Ενα ζωντανό αρχείο της εποχής και του τόπου

Δεν πρόκειται μόνο για μια έκθεση φωτογραφίας και ας συγκεντρώνει τους πιο δραστήριους και ταλαντούχους σύγχρονους Ελληνες φωτογράφους.

Το «Depression era», που αυτές τις ημέρες παρουσιάζεται στις Βρυξέλλες υπό την ομπρέλα της μεγάλης εικαστικής έκθεσης «Καμία πατρίδα για τους νέους» (επιμέλεια: Κατερίνα Γρέγου), είναι ένα συλλογικό πείραμα. Ναι μεν καλλιτεχνικό στη βάση του, αλλά και μια ζωντανή και εν εξελίξει διαδικασία σκέψης, στοχασμού, διαλόγου για την κρίση, από μία μεγάλη ομάδα φωτογράφων, δημοσιογράφων, συγγραφέων, κινηματογραφιστών. Πώς διαβάζουν την κρίση των τελευταίων χρόνων, πού ανιχνεύουν τις ρίζες της, πώς αφουγκράζονται το παρόν, πώς καταγράφουν τους μετασχηματισμούς στην ελληνική κοινωνία;
Δεν θα δείτε φωτογραφίες που στοχεύουν στον εύκολο εντυπωσιασμό, δεν υπάρχει η λογική των ειδήσεων, μόνο η επιθυμία για μια βουτιά κάτω από την επιφάνεια, συνεισφορά στον προβληματισμό και στην ερμηνεία του φαινομένου που βιώνουμε όλοι τα τελευταία χρόνια.

Σαν ντοκιμαντέρ

«Ουσιαστικά πρόκειται για ένα ζωντανό αρχείο της εποχής και του τόπου. Η λογική μας είναι να εμπλουτίζεται διαρκώς, να αλλάζει κατευθύνσεις και να ανοίγει, να γίνεται όλο και πιο δημόσιο», μας εξηγεί η Πάσκουα Βοργιά. Μαζί με τον φωτογράφο Παύλο Φυσάκη και τον αρχιτέκτονα Πέτρο Μπαμπασίκα υπογράφουν την επιμέλεια του «Depression era». «Πολλές από τις δουλειές έχουν γίνει τα τελευταία δύο χρόνια, καθώς σχηματίστηκε αυτή η κολεκτίβα, κάποιες, όμως, έχουν ξεκινήσει και παλαιότερα».

Ο φωτογράφος Γιώργος Πρίνος λ.χ. συμμετέχει με φωτογραφίες που τράβηξε κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων: περίοδος εθνικής ευφορίας, αλλά και αλόγιστης σπατάλης. Ο Γιώργης Γερόλυμπος φωτογραφίζει την Αθήνα αποτυπώνοντας το αρχιτεκτονικό και αισθητικό κομμάτι μιας πόλης που βάλλεται έντονα και αλλάζει βίαια.

Ο Σπύρος Στάβερης προσθέτει το «σχόλιό» του και με φωτογραφίες –μεταξύ άλλων– πολιτικών, όπως ο Ευάγγελος Βενιζέλος και ο Θεόδωρος Πάγκαλος. Ο Δημήτρης Μιχαλάκης δίνει εντονότερα τον τόνο του ρεπορτάζ με στιγμιότυπα από διαδηλώσεις. Ιστορίες ανθρώπων και οικογενειών που βιώνουν επώδυνα την κρίση, παρουσιάζουν αρκετές από τις φωτογραφικές δουλειές του «Depression era», υπενθυμίζουν ότι αυτή η δουλειά δεν παύει να είναι ένα ντοκιμαντέρ.

«Ναι, αλλά πάντα αποφεύγοντας την ευκολία», σημειώνει η Πάσκουα Βοργιά. «Θέλουμε να ξεφύγουμε από όλες αυτές τις εικόνες με τις οποίες μας βομβαρδίζουν καθημερινά τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και να διατυπώσουμε ένα διαφορετικό δημόσιο λόγο, πιο ουσιαστικό».

Η φωτογραφική ομάδα του «Depression era» αποτελείται από τους: Παύλο Φυσάκη, Νίκο Μάρκου, Κώστα Καψιάνη, Γιώργο Μουτάφη, Δημήτρη Μιχαλάκη, Πάσκουα Βοργιά, Πάνο Κοκκινιά, Γιώργη Γερόλυμπο, Σπύρο Στάβερη, Παναγιώτη Λάμπρου, Λουκά Βασιλικό, Πέτρο Ευσταθιάδη, Πέτρο Κουμπλή, Πάνο Κιάμο, Αλέξανδρο Φιλιππίδη, Eνρι Τσενάι, Χρήστο Καπάτο, Γιώργο Πρίνο, Δημήτρη Ραπακούση, Γιώργο Σαλαμέ, Βαγγέλη Τάτση, Γιάννη Θεοδωρόπουλο, Δημήτρη Τσουμπλέκα».

Συλλογικό πείραμα

Το «Depression era» λειτουργεί υπό την ομπρέλα της ΜΚΟ «KOLEKTIV8» που ιδρύθηκε το 2011 στην Αθήνα. Είναι κάτι παραπάνω από την καταγραφή του τραυματικού μετασχηματισμού της κρίσης, είναι μια νέα πρόταση για έναν άλλο τρόπο συνεργατικής και συλλογικής έκφρασης.

Φιλοξενείται από τις 26 Μαρτίου ώς τις 3 Αυγούστου στο Palais de Beaux Arts (BOZAR), το μεγαλύτερο δημόσιο πολιτιστικό κέντρο του Βελγίου, ενώ τον Νοέμβριο θα φιλοξενηθεί στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς. Η έκθεση γίνεται με την ευκαιρία της ελληνικής προεδρίας, αλλά εντελώς ανεξάρτητα από το επίσημο κυβερνητικό πρόγραμμα και χωρίς καμία εμπλοκή ή ενίσχυση της ελληνικής προεδρίας στη χρηματοδότησή της (ειδικά το project «Depression era» είναι αυτοχρηματοδοτούμενο).
depressionera.gr