Δεκατρείς άνθρωποι από τους συνολικά 99 που έχασαν τη ζωή τους στο Μάτι, βρήκαν το θάνατο από πνιγμό και όχι από τη φωτιά. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξαν οι ιατροδικαστές που εξέτασαν τις σορούς.
Στις χιλιάδες σελίδες των καταθέσεων που έχει στη διάθεση του η εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος, συγγενείς των θυμάτων που είδαν μπροστά στα μάτια τους τους δικούς τους ανθρώπους να χάνονται,περιγράφουν τον εφιάλτη τους.
Για ώρες πάλευε η οικογένεια του Ιέρεα Σπυρίδωνα με τα κύματα. Η πάλη αυτή στοίχισε την ζωή του. Η κόρη του περιγράφει τις τελευταίες του στιγμές μέσα στα κύματα για περισσότερο απο 4 ώρες.
«Tραβούσα τον πατέρα μου από το ράσο »
«Προσπαθούσα να τον σηκώσω όσο γίνεται πιο ψηλά στην επιφάνεια. Ύστερα από λίγο μου είπε η μητέρα μου πως χάσαμε τον πατέρα και γύρισα, τον είδα και του έκλεισα τα μάτια. Είπα στη μητέρα μου να κρατηθεί από το σώμα του πατέρα μου και συνέχισα να τον κρατώ και να κολυμπώ κόντρα στα κύματα. Τραβούσα τον πατέρα μου από το ράσο και συνεχίζαμε να κολυμπάμε. Η μητέρα μου, μου ζήτησε να την αφήσω να φύγει με τον νεκρό πατέρα μου αλλά της είπα να κρατηθεί από το σώμα του και να ξεκουραστεί και θα τους τραβούσα εγω».
Το φιλότιμο
Η παντελής απουσία οποιοδήποτε συντονισμού των κρατικών φορέων αποτυπώνεται τόσο στους χρόνους επιχειρησιακής δράσης – περισσότερες μαρτυρίες αναφέρουν ότι είδαν τις πρώτες ιδιωτικές βάρκες στις 22:30 με 23:00- αλλά και στις αυτενέργειες ή φιλότιμο όπως το χαρακτήρισε σε μια ερώτηση του ο Αντιεισαγγελέας Εφετών Ηλίας Ζαγοραίος, το οποίο επέδειξαν άνδρες του Λιμενικού. Σε ερώτηση του στον αρχιπυραγό, Χρήστο Λαμπρή ο οποίος ήταν ο πρώτος που είδε τη φωτιά από το ελικόπτερο του Πυροσβεστικού Σώματος ο αντιεισαγγελέας ανέφερε:
«Η φωτιά έχει περάσει για πρώτη φορά στις 18:25. […]Ο κόσμος δε ξέρει που να πάει. Το λιμάνι της Ραφήνας ξεφορτώνει οχήματα μέχρι στις 19:30 και κανένας δεν έχει ενημερώσει ότι η περιοχή καίγεται. Ο λιμενάρχης Ραφήνας το αντιλαμβάνεται μόνος του και αναλαμβάνει δράση . Ποιος θα συντονίσει όλους αυτούς τους φορείς; Υπάρχει το Ενιαίο Συντονιστικό Κέντρο Επιχεριρήσεων. Εκεί ήταν παρόντες οι πάντες. Τους συντόνισαν; Ή έκανε ο καθένας ό,τι ήθελε και ό,τι του έλεγε το φιλότιμο του να προσφέρει; Σας συντόνισε κάποιος;». Για να λάβει αρνητική απάντηση
Τέσσερις ώρες στην θάλασσα.
Χαρακτηριστική είναι και η μαρτυρία του Γιώργου Πηλίδη, ο οποίος εδώ και χρόνια παραθερίζει στο Μάτι. Έμεινε 4 ώρες στη θάλασσα περιμένοντας βοήθεια.
«Φτάνοντας προς την θάλασσα βρήκαμε ανοικτή δίοδο, στρίψαμε προς τα δεξιά πριν τα βράχια, όπου ένας κύριος και μία κυρία δεν γνώριζα τα ονόματα τους, μας υπέδειξαν τα σκαλοπάτια για να κατεβούμε προς στη θάλασσα από το οικόπεδο, η φωτιά ήταν πίσω μας πέφτανε κάφτρες , οι οποίες μας έκαψαν την πλάτη και στον αυχένα , επιπλέον αναπνέαμε με δυσκολία, διότι οι καπνοί, ήταν πυκνοί. Αφού μπήκαμε στη θάλασσα παραμείναμε σε αυτή για περίπου τέσσερις ώρες. Όταν στις 22,30 μας περισυνέλεξαν βάρκες. Μας μετέφεραν στο λιμάνι της Ραφήνας όπου βγήκαμε στις 23,30».
Σύμφωνα με την ένορκη κατάθεση του Κεντρικού Λιμενάρχη Ραφήνας,Δημήτρη Κωσταράκη, ο ίδιος ειδοποιήθηκε από ιδιώτη στις 18:50 για την ύπαρξη εγκλωβισμένων.
Ωστόσο σύμφωνα με τις μαρτυρίες όσων επέζησαν η φωτιά ήταν αντιληπτή σε όλη τη περιοχή από τις 18:00 γεννώντας ερωτηματικά γιατί το Λιμενικό Σώμα δεν έστειλε προληπτικά βάρκες για να μεταφέρουν την εικόνα που επικρατεί στις ακτές. Κάτι που είχε πράξει το σώμα στη Κινέτα στέλνοντας το ΠΑΘ 070.