Στις αίθουσες του Αρείου Πάγου έχει επανέλθει το σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου. Ένα σκάνδαλο που έχει ξεκινήσει από το 2008 και στο οποίο έχουν εμπλακεί τόσο πολιτικά όσο και νομικά, φυσικά και άλλα πρόσωπα. Οι δικαστές μετά και τις σημερινές τους συζητήσεις, κατέληξαν πως τα μερίδια της Λίμνης Βιστωνίδας κακώς ανταλλάχθηκαν, ενώ τα συμβόλαια που έχουν συναφθεί είναι άκυρα. Τους αρεοπαγίτες απασχόλησαν δύο σκέλη της δικαστικής υπόθεσης.
Το πρώτο είναι πως αναβλήθηκε για τον ερχόμενο Φθινόπωρο η αναίρεση της Μονής Βατοπεδίου κατά της απόφασης του Τριμελές Εφετείου Θράκης του 2015, σύμφωνα με την οποία δικαιώθηκε το Ελληνικό Δημόσιο ως προς το ιδιοκτησιακό καθεστώς της λίμνης Βιστωνίδας και των παραλίμνιων εκτάσεων της, συνολικού εμβαδού 27.000 στρεμμάτων. Την αναβολή της συζήτησης ζήτησε η Μονή και το αίτημα έγινε αποδεκτό.
Το δεύτερο σκέλος αφορά σε δύο αναιρέσεις για την ανταλλαγή μεριδίων της λίμνης με δύο ακίνητα. Το ένα βρίσκεται στο Λαύριο, ενώ το άλλο στην Θεσσαλονίκη. Πιο συγκεκριμένα, οι δικαστές ασχολήθηκαν εκτενώς με δύο αναιρέσεις της Μονής κατά αποφάσεων του Εφετείου Αθηνών που έχουν δικαιώσει το Ελληνικό Δημόσιο.
Η Μονή λόγω και αναβολών που είχαν ήδη λάβει κατά το παρελθόν, ζήτησε οι αναιρέσεις της να μην εισαχθούν προς συζήτηση. Το αίτημα προβλημάτισε δικονομικά τους αρεοπαγίτες, οι οποίοι δεν συζήτησαν τις αναιρέσεις, επιφυλάχθηκαν όμως να ερμηνεύσουν δικονομικά το αίτημα της Μονής, να μην εισαχθούν προς συζήτηση, εάν αποτελεί παραίτηση ή όχι, αφήνοντας ουσιαστικά όλα τα ενδεχόμενα ανοικτά.
Δηλαδή θα αποφανθούν εάν το επίμαχο αίτημα είναι παραίτηση, εάν θα το απορρίψουν, εάν εκδώσουν απόφαση, κ.λπ. Πάντως, εκτός από την περίπτωση κατά την οποία ο Άρειος Πάγος, εκδώσει απόφαση, όλες οι άλλες εκδοχές, αναβιώνουν τις εφετειακές αποφάσεις.
Τόσο το Εφετείο, όσο και ο εισηγητής αρεοπαγίτης Βασίλης Πέππας, συγκλίνουν στο ότι είναι άκυρα τα συμβόλαια ανταλλαγής τμήματος της Μονής με δύο ακίνητα. Το πρώτο ακίνητο είναι δασική έκταση 148 στρεμμάτων στο Λαύριο αντικειμενικής αξίας 892.000 ευρώ και το δεύτερο είναι στην περιοχή Καπνοθηκών της Νέας Κρήνης του Δήμου Καλαμαριάς Θεσσαλονίκης, αντικειμενικής αξίας 3 εκατ. ευρώ.
Ενώ και ο εισηγητής αεροπαγίτης και το Εφετείο συγκλίνουν στο ότι ουδέποτε στο πέρασμα του χρόνου (Βυζάντιο, Τουρκοκρατία, κ.λπ.) η Μονή απέκτησε την κυριότητα της Λίμνης Βιστωνίδας και των παραλίμνιων εκτάσεων και ότι είναι ανεπίδεκτη μεταβίβασης η επίμαχη λίμνη. Πάντοτε η εν λόγω λίμνη ήταν στην κυριότητα του Ελληνικού Δημοσίου.
Επιπρόσθετα, ως προς την δασική έκταση αμφότεροι (Εφετείο και εισηγητής αρεοπαγίτης) επισημαίνουν ότι παραβιάστηκαν και οι συνταγματικές διατάξεις που προστατεύουν το δάσος και τις δασικές εκτάσεις.
Τονίσθηκε ακόμη ότι για την ανταλλαγή των επίμαχων εκτάσεων πλέον της ευθύνης της Μονής, έχουν ευθύνη κατά 50% και τα όργανα του Δημοσίου που είχαν εμπλακεί στην όλη υπόθεση.
Και οι δυο (Εφετείο και εισηγητής) κατέληξαν ότι τα ακίνητα πρέπει να επιστραφούν στο Ελληνικό Δημόσιο και φυσικά τα συμβόλαια που έχουν συναφθεί είναι άκυρα.
Παράλληλα, το Εφετείο είχε επιδικάσει για κάθε μια από τις δύο υποθέσεις ανταλλαγής ακινήτων αποζημίωση χρηματικής ικανοποίησης υπέρ του Δημοσίου το ποσό των 90.000 ευρώ (συνολικά 180.000 ευρώ) την οποία πρέπει να καταβάλλει η Μονή.
Αντιθέτως, ο κ. Πέππας, υποστήριξε ότι το ζήτημα της αποζημίωσης έχει υποπέσει σε 5ετή παραγραφή και κατά συνέπεια, δεν οφείλει η Μονή να καταβάλλει το ποσό των 180.000 ευρώ.