Μεθοδικός, φιλοευρωπαϊστής χωρίς ωστόσο κάποιο ιδιαίτερο χάρισμα σύμφωνα με τους επικριτές του. Ο 61χρονος πρώην δικηγόρος και αρχηγός των Εργατικών Κιρ Στάρμερ θεωρείται – σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις – φαβορί για την πρωθυπουργία της Βρετανίας.
Αν πράγματι επιβεβαιωθούν οι δημοσκοπήσεις και το Εργατικό Κόμμα καταγράψει προβάδισμα πάνω από 20 μονάδες έναντι των κυβερνώντων Συντηρητικών, ο Στάρμερ θα είναι ο νέος πρωθυπουργός της Βρετανίας μετά τις πρόωρες εκλογές που κήρυξε ο Ρίσι Σούνακ για τις 4 Ιουλίου.
Γεννημένος στο Λονδίνο, ο Στάρμερ σπούδασε Νομική στο Πανεπιστήμιο του Λιντς και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές πάνω στο Αστικό Δίκαιο στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.
Ασκώντας αρχικά το επάγγελμα της δικηγορίας, ο Στάρμερ είχε σαφή αριστερό προσανατολισμό.
Εκπροσώπησε δύο οικολόγους ακτιβιστές που είχαν εναντιωθεί στην αλυσίδα McDonald’s σε πολύκροτη νομική υπόθεση στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Στη συνέχεια, ειδικεύτηκε σε αμφισβητούμενες υποθέσεις που αφορούσαν τα ανθρώπινα δικαιώματα δίνοντας μάχη στο πλευρό των αδικημένων.
Ωστόσο, το 2008 ο Στάρμερ ανέλαβε τη θέση του επικεφαλής της Δημόσιας Εισαγγελίας (DPP) της Βρετανίας, μια «κληρονομιά» που επικαλείται μέχρι τώρα, υποσχόμενος σταθερότητα στους ψηφοφόρους του Κέντρου.
Έχοντας μπει στο κοινοβούλιο το 2015, ο Στάρμερ έγινε σκιώδης γραμματέας του Brexit υπό τον Τζέρεμι Κόρμπιν τον επόμενο χρόνο. Ο Στάρμερ ήταν προσεκτικός να μη χαθεί το φιλοευρωπαϊκό αίσθημα στο κόμμα, πιέζοντας για δεύτερο δημοψήφισμα που θα μπορούσε να ανατρέψει την απόφαση της Βρετανίας να εγκαταλείψει την ΕΕ.
Ακόμη και τον Δεκέμβριο του 2019, μετά την παραίτηση του Κόρμπιν αφότου το κόμμα των Εργατικών υπέστη τη χειρότερη ήττα στις γενικές εκλογές εδώ και σχεδόν έναν αιώνα, ο Στάρμερ είπε ότι το κόμμα του δεν πρέπει να κινηθεί πέραν του Κέντρου.
Οι επικριτές του από την αριστερή πτέρυγα του κόμματος υποστηρίζουν ότι κάνει ακριβώς αυτό από τότε που κέρδισε την ηγεσία, εγκαταλείποντας γρήγορα τις «10 υποσχέσεις» που έδωσε στα μέλη κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του.
Οι πιο αριστεροί του σύμμαχοι έχουν έκτοτε περιθωριοποιηθεί μέσω κεντρικού κομματικού μηχανισμού, υπό τον έλεγχο πλέον του Στάρμερ, που κατευθύνει όλες τις διαδικασίες επιλογής υποψηφίων. Ο ίδιος ο Κόρμπιν τέθηκε σε διαθεσιμότητα κατηγορούμενος για αντισημιτισμό.
Ο Στάρμερ δεν απολογείται για την πορεία που ακολούθησε, αντίθετα δηλώνει υπερήφανος για την αλλαγή στο κόμμα του από την εποχή του Κόρμπιν και ισχυρίζεται ότι ξερίζωσε τον αντισημιτισμό στο εσωτερικό του.
Ο επιφυλακτικός ρεαλισμός του επεκτείνεται και στην εξωτερική πολιτική, όπου, σε αντίθεση με τον αριστερό προκάτοχό του, ο Στάρμερ συχνά ευθυγραμμίζεται με την κυβερνητική γραμμή. Παρόλο που έχει χαρακτηρίσει «αποκρουστικές» τις δηλώσεις του Ντόναλντ Τραμπ, υπογραμμίζει ότι μια κυβέρνηση των Εργατικών θα συνεργαστεί με όποιον κερδίσει τον Λευκό Οίκο τον Νοέμβριο.
Η στάση του Στάρμερ στην εξωτερική πολιτική έχει προκαλέσει αντιδράσεις στην εκλογική του βάση. Δήλωσή του μετά τις επιθέσεις της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου, στην οποία ανέφερε ότι το Ισραήλ είχε το δικαίωμα να κόψει ρεύμα και νερό στη Γάζα, προκάλεσε ρήξη στις σχέσεις του με μουσουλμάνους και φιλοπαλαιστίνιους ψηφοφόρους. Αργότερα προέβη σε διορθωτικές δηλώσεις και ζήτησε βιώσιμη κατάπαυση του πυρός.
Ωστόσο, κατά τους επικριτές του, τα έξι «πρώτα βήματά» του περιλαμβάνουν ασαφείς υποσχέσεις για την οικονομία, την ενέργεια, το Εθνικό Σύστημα Υγείας, την εγκληματικότητα και τις ίσες ευκαιρίες.
Προς το παρόν πάντως, οι δημοσκοπήσεις μαρτυρούν κι ευθυγραμμίζονται με το μήνυμα της εκστρατείας του: «Ήρθε η ώρα για αλλαγή, μετά από 14 χρόνια ”χάους” των Τόρις».