Στον βωμό της παγκόσμιας οικονομίας θυσιάζονται παιδιά

Το ζήτημα της εξάλειψης της παιδικής φτώχειας επανέφερε στο προσκήνιο ο Επίτροπος του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, Νιλς Μούιζνιεκς, δημοσιεύοντας σχόλιό του σε λογαριασμούς του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα των Δικαιωμάτων του Παιδιού, στις 20 Νοεμβρίου.

Ο Επίτροπος επικαλούμενος στατιστικά δεδομένα της UNICEF τόνισε ότι «κοιτάζοντας μόνο την ΕΕ, η παιδική φτώχεια αυξήθηκε περίπου κατά ποσοστό πλέον του 50% σε ορισμένες χώρες όπως η Κροατία, η Ελλάδα, η Ιρλανδία και η Λετονία. Ελάχιστες μόνο ευρωπαϊκές χώρες (η Φινλανδία, η Νορβηγία, η Πολωνία και η Σλοβακική Δημοκρατία πέτυχαν μία μείωση της τάξης του 30-50% στην παιδική φτώχεια». Στη συνέχεια αναφέρθηκε σε στοιχεία της EUROSTAT, σύμφωνα με τα οποία 11 εκατομμύρια παιδιά επηρεάζονται από την έλλειψη των (αναγκαίων) υλικών αγαθών.

Να σημειωθεί πως το 1989 υπεγράφη η Διεθνής Σύμβαση για τα δικαιώματα του Παιδιού του ΟΗΕ, σύμφωνα με την οποία ρυθμίζονται οι υποχρεώσεις των κρατών για την προστασία και την προαγωγή των δικαιωμάτων των παιδιών. Ωστόσο, επίσημα στοιχεία της UNICEF καταδεικνύουν πως η εκμετάλλευση των ανηλίκων αποτελεί επιδημία. Σύμφωνα με τον διεθνή οργανισμό περίπου 76,5 εκατομμύρια παιδιά του αναπτυγμένου κόσμου ζουν σε συνθήκες φτώχειας. Η δυσχερής αυτή κατάσταση ενισχύθηκε και από τις απότομες περικοπές των προϋπολογισμών, στις οποίες προέβησαν αρκετές χώρες. Για λάθη στον τρόπο αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης έκανε και ο Νιλς Μούιζνιεκς, ο οποίος εξήγησε ότι «η αύξηση της φορολόγησης και οι περικοπές σε μισθούς, κοινωνικές παροχές και  προγράμματα για τα παιδιά, συνέτειναν στο να γίνουν πιο ευάλωτοι οι ανήλικοι».

Στον ίδιο τόνο έχουν κινηθεί και οι δηλώσεις του επικεφαλής της Παγκόσμιας Πολιτικής και Στρατηγικής της UNICEF, Τζέφρεϊ Ο Μάλεϊ, ο οποίος μεταξύ άλλων τόνισε πως «όλες οι χώρες χρειάζονται ισχυρά δίκτυα κοινωνικής ασφάλειας για την προστασία των παιδιών», και πρόσθεσε ότι «οι πλούσιες χώρες πρέπει να δίνουν πρώτες το παράδειγμα, δεσμευόμενες ρητά για την εξάλειψη της παιδικής φτώχειας, την ανάπτυξη πολιτικών για την αντιστάθμιση της οικονομικής ύφεσης και να κάνουν την παιδική ευημερία κορυφαία προτεραιότητα».

children 2

Τη στιγμή, λοιπόν, που ο Επίτροπος του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα εκφράζει τις θέσεις του για την καταστολή της παιδικής φτώχειας, εκατομμύρια παιδιά παγκοσμίως πέφτουν θύματα κάθε είδους εκμετάλλευσης. Ειδικότερα, στην Ασία γονείς πουλούν τα παιδιά τους, γνωρίζοντας πως πρόκειται να ενταχθούν σε κυκλώματα πορνείας, ενώ στο Πακιστάν, τη Μ. Βρετανία και τον Καναδά είναι δυνατόν να στρατευθούν εθελοντικά αγόρια 16 ετών. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι η Μ. Βρετανία στις συγκρούσεις στη Βόρεια Ιρλανδία χρησιμοποίησε παιδιά ηλικίας 16-17 ετών. Στην Κολομβία παιδιά μετατρέπονται σε σκληρούς πολεμιστές, ενώ στο Περού και τη Βολιβία εργάζονται σε ορυχεία. Παράλληλα, σε άλλες χώρες παιδιά γίνονται μοντέλα συντηρώντας τη βιομηχανία της μόδας.

Υπενθυμίζεται ότι τον Ιανουάριο 2013 η Apple ενεπλάκη σε σκάνδαλο παιδικής εργασίας. Όπως αποκαλύφθηκε η κινεζική εταιρεία με την οποία συνεργαζόταν παραποίησε τα στοιχεία 74 παιδιών που δούλευαν σε εργοστάσιο που κατασκεύαζε ηλεκτρονικά κυκλώματα για προϊόντα της Apple.

Όσον αφορά την Ελλάδα, σύμφωνα με έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, αποτελεί χώρα διέλευσης και προορισμού σωματεμπορίας, ενώ συχνά θύματα καταναγκαστικής εργασίας ιδιαίτερα στους τομείς της γεωργίας και των κατασκευών γίνονται τα παιδιά που προέρχονται από την Αλβανία, το Μπαγκλαντές, τη Βουλγαρία, την Ινδία, τη Μολδαβία, το Πακιστάν, τη Ρουμανία και το Αφγανιστάν. Επιπλέον, στους δρόμους της χώρας μας συναντά κανείς ανήλικους μικροπωλητές ή επαίτες.

Από τα ανωτέρω προκύπτει πως ο δρόμος για την καταστολή της παραβίασης των δικαιωμάτων των παιδιών είναι μακρύς, εφόσον τα μέχρι τώρα στοιχεία για τον αριθμό των παιδιών πού εργάζονται παράνομα δεν είναι ακριβή και οι ανήλικοι συνεχίζουν να αποτελούν φτηνά εργατικά χέρια βιομηχανιών.