Το υψηλό ποσοστό που πήρε ο Φώτης Κουβέλης στις εκλογές του 2012 τον ζάλισε. Ήταν πιο πάνω από το μπόι του κόμματός του. Μια επιτυχία που τον οδήγησε πολύ σύντομα στο τέλος της πολιτικής του διαδρομής. Έκανε πολλά μικρά και δύο τεράστια λάθη. Το πρώτο που μπήκε στην κυβέρνηση Σαμαρά και το δεύτερο που βγήκε. Στην πολιτική όμως, ένα και ένα δεν κάνουν ποτέ δύο. Οι γκάφες πολλαπλασιάστηκαν γεωμετρικά και εξαέρωσαν τη ΔΗΜΑΡ. Χωρίς αμφιβολία, ο Φώτης Κουβέλης είναι σοβαρός, ευπρεπής και μετρημένος άνθρωπος, με αψεγάδιαστη και κρυστάλλινη διαδρομή. Πολύ λίγους ξέρω που τον αντιπαθούν. Μεγάλη του αδυναμία ο στρογγυλεμένος πολιτικός του λόγος, που είναι τόσο στρογγυλός που γίνεται βαρετός. Τώρα επιτρέπει να παίζουν παιχνίδια στην πλάτη του. Ρίχνουν το όνομά του στις μυλόπετρες των διαρροών για την προεδρία της δημοκρατίας και εκείνος δείχνει να κολακεύεται, να το απολαμβάνει και να μην αντιδρά. Ξεχνά τον βασικό κανόνα του τζόγου, πως τα φύλλα που πέφτουν πρώτα στο τραπέζι καίγονται. Και όσο εκείνος μελετά την επόμενη κίνησή του, τόσο τον ροκανίζουν οι άσπονδοι φίλοι του και οι παλιοί σύντροφοί του. Στην πολιτική πρέπει να ξέρεις πότε αποσύρεσαι. Έστω προσωρινά. Και για τον ευπρεπή Κουβέλη, τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να πει όχι σε όλα και να παρατηρήσει σιωπηλός τις εξελίξεις, πριν υποστεί έναν κανιβαλισμό που ειλικρινά δεν του αξίζει.
Το άρθρο του Γ. Πολίτη δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Real News” την Κυριακή, 7 Σεπτεμβρίου 2014