Και πάλι «ανένδοτος». Επί δεύτερη χρονιά, ο κ. Κ. Καραμανλής ρίχνει το κέντρο βάρους της πολιτικής του στις καταγγελίες εναντίον της κυβέρνησης για σχέσεις με τα οικονομικά συμφέροντα. Η εκτίμηση του ιδίου και των επιτελών του είναι οτι αυτή η πολιτική αποφέρει καρπούς, διότι, όπως υποστηρίζουν στη Ρηγίλλης, «οι πολίτες είναι ευαισθητοποιημένοι στα θέματα της διαπλοκής και της παρέμβασης των οικονομικών παραγόντων στην άσκηση της εξουσίας».
Στη Ρηγίλλης, έχουν όλοι σχεδόν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η μεγάλη αύξηση του ποσοστού του κόμματος στις εθνικές εκλογές οφείλεται κυρίως στη σκληρή στάση που τήρησε το κόμμα στα θέματα της διαφάνειας και στη μεγάλη φθορά που υπέστη, κατά την άποψή τους, το ΠΑΣΟΚ, όταν η κυβέρνηση απέσυρε, άρον άρον, τη διάταξη με το βιντεο-λόττο. Έτσι, από τα τέλη Αυγούστου που αρχισε ουσιαστικά η νέα πολιτική σεζόν, δεν πραγματοποιείται ομιλία του κ. Κ. Καραμανλή που να μην εμπεριέχει επίθεση εναντίον της κυβέρνησης για τη διαπλοκή.
Έως εδώ, καλά, θα μπορούσε να πει κάποιος. Μόνο που τα πράγματα δεν είναι έτσι ακριβώς. Ο «ανένδοτος» αγώνας μπορεί προς τα έξω να παρουσιάζει καλή εικόνα όπως αναφέρει η ηγετική ομάδα , στο εσωτερικό, όμως, του κόμματος προκαλεί συγκρούσεις τέτοιας έντασης, που στο τέλος γίνεται βραχνάς για τον κ. Κ. Καραμανλή.
Αγεφύρωτες σχέσεις
Ο πρόεδρος της Ν.Δ, κάθε φορά στους σχεδιασμούς του, δεν λογαριάζει σωστά όπως εκτιμούν κορυφαία στελέχη ότι η Ν.Δ. είναι ένα κόμμα με παρελθόν, που δημιούργησε αγεφύρωτες σχέσεις ανάμεσα σε κορυφαία στελέχη. «Είναι μάταιο να περιμένει ο Καραμανλής ότι θα βρεθούν πότε ξανά πλάι πλάι ο Μητσοτάκης με τον Κεφαλογιάννη, ο Έβερτ με τον Βαρβιτσιώτη και η Ντόρα με τον Σαμαρά, αν και όταν ο τελευταίος επιστρέψει στο κόμμα» τονίζει παλαιό στέλεχος της παράταξης, και προσθέτει: «Δύο επιλογές είχε ο Καραμανλής, όταν ανέλαβε την ηγεσία. Ή να προχωρήσει στην ίδρυση ενός νέου δικού του κόμματος ή να ισορροπήσει ανάμεσα στους δύο πρώην προέδρους και τα ιστορικά στελέχη. Επέλεξε τον δεύτερο δρόμο, και πάνω σε αυτόν τώρα πρέπει να βαδίσει».
Την περασμένη Παρασκευή, και ενώ ετοιμαζόταν ο κ. Κ. Καραμανλής να εξαπολύσει από τη Θεσσαλονίκη δριμύτατη επίθεση εναντίον του Πρωθυπουργού για τη διαπλοκή, ο κ. Γ. Κεφαλογιάννης, άνευ αιτίας, ξιφούλκησε από τη βήμα της Βουλής εναντίον του κ. Κ. Μητσοτάκη. Ούτε λίγο ούτε πολύ, τον κατηγόρησε ότι το 1990 βοήθησε οικονομικό παράγοντα που βρίσκεται τώρα στο στόχαστρο του κόμματός του. Και όπως ήταν φυσικό, ο πρώην Πρωθυπουργός αντέδρασε και άρχισε ο καβγάς. Μάταια, οι επιτελείς του προέδρου της Ν.Δ. προσπάθησαν να υποβαθμίσουν το γεγονός. Το θέμα κυριάρχησε στην επικαιρότητα και ο πρόεδρος της Ν.Δ. έφθασε στη συμπρωτεύουσα με ανοιχτή πληγή. Περισσότερες από 10 ερωτήσεις δέχθηκε στη συνέντευξη Τύπου για τη διαπλοκή και τους πρωταγωνιστές της σύγκρουσης. Και εκείνος ζύγισε τις απαντήσεις σε ζυγαριά ακριβείας για να καλύψει και τους δύο, αλλά και να πείσει ότι δεν μπορεί να έχει ίδιος ευθύνη για ό,τι συνέβη πριν απο 10 χρόνια. Αποτέλεσμα; Ο πρόεδρος της Ν.Δ. μπορεί, μεν, να πέτυχε στο «ζύγι», έχασε, όμως, μια ακόμη φορά, στις εντυπώσεις, όσον αφορά την κοινή γνώμη. Δεν μπόρεσε, δηλαδή, να περάσει το μήνυμα, ότι επί ημερών του γίνεται ένα νέο ξεκίνημα.
