Μισή λύση η... ακριβής περιγραφή!

του Παναγιώτη Παναγιώτου

Είναι σαφές ότι η πολιτική της λιτότητας θα συνεχιστεί τουλάχιστον μέχρι το 2018. Με το νέο μεσοπρόθεσμο που θα κατατεθεί τις επόμενες ημέρες οι δαπάνες δεν θα μπορούν να ξεπεράσουν τις δαπάνες του 2013, εάν δεν χρειασθεί να μειωθούν: Μόνο εσωτερικές ανακατατάξεις, με δεδομένο όμως το πλαφόν του 2013, θα μπορούν να γίνουν. Στην ουσία η κυβέρνηση έχει δεσμευθεί για τα επόμενα χρόνια σε μια παρατεταμένη περιοριστική δημοσιονομική πολιτική. Αυτό το πλαίσιο είναι προφανές ότι θα επηρεάσει αρνητικά την ανάπτυξη, την αντιμετώπιση της ανεργίας, αλλά και την εξαντλημένη ήδη φοροδοτική ικανότητα των πολιτών, λόγω της υπερφορολόγησης, με συνέπεια -εάν δεν αντιμετωπιστεί ριζικά η φοροδιαφυγή- να έχουμε και πτωτική πορεία στα φορολογικά έσοδα.

Σε αυτόν τον φαύλο κύκλο που έχουμε μπει, για να ανακοπούν οι καθοδικές τάσεις της οικονομίας, δεν αρκεί μια δημοσιονομικά «ενάρετη πορεία», η οποία στην εξέλιξή της θα… συναντήσει την ανάπτυξη! Χρειάζονται ισχυροί ευρωπαϊκοί επενδυτικοί πόροι, σε μια λογική τύπου «σχεδίου Μάρσαλ», αυτοματοποιημένοι σχεδόν μηχανισμοί αναπτυξιακής αξιοποίησής τους και σαφές εθνικό σχέδιο μετρήσιμων και ιεραρχημένων προτεραιοτήτων και «όχι τυφλή διάχυση πόρων» ως συνήθως…

Επίσης, παράλληλα, χρειάζεται μια σοβαρή «διευθέτηση» του δημόσιου χρέους, που θα δημιουργεί προϋποθέσεις ώστε να κατευθυνθεί ένα σημαντικό μέρος του πλεονάσματος σε αναπτυξιακές, οικονομικές και κοινωνικές πολιτικές. Χωρίς αυτά τα «εργαλεία» παρά τα «σενάρια αισιοδοξίας» η προσπάθεια θα αποδειχθεί «σισύφεια». Ελπίζουμε επίσης και στην ωρίμανση ευρύτερων ευρωπαϊκών λύσεων, πιο ισορροπημένων, που θα δράσουν ευεργετικά σε μια κατεύθυνση αλληλεγγύης μεταξύ των χωρών της Ευρωζώνης.

Το συμπέρασμα είναι ότι έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας. Οι πρώιμοι «πανηγυρισμοί» περί εξόδου από την κρίση εύκολα μπορεί να αποδειχθούν «παλάτια στην άμμο»… Ενώ η γενική καταστροφολογία δεν συνεισφέρει σε τίποτα. Αντίθετα, μόνο η κριτική στάση, η περιγραφή των γεγονότων στις πραγματικές διαστάσεις τους, η αναγνώριση των θετικών ενεργειών και το σταθερό μέτωπο κατά των αδιέξοδων υφεσιακών πολιτικών λιτότητας μπορούν να δημιουργήσουν ένα αποτελεσματικό «μέτωπο» ευθύνης για τη χώρα…

panpan@pegasus.gr

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22791&subid=2&pubid=63996323