Μονόδρομο για την κυβέρνηση θεωρεί τις παροχές το 2007 ο κ. Π. Παναγιωτόπουλος και τονίζει με έμφαση πως δεν περνά από τον νου του ότι η N. Δ. δεν θα τηρήσει τις υποσχέσεις της προς τους οικονομικά ασθενέστερους που τη στήριξαν αποφασιστικά για την άνοδό της στην εξουσία. «Αν διαψεύσουμε τις προσδοκίες τους, αυτό θα είναι μοιραία και καταστρεπτική εξέλιξη για το μέλλον της παράταξης», λέει.
Δεν είναι όμως αυτή η μόνη ξεκάθαρη διαφοροποίηση του πρώην υπουργού από την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης. Διαφωνεί ανοιχτά με το ενδεχόμενο το κόστος από την εθελουσία έξοδο των εργαζομένων να το πληρώσουν τα ασφαλιστικά ταμεία. «Όποιος αποφασίσει την εθελουσία έξοδο, πρέπει και να την πληρώσει», λέει χαρακτηριστικά.
H αντικατάστασή σας από τον κ. Τσιτουρίδη σε μια κρίσιμη στιγμή για τις εργασιακές σχέσεις και το Ασφαλιστικό σηματοδοτεί στροφή στην κυβερνητική πολιτική;
Σας θυμίζω ότι σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, για παράδειγμα στη Γερμανία, οι μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας είχαν προηγηθεί χρονικά και είχαν σχεδιασθεί και εφαρμοσθεί από σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις.
Το δίλημμα δεν είναι αν θα προσαρμοσθούμε ή όχι, αλλά το ποια πορεία μετάβασης θα επιλέξουμε και το πώς θα κινηθούμε σε αυτή την πορεία· εμείς – στη διετία που πέρασε – κάναμε μια ξεκάθαρη επιλογή: Ήπια και σταδιακή προσαρμογή στο νέο εργασιακό τοπίο, με τους λιγότερους, κατά το δυνατόν, κοινωνικούς κραδασμούς και μέσα από ευρύ κοινωνικό διάλογο. Με παράλληλη εφαρμογή μέτρων ενίσχυσης της ασφάλειας των εργαζομένων και προώθησης της κοινωνικής συνοχής. Σήμερα, δύο χρόνια μετά, δεν βλέπω για ποιους λόγους η πολιτική αυτή κατεύθυνση πρέπει να αλλάξει.
Ο Σάββας Τσιτουρίδης είναι ένας συγκροτημένος πολιτικός και είμαι βέβαιος ότι θα προωθήσει ακόμη περισσότερο τη διαδικασία των μεταρρυθμίσεων, συνδυάζοντας την ανάγκη ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας με τις κοινωνικές παραμέτρους.
Θα έχετε ακούσει ωστόσο και εσείς να λένε κάποιοι στο κόμμα σας ότι πολλές από τις κινήσεις Αλογοσκούφη καθυστέρησαν από εσάς, επειδή θέλατε να ενισχύσετε το φιλεργατικό σας προφίλ, μια που πολιτεύεστε με επιτυχία στη B’ Αθηνών.
Όσοι διακινούν τέτοιου είδους ανυπόστατα ψεύδη στο παρασκήνιο, καλό είναι να βρουν το θάρρος να κάνουν ένα βήμα μπροστά και να επαναλάβουν τους ισχυρισμούς τους στο φως της ημέρας, για να πάρουν την απάντηση πρόσωπο με πρόσωπο, με βάση τα ίδια τα γεγονότα. Άλλωστε είναι γνωστό ότι πολιτεύομαι με κατασταλαγμένες πολιτικές και ιδεολογικές απόψεις, μακριά από καιροσκοπισμούς και ευκαιριακές επιλογές. Δεν προσδιόρισα ποτέ την πολιτική μου στάση με τη λογική του κομματάρχη, που υψώνει «σημαία ευκαιρίας» ανάλογα με το πού φυσάει ο άνεμος.
Σε αυτή τη διετία το υπουργείο Απασχόλησης είχε ρόλο ισχυρού καταλύτη για την προώθηση και την επιτάχυνση νομοθετικών παρεμβάσεων. Ήμουνα δε, σε πολλές περιπτώσεις, ο μόνος υπουργός που βγήκε και στις τηλεοράσεις για να στηρίξει την πολιτική αυτή, αναλαμβάνοντας – σε προσωπικό επίπεδο – και το πολιτικό κόστος που μου αναλογούσε.
Είχατε πράγματι δομικές διαφωνίες με τις λεγόμενες μεταρρυθμίσεις; Ή οι αντιρρήσεις σας ήταν επικοινωνιακού χαρακτήρα για να εξασφαλίζετε τη συμπάθεια των εργαζομένων και να διατηρείτε τον τίτλο του «κόκκινου Πάνου»;
Ακούστε… Έχω πει και το επαναλαμβάνω ότι η πολιτική δημοκρατία χωρίς τα κοινωνικά δικαιώματα είναι ένα «αδειανό πουκάμισο». Ορισμένοι θεωρούν ότι οι πολιτικές υπέρ της κοινωνικής συνοχής αποδυναμώνουν την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και στερούν πόρους από την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας. Ισχύει ακριβώς το αντίθετο. Από εκεί και πέρα είναι ξεκάθαρο ότι με δανεικά δεν γίνεται κοινωνική πολιτική.
