Οι «επιτυχίες» του ναζισμού και τα ελαφρά και κοσμικά γεγονότα είχαν την τιμή τους στον κατοχικό Τύπο της Θεσσαλονίκης – όπως συνέβαινε και στον αντίστοιχο Τύπο της Αθήνας φυσικά – την ώρα που απουσίαζε ή υποβαθμιζόταν συνειδητά η ανθρωπιστική, κοινωνική και οικονομική καταστροφή της χώρας. Αυτό αποδεικνύει το αρχειακό υλικό, το οποίο συγκεντρώθηκε τους τελευταίους επτά μήνες, κυρίως από το αρχείο του Δήμου Θεσσαλονίκης και από ιδιώτες, με πρωτοβουλία του Εβραϊκού Μουσείου Θεσσαλονίκης και του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, με μικρή χρηματοδότηση από το Ίδρυμα Ρότσιλντ και ψηφιοποιήθηκε ώστε να είναι εύκολα προσβάσιμο σε χρήστες και μελλοντικούς ερευνητές.
Αναφορές στο υλικό έγιναν σε ημερίδα εργασίας που οργανώθηκε την Πέμπη το βράδυ, στο συνεδριακό κέντρο του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και εντυπωσίασαν, κυρίως για τη στρεβλή εικόνα που μετέφερε στο κοινό ο δοσιλογικός τύπος, προβάλλοντας μαζί με τις «επιτυχίες» του ναζισμού, ελαφρά και κοσμικά γεγονότα, αποσιωπώντας ή υποβαθμίζοντας συνειδητά την ανθρωπιστική, κοινωνική και οικονομική καταστροφή που είχε επιβληθεί στην πόλη και στη χώρα, παρουσιάζοντας -σε γενικές γραμμές- μια ψευδή, «ωραιοποιημένη» εκδοχή της καθημερινότητας.
Οι «μαγικές εικόνες» που μπορεί να αντλήσει κανείς από τις δύο δοσιλογικές εφημερίδες της κατοχής, τη «Νέα Ευρώπη» και την «Απογευματινή» της Θεσσαλονίκης, παρουσιάζουν μια μάλλον… ευημερούσα πόλη, στην οποία λειτουργούσαν… δεκατρείς κινηματογράφοι για την τέρψη του κινηματογραφόφιλου κοινού, διοργανώνονταν χοροεσπερίδες, κοσμικά γεγονότα και άλλες εκδηλώσεις και διαφημίζονταν χαρτοπαικτικές λέσχες και καταστήματα αναψυχής, μέχρι και τα περίφημα… «Κούτσουρα του Δαλαμάγκα», που τραγουδούσε ο Βασίλης Τσιτσάνης.
Η «Νέα Ευρώπη» άρχισε να εκδίδεται από τον Μάιο του 1941. Η «Απογευματινή» της Θεσσαλονίκης κυκλοφορούσε και πριν από την κατοχή και συνέχισε να εκδίδεται μέχρι την αποχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων.
