ΠΡΩΤΑ να αρχίσουμε από τα καλά νέα. Ναι, υπάρχουν και τέτοια και δεν ήταν αυτονόητα πριν από 2 εβδομάδες. Ο κύβος ερρίφθη. Ο πρωθυπουργός αποφάσισε να μην πάει σε πρόωρες εκλογές. Απέρριψε την εισήγηση πολλών κομματικών στελεχών που τον πιέζουν καιρό τώρα ότι το συμφέρον του ΣΥΡΙΖΑ είναι να στήσει το γρηγορότερο κάλπες, να κάνει ταμείο και να παραμείνει στην πρώτη γραμμή ως αξιωματική αντιπολίτευση, με ένα αξιοπρεπές διψήφιο ποσοστό. Εάν αυτό συνέβαινε τώρα, θα ήταν καταστροφικό. Γιατί; Στην περίπτωση που ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν εξασφάλιζε άνετη αυτοδυναμία, η χώρα θα έμπαινε σε περιπέτεια μηνών με διπλές εκλογές. Οι δεύτερες θα ήταν με απλή αναλογική. Άμε γύρευε δηλαδή. Θα ακολουθούσε μία μακρά περίοδο ακυβερνησίας, τώρα που κάθε ημέρα είναι κρίσιμη, με τον προφανή κίνδυνο να βρεθούμε ξανά εκτός ευρώ, όπως συνέβη το καλοκαίρι του 2015.
ΤΑ ΚΑΚΑ ΝΕΑ είναι πολλά. Μία ακόμη διαπραγμάτευση της Ελλάδας με τους δανειστές απέτυχε. Αυτοί που μας δίνουν τα χρήματα επέβαλαν πάλι τις απαιτήσεις τους στο σύνολό τους. Μέτρα δυσάρεστα, αιματηρά και, πολύ φοβάμαι, για μια ακόμη φορά αναποτελεσματικά. Η μεγάλη μείωση του αφορολόγητου θα επιβληθεί βρέξει-χιονίσει, για να πέσουν στην παγίδα δήθεν οι γιατροί, οι δικηγόροι και οι εργατοτεχνίτες, που δηλώνουν εισόδημα πάντα κάτω από 8.000 ευρώ. Στην πράξη, όμως, θα πλήξει και πάλι αυτούς που δεν μπορούν να φοροδιαφύγουν. Με άλλα λόγια, οι συνταξιούχοι θα χάσουν -τουλάχιστον- μια ακόμη σύνταξη και οι μισθωτοί έναν ακόμη μισθό. Αυτό κρίθηκε. Η μάχη αυτές τις ημέρες είναι εάν θα αναβληθεί για ένα-δύο χρόνια το αναπόφευκτο, που είναι η νέα δραματική περικοπή των κύριων συντάξεων, μέσω της κατάργησης προσωπικής διαφοράς. Προσέξτε για να μην παραμυθιαζόμαστε. Για να επιτευχθεί αυτή η προσωρινή αναβολή, θα μειωθεί ακόμα περισσότερο το αφορολόγητο. Θαύματα δεν γίνονται στην πρακτική αριθμητική. Για αυτό ό,τι κρατάμε στη μία τσέπη θα το βγάζουμε από την άλλη. Είναι τόσο απλό, παρότι οι πολιτικοί το λένε με χιλιάδες λέξεις και ακόμη περισσότερες οι τεχνοκράτες.
ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ η χώρα παραμένει, με πολύ μεγάλο κόστος, στη σωστή πλευρά της ιστορίας, που αυτή είναι ο μονόδρομος της ευρωζώνης. Στην κατάσταση που βρίσκεται η Ελλάδα δεν έχει επιλογές και όποιος επιμένει στο αντίθετο είναι εκτός τόπου και χρόνου. Διπλή επιλογή είχε η Ελλάδα το 2000 και μπορεί να έχει ξανά το 2030, όταν η οικονομία της θα έχει ξαναπάρει μπροστά, θα παράγει πλούτο και οι εξαγωγές της θα είναι μεγαλύτερες από τις εισαγωγές. Τελεία και παύλα. Τώρα που τα πάθαμε όλα έπειτα από 7 χρόνια διαπραγματεύσεων από ΠΑΣΟΚ, Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ είναι καιρός να παραδεχτούμε όλοι σ’ αυτή τη χώρα -αριστεροί και δεξιοί- ότι οι τζάμπα μαγκιές έχουν πολύ μεγάλο κόστος. Δυσβάστακτο για τους Έλληνες πολίτες. Και αυτό το παραμύθι των ανένδοτων αγώνων που έγιναν ανέκδοτα κάπου εδώ πρέπει να τελειώνει οριστικά. Ο επόμενος που θα μιλήσει για ηρωικές συγκρούσεις, για κόκκινες γραμμές και τσαμπουκάδες πρέπει να αντιμετωπίζεται ως γραφικός. Όλα τα μεγάλα στοιχήματα χάθηκαν. Το τελευταίο ήταν η μακροχρόνια επένδυση του πολιτικού μας συστήματος και κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ ότι η Ελλάδα θα ωφεληθεί από τη μεγάλη διαφωνία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου με την Ευρώπη, κυρίως με τη Γερμανία. Γελοία πράγματα. Αρκούσε ένα ταξίδι της Λαγκάρντ στο Βερολίνο για να τα βρει με τη Μέρκελ μια χαρά. Σιγά μη μάλωναν για μας. Μεγάλη ιδέα έχουμε για τον εαυτό μας. Δεν είμαστε ούτε η Γαλλία, ούτε η Ιταλία να χτυπάμε νταούλια. Μας τα χτυπάνε οι άλλοι. Η συμφωνία των δανειστών μας, που λέει ότι το πακέτο θα έχει όλα τα δυσάρεστα χωρίς κανένα ευχάριστο, είναι τελεσίδικη. Η διευθέτηση του χρέους μετατοπίζεται για αργότερα. Για όποτε και όταν γίνουμε καλοί μαθητές και εφαρμόσουμε τις μεταρρυθμίσεις που αυτοί απαιτούν. Ποιο είναι το συμπέρασμα; Η Ελλάδα δεν θα βγει ποτέ από αυτόν τον φαύλο κύκλο, εάν οι πολιτικές δυνάμεις δεν συνεννοηθούν και δεν συγκροτήσουν εθνικό σχέδιο δράσης, το οποίο θα υπερασπίζονται όλοι μαζί χωρίς αστερίσκους και επιφυλάξεις από κανέναν. Το «φύγε εσύ, να έρθω εγώ να τα κάνω καλύτερα» το πληρώσαμε πολύ ακριβά και τους προσεχείς μήνες θα το πληρώσουμε ακόμα ακριβότερα. Ο Γιώργος Χουλιαράκης μάς το είπε ευθέως: Για ορισμένες κοινωνικές ομάδες τα νέα μέτρα θα είναι επώδυνα. Πόσα άλλα πρέπει να πάθουμε τελικά, για να μάθουμε πως όσο συνεχίζεται ο πόλεμος στο εσωτερικό της χώρας, με πατριώτες εναντίον Γερμανοτσολιάδων, με ασυμβίβαστους εναντίον πρόθυμων και υποτακτικών του Σόιμπλε, όλα αυτά θα καταλήγουν σε αιματηρά μέτρα σε βάρος της εξαθλιωμένης κοινωνίας. Συνεννοηθείτε επιτέλους. Φτάνει πια.
To άρθρο του Γ. Πολίτη δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Realnews την Κυριακή, 05 Μαρτίου 2017.