Ο Δημήτρης Τάρλοου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις σκηνοθετώντας τη «Μεγάλη Χίμαιρα» του παππού του κ. Μ. Καραγάτση
της Αστερόπης Λαζαρίδου
Χρειάστηκε η στενή συνεργασία δύο διαφορετικών τεχνών, του κινηματογράφου και του θεάτρου, προκειμένου να μεταφερθεί σε όλο του το μεγαλείο το μυθιστόρημα του Μ. Καραγάτση «Η Μεγάλη Χίμαιρα». Το πολυάριθμο κοινό του Χώρου Η της Πειραιώς βρέθηκε προ εκπλήξεως, όταν μετά το τρίτο κουδούνι, αντί να δει τους πρωταγωνιστές επί της σκηνής, τους είδε επί της μεγάλης οθόνης: η κεντρική ηρωίδα, η Γαλλίδα Μαρίνα ή Μαρινέτ (Αλεξάνδρα Αϊδίνη), έχει την πρώτη της ερωτική επαφή με έναν άγνωστο, ο οποίος την περνά για πόρνη και της πετά την πληρωμή της φεύγοντας.
Εκείνη παίρνει τα χρήματα και τα ανεμίζει στη μητέρα της, λέγοντάς της γεμάτη μίσος ότι πλέον ακολουθεί πιστά τα χνάρια της στην πορνεία, ξεμπροστιάζοντάς τη για όσες φορές είχε απατήσει τον πατέρα της που έλειπε στην Αφρική. Η μητέρα θα πεθάνει από ανακοπή μέσα στον ύπνο της αφήνοντας μια τεράστια περιουσία στη Μαρίνα. Κι από εκεί και πέρα αρχίζει η νέα ζωή για τη νεαρή γυναίκα. Η γνωριμία και ο γάμος με τον έλληνα καπετάνιο (Νίκος Ψαρράς), ο οποίος θα καταφέρει να ξεκλειδώσει τον προβληματικό, σακατεμένο από τις μνήμες της πόρνης μάνας ερωτισμό της, η ζωή στη Σύρο, ο κρυφός έρωτας με τον διανοούμενο αδελφό του άντρα της (Ομηρος Πουλάκης), η σκληρή πεθερά (Σοφία Σεϊρλή) και όλα τα δράματα που θα χτυπήσουν τη ζωή της, αποδεικνύοντας ότι το πεπρωμένο είναι πιο σκληρό και από τον ελληνικό ήλιο που καίει τα πάντα στο πέρασμά του.
Διαβάστε τη συνέχεια στο:
http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=616390
