Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ δημοσκόπηση της MRB θα μπορούσε να είναι το λυσάρι των κομμάτων μέχρι την προσφυγή στις κάλπες. Τα ευρήματά της είναι τόσο εντυπωσιακά και διαφωτιστικά, που δείχνουν ότι ο λαός στις δύσκολες περιόδους ξέρει και μπορεί να είναι δίκαιος. Είναι μια δημοσκόπηση που βγάζει τρεις νικητές.
ΕΞΗΓΟΥΜΑΙ: Νικητής αναμφισβήτητα είναι ο νέος φορέας – το Κίνημα Αλλαγής. Το εγχείρημα της Φώφης Γεννηματά να ανοίξει τις πόρτες χωρίς να φοβηθεί και να καλέσει σε πανστρατιά τον λεγόμενο κεντρώο και αριστερό χώρο, έφερε αποτελέσματα ελπιδοφόρα για το πολιτικό σύστημα. Στην πρώτη μέτρηση ξεπέρασε το 10% και πάει με άνεση προς το 12%. Υπό την προϋπόθεση να διαρκέσει. Γιατί αν αυτό επιβεβαιωθεί στην κάλπη, σημαίνει ότι ο χώρος που κάλυπτε το πάλαι ποτέ κραταιό ΠΑΣΟΚ όχι μόνο δεν έσβησε από τον χάρτη, όπως στοιχημάτιζαν οι περισσότεροι μετά τους εκλογικούς θριάμβους του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ξαναζωντανεύει. Γίνεται ο αδιαφιλονίκητος τρίτος πόλος -και μάλιστα δυνατός- οριστικά και αμετάκλητα.
ΝΙΚΗΤΗΣ είναι ο ΑλέξηςΤσίπρας, ό,τι και να λένε οι αντίπαλοί του, καθώς επιδεικνύει πρωτοφανή αντοχή μετά τα μύρια όσα συνέβησαν επί των ημερών του. Τα περισσότερα με ευθύνη των παλιών και νέων υπουργών του. Ο ΣΥΡΙΖΑ, αφού πέρασε από χίλια ιδεολογικά κύματα και θολές περιπλανήσεις, έγινε τελικά παράταξη ευρωπαϊκή. Βρίσκεται σε ανοιχτή γραμμή με Βερολίνο και Παρίσι και αν δεν του συμβεί κάποια τραγική ανατροπή μέχρι τις εκλογές, θα ξεπεράσει το 22% με προοπτική να φθάσει το 25%. Έτσι θα καθίσει με βεβαιότητα στα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή για να διεκδικήσει ξανά την εξουσία. Η πρόβλεψη των αντιπάλων του κόμματος της Κουμουνδούρου ότι επρόκειτο την πρώτη διετία να διαλυθεί, να καταποντιστεί, να αποτελέσει παρένθεση και μονόστηλο της ιστορίας, δεν επιβεβαιώθηκε. Αντίθετα, απέκτησε ρίζες και αναφορές σε συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες, οι οποίες κρατάνε ζωντανή την κυβέρνηση, παρότι για αλλού ξεκίνησε κι αλλού πήγε. Έπεισε, όμως, μεγάλο μέρος των οπαδών της ότι αυτά που έκανε ήταν ο αναγκαίος ελιγμός για να περάσει μέσα από τα δύσκολα γρανάζια της σκληρής και συντηρητικής Ευρώπης. Και το κυριότερο: πιστεύουν οι οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ ότι παρότι ακολουθεί τις ίδιες οικονομικές συνταγές -καμιά φορά και πιο δύσκολες από τους παλιούς- δεν έχει καμία σχέση με εκείνους. Το «ό,τι μπορούν κάνουν» είναι η έκφραση που την ακούς στα καφενεία ανά τη χώρα. Πώς το κατάφερε ο Αλέξης Τσίπρας είναι απορίας άξιον. Σίγουρα κάποια στιγμή θα γραφτεί γι’ αυτό κάποιο εγχειρίδιο πολιτικής επικοινωνίας.
