της Κατερίνας Ι. Ανέστη
Πατώντας στο κόκκινο χώμα, με κίτρινα γιλέκα που φωσφόριζαν καθώς έπεφτε το σούρουπο στην παραλία, η συγκίνηση επιβλήθηκε πάνω στην πόλη, ανάβλυσε μέσα από το σκάμμα θαύμα του Κέντρου Πολιτισμού Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Εκεί όπου για δεκαπέντε λεπτά, οι 10 γιγαντιαίοι γερανοί του μεγαλύτερου εργοταξίου πολιτισμού στην Ευρώπη χόρεψαν στον ρυθμό των Πλανητών του Γκούσταφ Χολστ. Αληθινά, χόρεψαν…
Ο σούπερ σταρ αρχιτέκτονας Ρέντζο Πιάνο (με την ιδιότητα του σταρ να αναφέρεται στα εμβληματικά κτίριά του και καθόλου στην συμπεριφορά του και στον τρόπο που κινείται ανάμεσα στο πλήθος) ήταν εκεί, στην πρώτη σειρά, μειλίχιος, χαμογελαστός φορώντας το γιλέκο του (όπως σχεδόν όλοι μέσα στο χώρο, ακόμη και η υπουργός Τουρισμού, αλλά όχι ο υπουργός Πολιτισμού που έμεινε με το σακάκι του). Ο Piano ήταν ο πρώτος που χειροκρότησε τον Μύρωνα Μιχαηλίδη όταν διέσχισε το πλήθος κατευθυνόμενος προς το σημείο όπου 98 μουσικοί της Εθνικής Λυρικής Σκηνής τον περίμεναν για να ερμηνεύσουν τους Πλανήτες. Αλλα κυρίως τον περίμεναν δέκα μοναδικοί στον κόσμο χορευτές: Οι χειριστές των γερανών που οδήγησαν αυτά τα τεράστια χέρια σε μια επιβλητική και συνάμα απλοϊκή χορογραφία.
Διαβάστε τη συνέχεια στο:
http://www.iefimerida.gr/node/160833#ixzz35jX07UNW
