Η πρόοδος έχει πάντα κερδισμένους και χαμένους, έτσι δεν έχουμε μάθει πως κυλάει η ιστορία; Αυτό μου ήρθε στο νου την προηγούμενη εβδομάδα, στην είδηση της εισόδου της Uber στην ελληνική αγορά. Πρόκειται για εταιρεία ενεργή σε 51 χώρες, που προσφέρει τη δυνατότητα να μετακινηθεί κανείς μέσα στην πόλη, μισθώνοντας είτε ένα συμβατικό ταξί, είτε ένα ιδιωτικό όχημα με μη επαγγελματία οδηγό, μέσω του smartphone του. Στη χώρα μας, το προϊόν το οποίο λάνσαρε η εταιρεία είναι το UberTaxi και αφορά αποκλειστικά τη μίσθωση ταξί, ανταγωνίζεται έτσι υπηρεσίες όπως το Taxibeat και το Taxiplon.
Σ’ αυτό το σημείο να αναφέρουμε πως η Uber δεν έχει χτίσει για τον εαυτό της το πιο lovable προφίλ διεθνώς. Πάμε όμως στην Uber στην Ελλάδα, όπου η εταιρεία έκανε ποδαρικό προσφέροντας έκπτωση 20% στο κόμιστρο και την πρώτη διαδρομή δώρο. Όπως λοιπόν έμαθα από τον οδηγό ταξί που με πήγε στο αεροδρόμιο προχθές, η εταιρεία σύντομα θα “πάρει πόδι” από τα μέρη μας, καθώς το Συνδικάτο Αυτοκινητιστών Ταξί Αττικής αναλαμβάνειδικαστική δράση. Μα, ρώτησα, αν δικαστικά δεν καταφέρουν να τη διώξουν; Δεν έχει σημασία, ας τολμήσει κάποιος να αναλάβει κούρσα μέσω Uber και δεν θα έχει καλά ξεμπερδέματα, οι ιδιοκτήτες ταξί έχουν άλλωστε αποδείξει ότι δεν αστειεύονται. Αναφερόταν φυσικά στην περίφημη απελευθέρωση των ταξί που δεν έγινε ποτέ, και με υπερηφάνεια ξεκαθάρισε: “θα βγαίναμε με όπλα” αν το υπουργείο Μεταφορών δεν είχε κάνει πίσω. Όταν δειλά δειλά τον ρώτησα αν θεωρούσε δίκαιο να χάνουν τόσα εργαζόμενοι κάθε επαγγέλματος, ενώ κάποιες ομάδες εξασφαλίζουν για τον εαυτό τους τέτοια προστασία, η απάντηση του ήταν αποστομωτική: ας κάνουν κι αυτοί το ίδιο, ας αντιδράσουν κι εκείνοι όπως εμείς, τι φταίμε που αυτοί δεν αντιδρούν όταν κάποιος απειλεί να τους πλήξει;
Έκλεισα τα μάτια και σκέφτηκα λίγο πως θα έμοιαζε η χώρα αν όλοι όσοι έχουν χάσει κάτι τα τελευταία χρόνια (δίκαια ή άδικα) είχαν αντιδράσει όπως οι ιδιοκτήτες των ταξί. Όλοι μας θα θέλαμε να ζούμε σε μια χώρα όπου τα πράγματα θα ήταν καλύτερα, όπου οι ευκαιρίες θα ήταν περισσότερες, όπου “λεφτά θα υπήρχαν”. Ζούμε όμως στην Ελλάδα και πρέπει να μάθουμε πως η πιο δίκαιη προστασία στην οποία μπορούμε να ελπίζουμε είναι να μην απολαμβάνουν κάποιες ομάδες ειδική μεταχείριση έναντι άλλων, να μην έχουμε πολίτες διαφορετικών κατηγοριών απλά και μόνο επειδή κάποιοι μπορούν να αντιδρούν “αποτελεσματικότερα” από άλλους.
Η Uber θα έπρεπε τελικά να ευγνωμονεί τους ιδιοκτήτες ταξί στη χώρα μας, ετοιμάζονται να της κάνουν την καλύτερη διαφήμιση.
