Ο ΣΥΡΙΖΑ μόνος του δεν μπορεί. Πέρυσι έφταιγαν ο Λαφαζάνης με τη Ζωή, φέτος ποιος φταίει; Στην πρώτη ψηφοφορία έφυγαν 3 βουλευτές, στη δεύτερη, με την οποία θα μετατραπούν οι συντάξεις σε επιδόματα φτώχειας, θα χάσει και άλλους. Και αυτό θα είναι το έλασσον μπροστά σε αυτά που θα ακολουθήσουν στα εθνικά θέματα, το προσφυγικό και την ανθρωπιστική κρίση, την οποία τώρα θα δούμε στα αλήθεια. Ο κόσμος να χαλάσει ο Αλέξης Τσίπρας σε λίγο δεν θα βρίσκει στις δικές του αποθήκες όσα κουκιά χρειάζεται για τα δύσκολα.
Όσο για τη Ν.Δ., με το φιάσκο έμαθαν και όσοι δεν ήξεραν γιατί δεν κατάφερε να σταματήσει την κατηφόρα όταν ήταν στην εξουσία, όπως έκαναν οι δεξιοί στην Πορτογαλία και την Κύπρο.
Δυστυχώς, στην πιο οριακή στιγμή για τη χώρα, που κρίνεται το μέλλον της για τις επόμενες πολλές δεκαετίες, τα μεγάλα κόμματα μοιάζουν με ομάδες της Β’ Εθνικής, που ονειρεύονται να παίξουν με την Μπάγερν Μονάχου. Πολύ σύντομα, ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ. θα έχουν μόνο μια επιλογή: τις συνέργειες με την όποια μορφή. Μικράν αξία έχει αν θα τον πουν μεγάλο συνασπισμό, κυβέρνηση εθνικής ενότητας ή κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, για να προστατεύσουν την κομματική τους τιμή. Σημασία έχει να αποφευχθεί με κάθε τρόπο ο εφιάλτης της πλήρους διάλυσης που ζήσαμε το καλοκαίρι. Τη δεύτερη φορά αυτός δρόμος θα είναι χωρίς επιστροφή.
Το άρθρο του Γ. Πολίτη δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Real News» την Κυριακή, 29 Νοεμβρίου 2015.