Οικονομικά συμφέροντα
Μια εβδομάδα αργότερα, κρύος ιδρώτας έλουσε τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο της Ν.Δ. κ. Προκόπη Παυλόπουλο, όταν είδε να ανεβαίνει στο βήμα της Βουλής ο κ. Κ. Μητσοτάκης και από κάτω να τον παρατηρεί ο κ. Γ. Κεφαλογιάννης. Τελικά, από ευτυχή συγκυρία για τη Ν.Δ., ο κ. Κ. Μητσοτάκης αντιπαρατέθηκε με τον Ευ. Βενιζέλο, φυσικά για τη διαπλοκή, και δεν ασχολήθηκε με τον κ. Γ. Κεφαλογιάννη. Κορυφαία στελέχη της Ν.Δ., που έχουν επικοινωνία με την κοινή γνώμη και την κομματική βάση, αναφέρουν ότι αυτό που έμεινε τελικά στο κόσμο είναι ότι «πολλοί κορυφαίοι πολιτικοί και των δύο κομμάτων, άλλος περισσότερο άλλος λιγότερο, έχουν σχέσεις με τα οικονομικά συμφέροντα. Άρα, αναρωτιούνται ποιος πράγματι μπορεί να είναι σταυροφόρος της διαφάνειας». Αυτό το κλίμα δεν υπάρχει μόνο στη βάση του κόμματος, αλλά και στην κορυφή. Είναι κοινό μυστικό ότι στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις βουλευτών κυριαρχεί το θέμα τον σχέσεων, ή των δήθεν σχέσεων επώνυμων και μεσαίων στελεχών με οικονομικούς παράγοντες. Και σαν μην έφθανε αυτό, αρκετοί στη Ρηγίλλης εμπλέκουν και δημοσιογράφους εφημερίδων της παράταξης στα σενάρια σχέσεων των στελεχών του κόμματος με τη διαπλοκή.
Από στόμα σε στόμα, οι φήμες μεγεθύνονται και κανένας από όσους διακινούν τις πληροφορίες αυτές δεν γνωρίζει τι είναι αλήθεια και τι ψέμα. Κάποιοι, μάλιστα, δίνουν την εντύπωση ότι στην πραγματικότητα δεν τους ενδιαφέρει να μάθουν τι πραγματικά συμβαίνει. «Εξάλλου, στην πολιτική, τα κακόβουλα σχόλια του ενός εναντίον του άλλου είναι τρόπος ζωής» όπως επισημαίνει χαρακτηριστικά έμπειρος βουλευτής της Ν.Δ., που επιστρατεύει πάντοτε το χιούμορ για να σχολιάσει τα όσα συμβαίνουν στο Κοινοβούλιο.
Οι επιτελείς της Ρηγίλλης, πάντως, δεν κρύβουν τη μεγάλη ανησυχία τους για τις διαστάσεις που έχει λάβει στο εσωτερικό του κόμματος αυτό το ζήτημα. Το επιχείρημα κορυφαίου στελέχους, ότι αντίστοιχες συζητήσεις και πολύ πιο καυστικά σχόλια γίνονται και στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ, δεν ανακουφίζει την ηγετική ομάδα. Αντίθετα, συνομιλητές του κ. Κ. Καραμανλή επισημαίνουν ότι «το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται στην εξουσία, εμείς όμως είμαστε αντιπολίτευση και σημαία της πολιτικής μας είναι η διαφάνεια. Και δεν είναι δυνατόν, τη ώρα που επιχειρούμε να σύρουμε την κυβέρνηση να απολογηθεί για τις σχέσεις της με τα οικονομικά συμφέροντα, τα στελέχη μας να αντιπαρατίθενται δημοσίως».
Όπως και αν έχουν τα πράγματα, η αλήθεια είναι ότι το θέμα της διαπλοκής, που ο κ. Κ. Καραμανλής σχεδίαζε να είναι το βαρύ πυροβολικό του, τείνει να γίνει εσωκομματικό πρόβλημα της Ν.Δ.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ “