Με την απόφασή του να παραιτηθεί από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, ο K. Σημίτης έκανε την αυτοκριτική του. Αυτή την απάντηση δίνει σε όσους κατηγορούν τον πρώην πρωθυπουργό για απουσία αυτοκριτικής στο βιβλίο του ένα από τα «παιδιά» του, ο M. Χρυσοχοΐδης – ο μόνος άνθρωπος που γνώριζε από την πρώτη στιγμή τη συμφωνία για την παράδοση της σκυτάλης στον Γ. Παπανδρέου.
Ο M. Χρυσοχοΐδης επιμένει στην άποψή του ότι οι εκλογές χάθηκαν μετά το 2000 διότι δεν έγιναν οι αλλαγές που έπρεπε και τονίζει με νόημα «νικήσαμε τις τίγρεις και μας έφαγαν οι… κοριοί».
Κύριε Χρυσοχοΐδη, συμμερίζεστε την άποψη ότι ο πρώην πρωθυπουργός με τα όσα έγραψε στο βιβλίο του έβαλε σε ένα νέο κύκλο εσωστρέφειας το ΠΑΣΟΚ;
Όχι, και θα σας εξηγήσω γιατί. Ο κόσμος περίμενε να ακούσει τι έχει να πει ο Σημίτης. Και νομίζω ότι ως ένα βαθιά πολιτικό κείμενο, το οποίο συστήνω ανεπιφύλακτα σε φίλους και αντιπάλους, ήταν αναμενόμενο το βιβλίο αυτό αφενός να μονοπωλήσει την πολιτική και ειδησεογραφική ατζέντα και αφετέρου να εγείρει έντονες συζητήσεις γύρω από τις θέσεις που καταθέτει μέσω αυτού ο K. Σημίτης. H δυναμική πορεία της ανόδου στην οποία έχει εισέλθει το τελευταίο διάστημα το ΠΑΣΟΚ δεν ανακόπτεται, αντιθέτως εμπλουτίζεται, όταν οι παρεμβάσεις που γίνονται διαθέτουν την πολιτική οξύνοια του K. Σημίτη. H εσωστρέφεια με τους φωνασκούντες βουλευτές που αρχίζουν να χάνουν την ψυχραιμία τους βλέποντας τον κατήφορο της κυβέρνησης μάλλον θα πρέπει να απασχολεί περισσότερο τον K. Καραμανλή και το κόμμα του.
Υπήρξατε από τους έμπιστους συνεργάτες του K. Σημίτη και πρώτος δηλώσατε μετά την έκδοση του βιβλίου ότι το παιχνίδι για το ΠΑΣΟΚ χάθηκε το 2000 γιατί δεν τόλμησε ο K. Σημίτης άλλα και όλοι όσοι ήσασταν μαζί του τότε να κάνετε τις μεγάλες διορθωτικές αλλαγές…
Εγώ από τότε είχα εκθέσει δημοσίως τις απόψεις μου, αλλά δεν είναι το θέμα μας αυτό. Ο K. Σημίτης έκρινε ότι η προσπάθεια της κυβέρνησής του έπρεπε να επικεντρωθεί στα εθνικά μας ζητήματα και την προώθησή τους στην ευρωπαϊκή αρένα, και φυσικά στον μεγάλο στόχο των Ολυμπιακών Αγώνων. Φέρνοντας βεβαίως τα θετικά αποτελέσματα που όλοι γνωρίζουμε. Εδώ όμως νομίζω ταιριάζει ο στίχος «νικήσαμε τις τίγρεις και μας έφαγαν οι κοριοί». Το ΠΑΣΟΚ είχε μία ευκαιρία να προχωρήσει στην ανανέωσή του ενώ βρισκόταν στην εξουσία, κι αυτή ήταν την «επαύριον» των εκλογών του 2000, όταν δηλαδή η οριακή εντολή νίκης από τον ελληνικό λαό χτυπούσε το καμπανάκι ως προς τις απαιτούμενες αλλαγές.
H αιφνιδιαστική αλλαγή ηγεσίας – την οποία μόνο εσείς από το ΠΑΣΟΚ γνωρίζατε – επιμένετε και σήμερα ότι ήταν μια σωστή πολιτική κίνηση;
Το ότι γνώριζα εγώ πρόκειται για κάτι που είναι γνωστό εδώ και αρκετό καιρό και φυσικά απολύτως συμβατό και θεμιτό με τον θεσμικό ρόλο που είχα εκείνη την περίοδο ως γραμματέας του κόμματος. Ας μην προσδίδουμε λοιπόν συνωμοσιολογικές διαστάσεις εκεί που δεν υπάρχουν. Ο K. Σημίτης γνώριζε ότι με οποιονδήποτε άλλον τρόπο μια διαδικασία διαδοχής θα έβαζε σε σοβαρές περιπέτειες το ΠΑΣΟΚ. Μόνο o Γ. Παπανδρέου μπορούσε να εγγυηθεί την ενότητα του κόμματος. Έτσι ο πρώην και ο νυν αρχηγός του ΠΑΣΟΚ αναλαμβάνοντας τις πολιτικές τους ευθύνες έκριναν ότι μια ομαλή διαδοχή με στοιχεία πολιτικού αιφνιδιασμού δύο μήνες πριν από τις εκλογές του 2004 είχε σοβαρές πιθανότητες να ανατρέψει το πολιτικό κλίμα. H καθολική αποδοχή και η πανηγυρική ανάδειξη του Γ. Παπανδρέου ως αδιαμφισβήτητου διαδόχου του K. Σημίτη έδειξαν ότι το εγχείρημα ήταν στη σωστή κατεύθυνση. H αλλαγή στην κεφαλή όμως δεν αναιρούσε το γεγονός ότι το κυρίως σώμα του ΠΑΣΟΚ νοσούσε. Έπρεπε να είχε στηριχθεί σε ένα ευρύτερο, πολύ πιο βαθύ και ήδη δρομολογημένο από καιρό στρατηγικό σχέδιο ανανέωσης του ίδιου του κόμματος.
Ο K. Σημίτης κατηγορήθηκε ότι στο βιβλίο του δεν κάνει αυτοκριτική και δεν αναφέρεται σε στενούς του συνεργάτες και στελέχη που εξέθεσαν τον ίδιο και το κόμμα με τις συμπεριφορές τους. Δεν έπρεπε να μιλήσει και γι’ αυτά;
H μέγιστη στιγμή αυτοκριτικής του K. Σημίτη έγινε όταν, συνειδητοποιώντας ότι το ΠΑΣΟΚ με τον ίδιο στο τιμόνι δεν ήταν σε θέση να κερδίσει τις εκλογές, αποφάσισε να αποχωρήσει από την ηγεσία του κόμματος. Δείχνει πολιτικό με αδιαμφισβήτητο ήθος, υψηλό «κομματικό πατριωτισμό» και πολιτικό ένστικτο. Από ‘κεί και πέρα στο βιβλίο του ο K. Σημίτης δεν μιλάει προσωπικά αλλά πολιτικά. Στόχος του δεν είναι να εκθέσει πρόσωπα αλλά ιδέες και προτάσεις πολιτικής.
Ξέρετε όσο λίγοι τον Κώστα Σημίτη. Όταν δηλώνει είμαι παρών και δεν θα σιωπήσω, τι εννοεί; Θα διεκδικήσει ρόλους και αξιώματα στο μέλλον ή απλώς θα εκφράζει την άποψή του σε όλα τα σημαντικά θέματα;
Δεν πιστεύω ότι πρόκειται για «χρησμό» στον οποίο οι δημοσιογράφοι θα πρέπει να αναζητήσετε πολλαπλά επίπεδα ανάγνωσης, αλλά για μια ξεκάθαρη πολιτική δήλωση. Ο K. Σημίτης μιλούσε πάντα με καθαρά λόγια και αυτό κατά τη γνώμη μου έκανε και τώρα. Αλίμονο αν δεν θεωρούσαμε ευπρόσδεκτες και χρήσιμες τις δημόσιες παρεμβάσεις από έναν πολιτικό που αποτελεί κεφάλαιο για τον τόπο και που σφράγισε με την παρουσία και το έργο του τον 30χρονο κύκλο της Μεταπολίτευσης.
Οι πολίτες αρχίζουν να στρέφονται ξανά προς εμάς
Ο M. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ δηλώνει ότι το ΠΑΣΟΚ αφυπνίζεται, ενώ, όπως τονίζει, «για πρώτη φορά μελετώντας τις τελευταίες δημοσκοπήσεις διαπιστώνει κανείς ότι οι πολίτες αρχίζουν να στρέφονται ξανά προς εμάς προσβλέποντας στις προτάσεις μας».
Ο Γ. Παπανδρέου έχει βρει τον αντιπολιτευτικό του βηματισμό; Ή είστε από εκείνους που πιστεύουν ότι δεν ασκεί σκληρή αντιπολίτευση και δεν αξιοποιεί τα έμπειρα στελέχη του κόμματος;
Ο Γ. Παπανδρέου δεν λειτουργεί σε πολιτικό κενό. Έχει ένα κόμμα πίσω του. Όσο συνεκτικότερη γίνεται λοιπόν η λειτουργία του κόμματος και η συνεργασία μεταξύ πολιτικών στελεχών και οργάνων τόσο αποτελεσματικότερος θα είναι και ο αντιπολιτευτικός βηματισμός του προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Ο Γ. Παπανδρέου ανέλαβε μια δύσκολη αλλά αναγκαία αποστολή: να αποσυνθέσει και να επανασυνθέσει το ΠΑΣΟΚ. Όποιος αντιλαμβάνεται τι συνεπάγεται ένα τέτοιο εγχείρημα και σε τι χρονικό ορίζοντα μπορεί να αποδώσει καρπούς, μπορεί και να αντιληφθεί ότι τα καλύτερα είναι μπροστά μας.
Φοβόσαστε στο ΠΑΣΟΚ αιφνιδιασμό από τον Πρωθυπουργό με πρόωρες εκλογές;
H Νέα Δημοκρατία έχει λάβει μια καθαρή και ισχυρή εντολή για να κυβερνήσει. Είναι πλέον προφανές ότι αυτή την εντολή δεν στάθηκε ικανή να την υπηρετήσει ούτε καν στα δύο πρώτα χρόνια της διακυβέρνησής της, που είναι και τα πιο δυναμικά και παραγωγικά για μια νέα κυβέρνηση, αλλά και τα πλέον ενδεικτικά των προθέσεών της. Μια αιφνίδια προσφυγή στις κάλπες θα σήμαινε πολύ απλά την άτακτη υποχώρηση της Νέας Δημοκρατίας.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ “