Τελικά η κυβέρνηση δυναμίτισε την ενδιάμεση συμφωνία την οποία η ίδια υποτίθεται ότι είχε σχεδιάσει και επιζητούσε διακαώς. Τώρα θέλει την “λύση πακέτο” την οποία ξόρκιζε. Αν για ένα πράγμα είμαστε σίγουροι μετά από τρεις και κάτι μήνες της νέας διακυβέρνησης είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε την εξουσία χωρίς σχέδιο. Ούτε κύριο ούτε εναλλακτικό. Χωρίς αμφιβολία πλέουμε σε αχαρτογράφητα νερά. Αν τα καταφέρει ο Αλέξης Τσίπρας να οδηγήσει με ασφάλεια το πλοίο σε ασφαλές λιμάνι με καλύτερους όρους, τότε θα μακροημερεύσει. Αν όμως από τις πολλές μανούβρες πέσει σε ύφαλο, η χώρα θα τσακιστεί για δεκαετίες και η αριστερά θα χάσει για πάντα το φωτοστέφανο που κατέκτησε με δάκρυα και αίμα από τις αθλιότητες που τις επεφύλαξαν οι νικητές του εμφυλίου. Η ανελέητη μεταπολεμική δεξιά που δεν έμοιαζε καθόλου με την ΝΔ του 1974. Πάντως, καλά η κακά νέα θα αργήσουν. Δεν προλαβαίνουμε ούτε εμείς ούτε οι δανειστές μέσα σε ένα-δύο μήνες. Έτσι, η συμφωνία του Ιουνίου θα γίνει με ευκολία συμφωνία του φθινοπώρου.