Η ιστορία στο δικαστήριο: Οι απόγονοι του φιλοναζί Φρούραρχου Θεσσαλονίκης κατά τριών αντιστασιακών
Απέφυγε να κρίνει το Πολυμελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης την βασιμότητα της αγωγής που έχουν καταθέσει απόγονοι του Γενικού Διοικητή Μακεδονίας επί ναζιστικής Κατοχής, Αθανάσιου Χρυσοχόου, εναντίον τριών αντιστασιακών που είχαν συμβάλει με δημόσιες παρεμβάσεις τους στη μετονομασία οδού της Θεσσαλονίκης που έφερε το όνομα του κατοχικού στρατηγού,
Οι τρεις αντιστασιακοί και πολιτικοί κατάδικοι της περιόδου της Χούντας, Αλέκος Γρίμπας, Σπύρος Σακέτας και Τριαντάφυλλος Μηταφίδης με τις εισηγήσεις τους, προκάλεσαν την την αντίδραση των παιδιών του κατοχικού στρατηγού που με αγωγή τους ζητούν συλλογική αποζημίωση ύψους 600.000 ευρώ επ΄ απειλή προσωπικής κράτησης, κατηγορώντας τους τρεις για προσβολή μνήμης του πατέρα τους.
Για τους δύο πρώτους εναγόμενους «πάγωσε» το δικαστήριο παγωσε την έκδοση απόφασης μέχρι να αποφανθεί το Συμβούλιο της Επικρατείας, όπου έχουν προσφύγει οι απόγονοι του Χρυσοχόου, ζητώντας την ακύρωση της απόφασης Δημοτικού Συμβουλίου και Αποκεντρωμένης Διοίκησης για την μετονομασία της οδού.
Ως προς τον τρίτο, τον Τριαντάφυλλο Μηταφίδη, πρώην βουλευτή Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ, παρέπεμψε την εκδίκαση της εναντίον του αγωγής κατά την «προσήκουσα ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών από δημοσιεύματα του Ν. 4335/2015».
Το ιστορικό
Το όνομα του Αθανασίου Χρυσοχόου δόθηκε σε δρόμο της ανατολικής Θεσσαλονίκης επί Χούντας, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου του 1971. Το 2018 οι ταμπέλες κατέβηκαν και η οδός μετονομάστηκε σε Αλμπέρτου Ναρ, προς τιμήν του σημαντικού λογοτέχνη και γόνου θυμάτων του Ολοκαυτώματος.
Οι απόγονοι του Φρούραρχου Θεσσαλονίκης κατέθεσαν αγωγή κατά των Α.Γρίμπα και Σπ.Σακέττα, με αφορμή την ανοικτή επιστολή που υπέγραψαν τότε, ενόψει της συζήτησης στο δημοτικό συμβούλιο για τη μετονομασία. Σ’ αυτήν χαρακτήριζαν ως «ιστορική βεβήλωση, άγος, ασέλγεια και τερατώδη απρέπεια» να υπάρχει το όνομα του κατοχικού Φρούραρχου σε δρόμο της μαρτυρικής Θεσσαλονίκης.
Επίσης, κατέθεσαν αγωγή και κατά του Τρ.Μηταφίδη, όχι γιατί πρωτοεισηγήθηκε το θέμα της μετονομασίας στην Επιτροπή Ιστορικής Μνήμης του Δήμου Θεσσαλονίκης, το 2016, αλλά επειδή ανάρτησε στο Facebook την επιστολή των Σακέττα-Γρίμπα, διευρύνοντας τον κύκλο των προσώπων που τη διάβασαν!
Η δίκη
«Η μνήμη είναι ζωντανή – Η ιστορία δεν δικάζεται» έγραφε το πανό του Συνδέσμου Φυλακισθένων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών, με το οποίο δεκάδες πολίτες είχαν συγκεντρώθηκαν έξω από το δικαστικό μέγαρο Θεσσαλονίκης τον περασμένο Μάιο, κατά την έναρξη συζήτησης της υπόθεσης. Τον ίδιο τίτλο είχε και το κείμενο συμπαράστασης που συνυπέγραψαν 170 ιστορικοί και πολιτικοί επιστήμονες από όλη την Ελλάδα.
Το κείμενο κατατέθηκε στη δίκη, μαζί με έγγραφα, τεκμήρια, ένορκες βεβαιώσεις επιζώντων του Ολοκαυτώματος και άλλα στοιχεία που αποδεικνύουν τη στενή συνεργασία του στρατηγού Χρυσοχόου με τις δυνάμεις κατοχής, αλλά και τον «σκοτεινό» του ρόλο μετά την απελευθέρωση. Τότε, σύμφωνα με τα έγγραφα που κατατέθηκαν, υπερασπίστηκε στα δικαστήρια τόσο τον λεγόμενο ως «σφαγέα» των Εβραίων της Θεσσαλονίκης Μαξ Μέρτεν, το 1958 στο Ειδικό Στρατοδικείο Εγκληματιών Πολέμου της Αθήνας, όσο και στο Ειδικό Δικαστήριο Δωσιλόγων Θεσσαλονίκης, το 1946.
