του Δημήτρη Μητρόπουλου
Τίποτε στη ζωή δεν είναι πιο μπερδεμένο από τις σχέσεις αγάπης – μίσους. Μεταξύ έλξης και απώθησης, η μπάλα χάνεται. Το ίδιο και η ταυτότητα εκείνου που είναι μπλεγμένος στα δίχτυα της αμφιθυμίας.
Είναι η περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ με το ΠαΣοΚ. Τα στελέχη πρώτης, δεύτερης και τρίτης γραμμής τής Κουμουνδούρου πολεμούν το ΠαΣοΚ, επιχειρώντας να το εξοντώσουν – είναι χαρακτηριστική η εμμονή με τα υποβρύχια – την ίδια ώρα που, υποσυνείδητα, έλκονται από αυτό ή, ακόμη χειρότερα, το μιμούνται. Ο Δημήτρης Στρατούλης υποπίπτει στην τελευταία παθολογία. Γιατί τι είναι, εκτός από απομίμηση της αντιπολιτευτικής πολιτικής του ΠαΣοΚ και μάλιστα της περιόδου 2007-2009, η διακήρυξη ότι η πώληση της ΔΕΗ θα αναστραφεί όταν ο ΣΥΡΙΖΑ γίνει κυβέρνηση; Είναι κακοτυπωμένη κόπια αυτών που έλεγε ο Γιώργος Παπανδρέου, με προπομπό τη Λούκα Κατσέλη, για την πώληση του ΟΤΕ το 2008 ή κάπου εκεί. Η Λούκα μπορεί να περιμένει μήνες στον προθάλαμο της Κουμουνδούρου αφού δεν έχουν ακόμη αποφασίσει αν θα τη βάλουν μέσα. Η πολιτική της όμως έχει ήδη μπει από το παράθυρο.
http://www.tanea.gr/opinions/all-opinions/article/5134842/apomimhseis/