφορά την θετική για το ακίνητο της εταιρείας μας μεταβολή του υφιστάμενου νομοθετικού πλαισίου και τη δυνατότητα άμεσης αξιοποίησης αυτού. Καθώς επίσης ότι δεν διαφαίνεται η οποιαδήποτε σχετική εξέλιξη στο άμεσο μέλλον, με ηλεκτρονικό μήνυμα που έστειλε στους αντιδίκους τον Οκτώβριο του 2013, τους δίνει ρητή εντολή να μην προχωρήσουν σε λεπτομερέστερα σχέδια, μέχρι νεωτέρας ειδοποίησης» διευκρινίζεται στο υπόμνημα.

Εν τέλει, οι δύο πλευρές επήλθαν σε ρήξη, καθώς, βάσει όσων επισημαίνονται στο κείμενο, το αρχιτεκτονικό γραφείο δεν προσκόμισε τις άδειες που θα έπρεπε να έχει λάβει μέχρι την ημερομηνία εκείνη, τις περιοχές που χτίζονται σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία και τοπογραφικούς χάρτες.

Από την πλευρά του, ο κ. Αγιοστρατίτης ανάφερε, κατά την πρόσφατη εκδίκαση της υπόθεσης, ότι τον Ιούλιο του 2013 παράλληλα με τις εν εξελίξει μελέτες ενημέρωσε την εταιρεία για το χρονοδιάγραμμα, τις υποστηρικτικές μελέτες και τις ενέργειες που πρέπει να ακολουθηθούν προκειμένου να εκδοθεί το απαιτούμενο προεδρικό διάταγμα για την ανάπτυξη και αδειοδότηση του έργου.

«Σήμερα διαπιστώσαμε για πρώτη φορά έκπληκτοι ότι το νησί δεν ανήκει στον Εμίρη. Είναι υποψήφιος επενδυτής και η οικογένειά του συμμετέχει στα διάφορα projects. […] Κάναμε όλες τις διαδικασίες, μετ’ εκπλήξεως διαπιστώσαμε ότι δεν παραδώσαμε μελέτες. […] Επενδύσεις χωρίς να πληρώνονται οι μελετητές δεν γίνονται με τίποτα» είχε δηλώσει ο κ. Αγιοστρατίτης στις 11 Νοεμβρίου κατά την εξέταση της υπόθεσης από τη δικαιοσύνη, εξερχόμενος από τα δικαστήρια Ευελπίδων.

Αναμφισβήτητα, ποια από τις δύο πλευρές έχει δίκιο θα κρίνει η δικαιοσύνη. Μέχρι τότε, όμως, το γραφικό νησάκι του Ιονίου θα παραμείνει αναξιοποίητο και το όραμα της μετατροπής του σε διεθνή τουριστικό προορισμό θα πρέπει να περιμένει…

Πηγή:www.capital.gr