Και ο πλούτος δημιουργείται κυρίως από τον ιδιωτικό τομέα και από την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας.
Προς αυτή την κατεύθυνση κινηθήκαμε τη διετία που πέρασε. Και αν υπήρξαν μέτρα υπέρ της ανταγωνιστικότητας που είχαν ένα (προσωρινό) κοινωνικό κόστος, η κυβέρνηση τα εφήρμοσε με τη βεβαιότητα ότι από το 2007 θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε σε στοχευμένες πολιτικές κοινωνικών παροχών υπέρ των οικονομικά αδύνατων κατηγοριών του πληθυσμού.
Συμπερασματικά, λοιπόν, όχι μόνο στήριξα και στηρίζω τις μεταρρυθμίσεις με βάση μια καθαρά πολιτική συλλογιστική, την οποία ακολουθώ με συνέπεια από πολλά χρόνια, αλλά και περιμένω να εξελιχθούν τα πράγματα στο επόμενο στάδιο σύμφωνα με την πορεία που έχει προδιαγράψει η ίδια η κυβέρνηση.
Γιατί δεν μου περνάει καν από το μυαλό ότι μπορεί να ξεφύγουμε από τους αρχικούς μας στόχους και να μην αποδώσει η πολιτική μας τα αναμενόμενα υπέρ των κοινωνικά ευάλωτων ομάδων, που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη στήριξης από την πολιτεία.
Σας θυμίζω ότι την πορεία της N.Δ. προς την εξουσία στήριξαν αποφασιστικά μικρομεσαία κοινωνικά στρώματα. Θα είναι βαρύτατο πλήγμα για την ελληνική κοινωνία αν διαψεύσουμε τις προσδοκίες τους αυτές και θα αποδειχθεί μια παρόμοια εξέλιξη μοιραία και καταστρεπτική για το μέλλον και της ίδιας μας της παράταξης.
Ωστόσο διαφωνήσατε με ισχυρούς τραπεζικούς κύκλους, με αφορμή το θέμα της εθελουσίας εξόδου σε ορισμένες τράπεζες. Δεν είναι έτσι;
Το να αποφασίσει κάποιο πιστωτικό ίδρυμα να εφαρμόσει καθεστώς εθελουσίας εξόδου, αυτό είναι δικαίωμά του. Εγώ απλώς έκανα το αυτονόητο καθήκον μου, προασπίζοντας τους κοινωνικούς πόρους και την περιουσία των ασφαλιστικών ταμείων και μη αποδεχόμενος να πληρώσουν τα ασφαλιστικά ταμεία – δηλαδή ο ελληνικός λαός – το κόστος της εθελουσίας εξόδου, προς όφελος της μιας ή της άλλης ομάδας μετόχων. Όποιος αποφασίζει εθελουσία έξοδο, καλώς αποφασίζει. Πρέπει όμως και να την πληρώνει…
Υπάρχει έλλειψη συλλογικότητας στην κυβέρνηση
H έλλειψη συλλογικότητας στην κυβέρνηση μπορεί να αποβεί μοιραία, λέει ο πρώην υπουργός.
Πράγματι, είπατε από την πρώτη στιγμή ότι αγαπάτε τον Κώστα Καραμανλή και τον στηρίζετε όταν σας πικραίνει. Αφήσατε όμως ξεκάθαρες αιχμές για το περιβάλλον του.
Αυτά που είχα να πω, τα είπα στον χρόνο που έπρεπε και με τέτοιο τρόπο ώστε να βγάλει κανείς ασφαλή συμπεράσματα. Δεν θα επανέλθω… Γύρισα σελίδα και ασχολούμαι με την επόμενη ημέρα. Άλλωστε η πολιτική είναι περισσότερο μαραθώνιος δρόμος αντοχής και πολύ λιγότερο δρόμος ταχύτητας.
Από την εμπειρία σας αυτή τη διετία, ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα στη λειτουργία της κυβέρνησης Καραμανλή;
H εμφανιζόμενη σε μερικές περιπτώσεις έλλειψη συλλογικότητας μεταξύ των μελών της, που μπορεί σε ορισμένες συγκυρίες κρίσεων, σύμφυτες με την άσκηση του κυβερνητικού έργου, να αποδειχθεί και μοιραία.
Δεν θα κάνω εσωκομματική αντιπολίτευση
Ο πρώην υπουργός τονίζει ότι δεν θα κάνει εσωκομματική αντιπολίτευση.
Όλοι πάντως στο κόμμα σας συμφωνούν ότι έχετε σπουδαίες επικοινωνιακές ικανότητες και εκφράζονται φόβοι από τη Ρηγίλλης μήπως αυτό το όπλο σας το αξιοποιήσετε για εσωκομματική αντιπολίτευση, με δεδομένο ότι αρνηθήκατε ήδη τη θέση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου.
Τα περί «εσωκομματικής αντιπολίτευσης» τα απορρίπτω κατηγορηματικά, γιατί παραπέμπουν σε διαδικασίες εσωστρέφειας, τις οποίες πλήρωσε στο παρελθόν πολύ ακριβά η N.Δ. Είμαι αποφασισμένος να εξακολουθήσω να βρίσκομαι δίπλα στους συμπολίτες μου και να αγωνίζομαι για να υλοποιήσουμε στην πράξη όλα αυτά για τα οποία δεσμευθήκαμε, ιδιαίτερα στον τομέα της κοινωνικής πολιτικής.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ “