Οι ιδεοληψίες της Αριστεράς ότι δήθεν το κράτος προστατεύει τους πολίτες και οι κακοί ιδιώτες τους εκμεταλλεύονται έχουν τελειώσει εδώ και πολλά χρόνια. Με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, μάλιστα, μπήκε ταφόπλακα σε όλα αυτά. Τώρα, με την κατάντια που ζήσαμε στην Αττική Οδό, ήρθε η ώρα να τελειώσουμε και με τις ιδεοληψίες της Δεξιάς, ότι δηλαδή οι ιδιωτικές εταιρείες είναι συγκροτημένες και υπεύθυνες και κάνουν τις δουλειές καλύτερα από το Δημόσιο. Η πραγματικότητα που βιώσαμε είναι αμείλικτη. Η Ελλάδα είναι μία χώρα που ακροβατεί στο τρίγωνο Ευρώπης, Βαλκανίων και Μέσης Ανατολής και όλα γίνονται στο περίπου. Ο δημόσιος και ο ιδιωτικός τομέας μπάζουν από παντού, καθώς τα στελέχη τους είναι μέλη της ίδιας άναρχης κοινωνίας. Κανένας δεν κάνει αυτό που πρέπει να κάνει τη σωστή στιγμή και βιώνουμε δράματα σε θέματα αυτονόητα για τον υπόλοιπο πολιτισμένο κόσμο.
Γράφει ο Γιάννης Πολίτης
Δεν θα μπω στην κουβέντα αν φταίνε ο εισαγόμενος υπουργός Στυλιανίδης ή η διοίκηση της Αττικής Οδού που δεν έκλεισε η πιο σημαντική αρτηρία της Αθήνας μια ώρα νωρίτερα. Ανούσια κουβέντα χωρίς περιεχόμενο. Γιατί ακόμα κι αν ο Μητσοτάκης αλλάξει τον υπουργό Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας απόψε και ακολουθήσει τον δρόμο της ανεργίας ο διευθύνων σύμβουλος της Αττικής Οδού, στην επόμενη κακοκαιρία θα βρεθούμε αντιμέτωποι με τα ίδια ή με άλλα αδιέξοδα όσο η χώρα αποφεύγει να αντιγράψει τις καλές πρακτικές της κεντρικής Ευρώπης.
Και γιατί τα βάζω με τον ιδιωτικό τομέα αυτή τη φορά; Ας πούμε ότι ο Στυλιανίδης ακόμα ζει μεταξύ Βρυξελλών και Λευκωσίας και δεν έχει κατανοήσει την ελληνική πραγματικότητα, οι υπεύθυνοι του καλύτερου και ασφαλέστερου δρόμου της πρωτεύουσας, όπως συνηθίζουμε να λέμε, όταν είδαν ότι το χιόνι ξεκίνησε νωρίτερα, δεν έπρεπε να απαγορεύσουν στις νταλίκες να περάσουν, αφού δεν είχαν αλάτι και όσα εκχιονιστικά ήταν απαραίτητα; Δεν έχουν ξανακούσει πως με το χιόνι οι νταλίκες διπλώνουν και κλείνουν τον δρόμο; Είναι επιχείρημα -ακόμη κι αν αυτό αληθεύει- ότι δεν είχαν πάρει εντολή από την πολιτεία για κάτι τέτοιο; Ας τηλεφωνούσαν στην Τροχαία κι ας έλεγαν ότι με αυτή την κατάσταση που βλέπουμε εμείς σταματάμε την είσοδο των αυτοκινήτων.
Εδώ έχουμε να κάνουμε είτε με αδιαφορία είτε με την απληστία εξασφάλισης των κερδών μιας ακόμη ημέρας. Και για να τελειώνουμε, η Αττική Οδός δεν ανήκει στους παραχωρησιούχους, όπως συνηθίζουμε να τους λέμε. Την έχουν πληρώσει με αίμα οι Ελληνες πολίτες και εξακολουθούν να την πληρώνουν καθημερινά με πανάκριβα διόδια. Να υπενθυμίσω την κορυφαία γελοιότητα την οποία υφίσταμαι ο ίδιος καθημερινά. Για να πάω από την Αγία Παρασκευή στην Καισαριανή κάθε πρωί εδώ και είκοσι χρόνια, σε μια διαδρομή επτά-οκτώ λεπτών, δίνω 2,80 ευρώ και σιχτιρίζω. Είναι τα ίδια χρήματα που δίνω για να φτάσω μέχρι την Ελευσίνα σε μια διαδρομή σαράντα λεπτών. Αυτή, λοιπόν, τη στρέβλωση καμία κυβέρνηση, Δεξιά, Αριστερή ή Κεντρώα, δεν κατάφερε να διορθώσει εδώ και δύο δεκαετίες. Να συνδέσει, δηλαδή, την απόσταση με το ποσό που καταβάλλει ο οδηγός.
