Μάλιστα είχαν «επιστημονικές» απαντήσεις για να καθησυχάζουν τους πελάτες που εμφάνιζαν παρενέργειες από τα φαρμάκια που κυλούσαν στο αίμα τους.
Στο διαβιβαστικό της Οικονομικής Αστυνομίας υπάρχει ολόκληρο κεφάλαιο που αναφέρεται στους εν ενεργεία αθλητές, όχι μόνο του bodybuilding, αλλά ακόμα και του jet ski που αποτελούσαν το prive πελατολόγιο της ομάδας του θανάτου
Εισαγωγές από Κίνα και οδηγίες από Ιντερνετ
Τους τελευταίους έξι μήνες οι αξιωματικοί της Οικονομικής Αστυνομίας είχαν θέσει ως προτεραιότητα την εξάρθρωση της ομάδας που τσέπωνε χιλιάδες ευρώ πουλώντας σε φιλόδοξους αθλητές κινέζικα φαρμάκια. Ολα ξεκίνησαν στις 8 Μαΐου. Στο «Ελευθέριος Βενιζέλος» εντοπίζεται μια παρτίδα αναβολικών σκευασμάτων. Ο παραλήπτης, που όπως αποδείχτηκε ήταν η γυναίκα του μποντιμπιλντερά αρχηγού της ομάδας, μπαίνει αμέσως στο μικροσκόπιο των Αρχών. Τα κινητά τηλέφωνα της ίδιας και των δικών της ανθρώπων λοκάρονται και ξεκινάει η παρακολούθηση.
Κεντρικό πρόσωπο στο κάδρο των ερευνών είναι ο 28χρονος αθλητής του bodybuilding που ζει στην Κρήτη, ο οποίος με τη βοήθεια ενός 30χρονου ιδιοκτήτη καφέ και του 45χρονου προπονητή-παράγοντα της Ομοσπονδίας έχουν στήσει μια απίστευτη μπίζνα: φέρνουν μεγάλες ποσότητες αναβολικών από την Απω Ανατολή, τα μετατρέπουν σε συγκεκριμένα φάρμακα σε μυστικό παρασκευαστήριο στο Ηράκλειο Κρήτης με οδηγίες από το Διαδίκτυο και μέσω του καφέ στα δυτικά προάστια τα διοχετεύουν σε αθλητές, γυμναστήρια και σε πελάτες στο εξωτερικό. Τα κέρδη πολλά.
Οι διάλογοι – Ο καρκίνος
Εκτός από τα κινεζικά σκευάσματα, το κρυφό εργαστήριο και τα άλλα πειστήρια του κυκλώματος της ντόπας, οι αξιωματικοί της Οικονομικής Αστυνομίας έχουν και πλούσιο ηχητικό υλικό από τις επαφές των αρχηγών και των υπολοίπων μελών. Ολα όσα ακούγονται πραγματικά σοκάρουν και προκαλούν την κοινή λογική:
Αρχηγός: «Είδες τι έπαθε ο Γιώργος ο…;»
Αθλητής: «Τι έπαθε, ρε;»
Αρχηγός: «Λένε ότι έπαθε πολύ γρήγορη μορφή καρκίνου, ρε φίλε. Δηλαδή σε ένα εξάμηνο έγινε. Δεν είχε τίποτα και σε μια στιγμή έβγαλε καρκίνο κάπου, δεν ξέρω πού και ήταν πολύ άμεσο. Δηλαδή όπως ο… (σ.σ.: αναφέρεται το όνομα ενός άλλου αθλητή)».
Αθλητής: «Δεν ξέρω».
Αρχηγός: «Τι να πω, ρε μ…, δηλαδή; Μαζί τα λέγαμε και σου έλεγα θα δεις τώρα που ένας-ένας θα παίρνει σιγά-σιγά δρόμο».
Αθλητής: «Πού;»
Αρχηγός: «Και καλά όταν πεθαίνει ένας, ρε φίλε. Ομως βλέπεις μετά από μια βδομάδα να πεθαίνει και κάποιος άλλος. Δεν το παρατήρησες πέρυσι που “έφυγε” ο ένας μετά τον άλλο;»
Αθλητής: «Γιατί;».
Αρχηγός: «Γιατί τα φάρμακα είναι ό,τι χειρότερο υπάρχει, ρε φίλε. Κακά τα ψέματα. Εντάξει, μη λέμε τώρα μ…, επηρεάζουν».
Τα αναβολικά
Πελάτης: «Μια ερώτηση θέλω να σου κάνω, ρε φίλε. Αυτό το Τρεν, ρε μ…, που μου έχεις στείλει, τι ρόλο βαράει; (σ.σ.: κωδική ονομασία του αναβολικού τρεν μπολόνη, ένα συνθετικό στεροειδές που χρησιμοποιείται για την ορμονική ανάπτυξη των βοοειδών)».
Αρχηγός: «Ποια μάρκα;».
Πελάτης: «Αυτό που μου έστειλες εσύ. Το γνωστό, μη λέω τώρα τέτοια. Το καλό. Και το έδωσα σε ένα φίλο μου».
Αρχηγός: «Ναι, ναι…».
Πελάτης: «Ρε και μόλις του το κάνω ο … (σ.σ.: αναφέρει όνομα) πέφτει κάτω ρε με τη μια, γονατίζει και αρχίζει να βήχει σαν π… Ρε όποτε και να του το κάνω».
Αρχηγός: «Λογικότατο».
Πελάτης: «Γιατί;».