ΝΙΚΗΤΗΣ σε κάθε περίπτωση είναι η Νέα Δημοκρατία. Ξεκίνησε με ενθουσιασμό, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έδωσε ελπίδα, έδειξε δυναμική, αλλά έναν χρόνο μετά έκανε κοιλιά. Αναπόφευκτη εξέλιξη για ένα μεγάλο κόμμα, με βαρονίες και καπετανάτα, που όλοι έχουν άποψη στη διαμόρφωση της αντιπολιτευτικής στρατηγικής στο μείγμα πολιτικής και βεβαίως την επιλογή των προσώπων που θα είναι στην πρώτη γραμμή. Παρόλες τις αμφισβητήσεις που δέχτηκε και δέχεται στο παρασκήνιο, ο πρόεδρος της Ν.Δ. βρίσκεται ένα βήμα πριν από την αυτοδυναμία. Και είναι πιθανό να την κατακτήσει. Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι αυτοδυναμία της Ν.Δ. θέλουν στην ουσία και ο ΣΥΡΙΖΑ και το Κίνημα Αλλαγής. Όλους τους βολεύει μια τέτοια προοπτική. Έχουν πολλές καυτές πατάτες το 2019 και το 2020. Το κόμμα της Φώφης Γεννηματά θα αποφύγει την πίεση που θα εξελιχθεί σε μεγάλο πολιτικό δίλημμα, αν πρέπει ή όχι να στηρίξει ξανά μια κυβέρνηση με βασικό κορμό τη Ν.Δ. αν ο Μητσοτάκης δεν έχει 151 βουλευτές.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, ως αξιωματική αντιπολίτευση, θα θέλει τη Ν.Δ. μόνη της να παλέψει με τα κύματα, που θα είναι πολλά και μεγάλα, οπότε να την πυροβολεί με ευκολία και ταυτόχρονα σε όποια θέματα το καταφέρνει να διαμορφώνει αντιπολιτευτικό μέτωπο με το Κίνημα Αλλαγής. Ο στόχος του Αλέξη Τσίπρα τότε θα είναι προφανής και απροκάλυπτος για σταδιακή σε βάθος χρόνου κοινή πορεία των δυο χώρων. Όσο κι αν ξορκίζει αυτό το ενδεχόμενο η Φώφη Γεννηματά -και καλά κάνει- θα δεχθεί δεκάδες φορές στα έδρανα της αντιπολίτευσης επίθεση φιλίας, καλής γειτονίας και συνεργασίας από τον Αλέξη Τσίπρα.
ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΜΕ στη Ν.Δ. Πρέπει να μην ξέρει κανείς καθόλου καλά τον Κώστα Καραμανλή ώστε να στοιχηματίσει ότι θα υπονόμευε την προοπτική της πρωθυπουργίας του Κυριάκου Μητσοτάκη. Η παρουσία του στο Συνέδριο και απόφασή του να μιλήσει για πρώτη φορά μετά από οχτώ χρόνια, ακυρώνει στην πράξη τα σενάρια για την ανταρσία των καραμανλικών. Όσοι έχουν συνομιλήσει μαζί του και τον ξέρουν καλά, το περίμεναν. Οι παρατρεχάμενοι και από τις δύο μεριές έμειναν ξεκρέμαστοι. Ο Κώστας Καραμανλής είναι και αισθάνεται ο βασικός μέτοχος της παράταξης. Ακόμη κι αν δεν επιζητεί –σήμερα τουλάχιστον– ρόλους και αξιώματα, θέλει να είναι ο θεματοφύλακας της ενότητας και να εισπράττει το χειροκρότημα και την αγάπη από τον κόσμο της λαϊκής βάσης του κόμματος κάθε φορά που εμφανίζεται σε μια μεγάλη ή μικρή κομματική εκδήλωση. Και αυτό δεν είναι μικρή φιλοδοξία.
To άρθρο του Γ. Πολίτη δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Realnews την Κυριακή, 24 Δεκεμβρίου 2017.