Λένε πως κάθε θαύμα κρατάει τρεις ημέρες. Το χιόνι έλιωσε και σε λίγες ημέρες όλα θα έχουν ξεχαστεί. Μόνο που όταν φύγει το χιόνι, θα έρθουν βροχές, θα έρθουν πλημμύρες και το καλοκαίρι πυρκαγιές. Και οι πολίτες ανυπεράσπιστοι θα παρακολουθούν στη Βουλή ένα σόου με χαρακτηριστικά δεκαετίας του ‘80, ποιος είπε, δηλαδή, την καλύτερη ατάκα για να κολλήσει τον άλλον στον τοίχο. Πάλιωσε και ξεθώριασε αυτή η τακτική. Και κανέναν δεν πείθουν οι πολιτικοί αρχηγοί, όσο έξυπνες ατάκες κι αν εκστομίσουν την επομένη μιας συμφοράς.
Η απαίτηση της κοινωνίας είναι η δημιουργία σχεδίου δράσης που θα ενεργοποιείται αυτόματα χωρίς αυτοσχεδιασμούς σε κάθε θεομηνία. Ακουσα πάλι προχθές το βράδυ εκείνους τους απίστευτους διαλόγους μεταξύ των αξιωματικών της Πυροσβεστικής την ώρα που καιγόταν το Μάτι και προβλήθηκαν σε ντοκιμαντέρ του ΣΚΑΪ μετά την εκατόμβη. Αξίζει να το δούμε όλοι ξανά και ξανά, για να κατανοήσουμε ότι έχουμε δημιουργήσει εδώ και πολλά χρόνια ένα ογκώδες, γραφειοκρατικό και πολυτελές κράτος που στις δύσκολες ώρες κλατάρει. Οι μυθικοί διάλογοι μεταξύ των αξιωματικών της Πυροσβεστικής, την ώρα που καιγόταν ο κόσμος, δεν αφήνουν περιθώριο αναβολών.
Ο μηχανισμός προστασίας των πολιτών από τις θεομηνίες πρέπει να σχεδιαστεί από την αρχή. Κι αν δεν μπορούμε να το κάνουμε μόνοι μας, δεν είναι ντροπή. Να φέρουμε Γερμανούς, Γάλλους, Ολλανδούς και Σκανδιναβούς να μας δώσουν την τεχνογνωσία τους και να επιτηρούν τους δικούς μας επιτελείς, μέχρι επιτέλους να μάθουν τη δουλειά. Οσο για τον ιδιωτικό τομέα, που ακολουθεί κατά γράμμα όλες τις στρεβλώσεις του Δημοσίου, κάθε φορά που σφάλλει πρέπει να πληρώνει ακριβά για να μάθει.
Δεν είναι μόνο η Αττική Οδός που βρέθηκε την κρίσιμη ώρα εκτός τόπου και χρόνου. Οσοι έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με ασφαλιστικές εταιρείες και κυρίως με τράπεζες που εξελίχθηκαν σε νέους δυνάστες των Ελλήνων πολιτών έχουν κατανοήσει στο πετσί τους πως δεν φταίει μόνο το Δημόσιο για την κακοδαιμονία της χώρας, αλλά και ο ιδιωτικός τομέας που δρα ανεξέλεγκτος και ατιμώρητος. Η χώρα κινείται χωρίς κανόνες, καθώς οι δημόσιοι λειτουργοί δεν σέβονται τους πολίτες που έχουν κληθεί για να υπηρετούν, αφού από τους φόρους τους αμείβονται, ενώ πολλές μεγάλες ιδιωτικές εταιρείες δεν σέβονται τους καταναλωτές και λειτουργούν με αλαζονεία και εξυπνακισμό σαν να είναι μονοπώλια, γιατί δεν τιμωρήθηκαν ποτέ στα σοβαρά.