Αρχηγός: «Γιατί το Τρεν το κάνει αυτό άμα το βαράς… Στον ώμο πρέπει να το βαράει».
Πελάτης: «Οχι, στον ώμο τού το κάνω. Το δοκίμασα και εγώ σήμερα, ρε φίλε. Δεν ξέρω επειδή είχα καιρό να το κάνω, πάω λέω, αυτό ήταν, αυτό…».
Αρχηγός: «Το Τρεν το κάνει αυτό. Μπες να δεις στο Ιντερνετ. Η μόνη παρενέργεια. Τώρα συνήθως δεν το κάνει. Αμα έχεις καιρό να βάλεις σ’ το κάνει».
Πελάτης: «Ρε φίλε, σου λέω, τώρα θα πεθάνω, λέω πάει, αυτό ήταν, η ζωή μου μέχρι εδώ ήταν».
«Θα ξαπλώνεις μπρούμυτα»
Αρχηγός: «Σου ήρθε στο στόμα η γεύση και το ένιωθες στον λαιμό; Και σου έκαψε τον λαιμό;».
Πελάτης: «Και μετά δεν γίνεται λέω να κρατηθώ, θα πεθάνω».
Αρχηγός: «Και μετά σε πόναγε η κοιλιά σου;».
Πελάτης: «Ναι, σου λέω. Κόντεψα να πεθάνω. Κόντεψα να κάνω εμετό από τον πολύ βήχα».
Αρχηγός: «Ακου να δεις όταν βάζεις Τρεν με το που το βάζεις θα ξαπλώνεις μπρούμυτα».
Πελάτης: «Το έκανα και αυτό, ρε φίλε, και δεν έπιανε. Σου λέω κόντεψα να βγάλω τα έντερά μου».
Αρχηγός: «Σε πιάνει, σε πιάνει άμα ξαπλώνεις μπρούμυτα σε πιάνει. Δεν γίνεται να μη σε πιάνει. Γιατί ακουμπάνε οι πνεύμονες και ανοίγουν αναγκαστικά και αναπνέεις κανονικότατα. Αυτό κάνει πάντα το Τρεν».
Με πρωταθλητή του jet ski
Αθλητής: «Λοιπόν έχω πρόβλημα με αυτή τη σούστα φίλε (σ.σ.: κωδική ονομασία της ουσίας προπιονική τεστοστερόνη, η οποία είναι είδος τεστοστερόνης). Πρέπει να την αλλάξω δεν μπορώ είμαι τέσσερις ημέρες στον πυρετό. Με πονάει όλο το σώμα μου».
Υπαρχηγός: «Είναι συνέχεια έτσι; Να σ’ την αλλάξω».
Αθλητής: «Ναι, ρε φίλε. Παντού πήγα και σε έναν γιατρό πήγα. Μου είπε “φίλε είναι η σούστα”. Ή είναι πολύ ή δεν κάνει. Ενα από τα δύο».
Υπαρχηγός: «Το να μην κάνει λίγο δύσκολο».
Αθλητής: «Δύσκολο γιατί μου λέει ο… (σ.σ.: αναφέρεται σε έναν φίλο του) ότι “εγώ είμαι πολύ καλά. Δεν έχω πάθει τίποτα”».
Υπαρχηγός: «Και με αυτή τη σούστα έχουν πάει τόσο καλά και σε… και σε τέτοια, είναι μπόμπα με αυτήν».
Αθλητής: «Είναι τέλειες, ρε συ, απλώς δεν μου κάθονται».
Υπαρχηγός: «Θα στην αλλάξω μην αγχώνεσαι».
Αθλητής: «Εχω πάρει κιλά. Πήρα τρία κιλά μέσα σε τέσσερις πέντε ημέρες».
Υπαρχηγός: «Λογικό δεν είναι;»
Αθλητής: «Ναι, αλλά εγώ δεν αντέχω, ρε φίλε. Δεν μπορώ να κοιμηθώ, δεν μπορώ να πάω για δουλειά. Πήγα χθες για προπόνηση και γέλαγαν όλοι μαζί μου. Είμαι με ένα πόδι, ρε φίλε».
Υπαρχηγός: «Τι εννοείς με ένα πόδι;»
Αθλητής: «Το άλλο δεν μπορώ να το κουνήσω. Εχει μουδιάσει όλο και με πονάει. Κάτω στη φλέβα».
Υπαρχηγός: «Ναι θα στην αλλάξω».
Η νομική άποψη
Ο Γιώργος Παπαδογιάννης, δικηγόρος ενός εκ των συλληφθέντων, ο οποίος μετά την απολογία του στον ανακριτή αφέθηκε ελεύθερος με περιοριστικούς όρους, τονίζει στο «ΘΕΜΑ»: «Ως υπερασπιστής ενός εκ των συλληφθέντων, μετά το πέρας της ανάκρισης, δηλώνω ικανοποιημένος για τον τρόπο που χειρίστηκαν την υπόθεση οι αρμόδιες δικαστικές και εισαγγελικές αρχές.
Διότι αν και είχαν ελάχιστο χρόνο στη διάθεσή τους και μια ογκώδη δικογραφία, κατάφεραν, στο παρόν στάδιο, να διακρίνουν τις απαιτούμενες λεπτομέρειές της, ώστε να ξεχωρίσουν τη συμπεριφορά ενός εκάστου των κατηγορουμένων και να την αξιολογήσουν ανάλογα επιβάλλοντας τους κατάλληλους περιοριστικούς όρους».