του Δημήτρη Μητρόπουλου
ΓΥΡΩ ΓΥΡΩ όλοι από τις τράπεζες. Αυτό είναι το στόρι της κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου ΙΙ. Ολοι περίμεναν αναμέτρηση με την τρόικα, ιδίως μετά τις ιαχές της λαϊκής Δεξιάς που έλαβε θέση – και, βεβαίως, χαρτοφυλάκια – στον ανασχηματισμό του Ιουνίου. Ο τρέχων γύρος όμως περνάει, αν όχι στα μαλακά, μάλλον στα κουφά. Ο Πολ Τόμσεν άργησε να έρθει και θα φύγει νωρίτερα, ενώ ο Ντέκλαν Κοστέλο, νέος εκπρόσωπος της Κομισιόν στη θέση του στεγνού Ματίας Μορς, είναι Ιρλανδός και γλυκομίλητος. Αντιθέτως, εκεί όπου, δεν πέφτουν ακριβώς κορμιά, αλλά έχουμε ζόρια μεταξύ διαφορετικών παικτών είναι στο θέμα των κόκκινων δανείων των τραπεζών. Ξεχάστε τους καταναλωτές. Αυτό που κρίνεται τώρα είναι η τύχη των επιχειρήσεων. Χωρίς αυτές δεν υπάρχει ανάπτυξη.
ΤΑ κόκκινα δάνεια είναι ένα πρόβλημα που όμως εγγράφεται σε μια συγκυρία όπου εκτυλίσσονται πολλά και διάφορα. Τρέχει, ας πούμε, η αξιολόγηση των ελληνικών τραπεζών από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Το ξεψάχνισμα των χαρτοφυλακίων μη εξυπηρετούμενων δανείων είναι στοιχείο της. Από το αποτέλεσμά του, αλλά και από το είδος του σεναρίου διά του οποίου θα κριθεί η αντοχή των τραπεζών θα εξαρτηθεί το αν θα χρειαστούν πρόσθετα κεφάλαια. Και με ποιους όρους – δηλαδή σε τι τιμή νέων μετοχών – θα γίνει η αύξηση κεφαλαίου. Για όλα αυτά δεν υπάρχει ταυτότητα αντιλήψεων μεταξύ τραπεζιτών – είναι χαρακτηριστικές οι δημόσιες τοποθετήσεις του Μιχάλη Σάλλα – και Τραπέζης της Ελλάδος με τον Γιάννη Στουρνάρα να κάνει πολλές επαφές αλλά να λέει λίγα λόγια. Ενώ πολλοί τον θεωρούσαν φλύαρο εκ χαρακτήρος. Ο Στουρνάρας έφυγε για τη συνάντηση του συμβουλίου της ΕΚΤ στη Φρανκφούρτη. Κάτι που θα προκύπτει ανά δύο ή τρεις εβδομάδες. Οι άλλοι έμειναν για να βράσουν στο ζουμί τους. Στο μεταξύ η κυβέρνηση επείγεται, για λόγους πολιτικούς και όχι μόνο, να ξαναβάλει μπροστά την οικονομία. Αυτό δεν μπορεί να γίνει με επιχειρήσεις που να είναι στον προθάλαμο της ευθανασίας.
Διαβάστε τη συνέχεια στο:
http://www.tanea.gr/opinions/all-opinions/article/5141543/komanto/