Συμπληρώνουν κάθε τραπέζι και μπαίνουν σε γλυκά και φαγητά, χαρίζοντας το βελούδο της γεύσης τους, όλη τη φρεσκάδα και τα οφέλη τους.

Η άνοιξη είναι η πιο καλή εποχή για τυροκόμηση σε όλη την Ελλάδα. Η φύση βρίσκεται στα καλύτερά της, τα ζώα βόσκουν ελεύθερα και τρώνε ό,τι πιο εκλεκτό υπάρχει σε κάθε περιοχή, μεταφέροντας τα χαρακτηριστικά του μικροκλίματος ή, όπως λένε, την αίσθηση του «terroir» στο ολόφρεσκο γάλα. Και ενώ τα κίτρινα σκληρά τυριά ενισχύουν τη γεύση και την πολυπλοκότητά τους μέσω της ωρίμανσης, τα λευκά φρέσκα τυριά οφείλουν κατά κύριο λόγο τη γεύση τους στην πρώτη ύλη, το καλό γάλα το οποίο είναι εξαιρετικής ποιότητας αυτή την εποχή.

Σύμφωνα με το thecookbook.gr:

Ανεβατό: Κατάλευκο, μαλακό, αλοιφώδες τυρί από αιγοπρόβειο γάλα με κρεμώδη υφή και ελαφρώς πικάντικη γεύση, με περίπου 10% λιπαρά. Παράγεται στον Νομό Γρεβενών και στην επαρχία Βοΐου Νομού Κοζάνης.

Γαλοτύρι: Παραδοσιακό αλοιφώδες τυράκι από πρόβειο ή κατσικίσιο γάλα, που παρασκευάζεται παραδοσιακά στις περιοχές της Ηπείρου και της Θεσσαλίας. Απαλή υφή, χωρίς «πέτσα» με γαλακτώδη, υπόξινη, δροσερή γεύση και περίπου 14% λιπαρά.

Καλαθάκι Λήμνου: Λευκό τυρί άλμης που παίρνει το όνομά του από το σχήμα που δίνουν στο τυρί τα χαρακτηριστικά πλεχτά καλάθια μέσα στα οποία ωριμάζει. Θυμίζει φέτα, αλλά έχει λιγότερο ξινή και πιο ήπια, γαλακτώδη γεύση.

Κατίκι Δομοκού: Ελαφρύ, πεντανόστιμο αλοιφώδες τυρί με απαλή ελαφρώς κοκκώδη υφή, γαλακτώδη υπόξινη γεύση και ελάχιστα λιπαρά, περίπου 13%.

Κοπανιστή: Διατίθεται με μικρές παραλλαγές σε όλα σχεδόν τα νησιά των Κυκλάδων. Στη Μύκονο γίνεται με αιγοπρόβειο γάλα, ενώ στη Σύρο και την Τήνο και με φρέσκο αγελαδινό. Σφιχτή υφή με κόκκους και χαρακτηριστική πικάντικη πιπεράτη γεύση που διαρκεί.

Μανούρι: Πολύ λιπαρό λευκό τυρί, από αιγοπρόβειο γάλα με βουτυράτη γεύση και πλούσιο άρωμα. Παρασκευάζεται κυρίως σε Κεντρική και Δυτική Μακεδονία αλλά και στη Θεσσαλία.

Ξινομυζήθρα Κρήτης: Πεντανόστιμο μαλακό τυρί που παράγεται από αιγοπρόβειο γάλα μετά την πρώτη τυροκόμηση, άπαχο και υγιεινό με μόλις 6%– 10% λιπαρά.

Ξύγαλο (ή Ξίγαλο) Σητείας: Μπήκε τελευταίο στη λίστα με τα 21 ελληνικά Π.Ο.Π. τυριά και στην ουσία είναι προϊόν όξινσης του γάλακτος. Λευκό, αλοιφώδες, μαλακό με δροσερή, γαλακτερή γεύση και ευχάριστο άρωμα. Έχει λίγα λιπαρά και ελάχιστο αλάτι.

Πηχτόγαλο Χανίων: Μαλακό τυρί χωρίς φόρμα, με ήπια γεύση γάλακτος. Φτιάχνεται σε πολλά μέρη της Κρήτης, αλλά μόνο στον Νομό Χανίων θεωρείται Π.Ο.Π. Γίνεται παραδοσιακά από αιγοπρόβειο γάλα.

Φέτα: Η αγαπημένη των Ελλήνων! Παρασκευάζεται από πρόβειο ή από κατσικίσιο-πρόβειο γάλα. Αλατίζεται και ωριμάζει σε βαρέλια ή τενεκέδες σε ελεγχόμενες συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας. Αν και παράγεται σε όλη την Ελλάδα, Π.Ο.Π. θεωρείται μόνο η Φέτα Μακεδονίας, Θράκης, Ηπείρου, Θεσσαλίας, Στερεάς Ελλάδας, Πελοποννήσου και Λέσβου.

Tip: Το φρέσκο τυρί στις διάφορες μορφές του έδινε το «παρών» ανέκαθεν και στα παραδοσιακά ελληνικά γλυκά, δίνοντας μια ξεχωριστή νότα.

ΤΑ ΚΡΕΜΩΔΗ: Ιδιαίτερα δημοφιλή τα τελευταία χρόνια, τα κρεμώδη τυριά σερβίρονται ως συνοδευτικά, αλλά κα ως βασικό συστατικό σε ντιπ.