[Προεκτάσεις] Τάπες

του Γιώργου Λακόπουλου
Ενας υφυπουργός δήλωσε ότι «η τρόικα είναι μαγαζάκι που εξυπηρετεί ιδιωτικά συμφέροντα». Παραμένει στη θέση του; Γιατί όχι; Η ίδια η κυβερνητική εμπροσθοφυλακή (Σαμαράς, Βενιζέλος, Στουρνάρας) δεν πλημμυρίζει κάθε τόσο τους μιντιακούς αιθέρες με δηλώσεις του τύπου «no pasaran»; Δεν προσφεύγει στην αγαπημένη σαπουνόφουσκα της πολιτικής διαπραγμάτευσης με τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις;
Εν τω μεταξύ, αυτή την εβδομάδα η κυβέρνηση δέχθηκε ακόμη ένα τελεσίγραφο. Από την τρόικα; Οχι, από το Eurogroup: βρείτε τα με την τρόικα και μετά ελάτε να συζητήσουμε τα υπόλοιπα! Μία ακόμη τάπα – που έδειξε ότι τα παθήματα δεν γίνονται μαθήματα.
Οσοι βλέπουν καθαρά τις σχέσεις στο τρίγωνο Ελλάδα – τρόικα – ευρωζώνη αντιλαμβάνονται ότι δεν υπάρχει άλλο επίπεδο στο οποίο μπορεί η χώρα να προσφύγει – δίκην Εφετείου. Η τρόικα δεν παίρνει οδηγίες, ως υπηρεσιακός μηχανισμός, από τους δανειστές. Είναι οι δανειστές. Απόδειξη ότι όταν τα πράγματα στενεύουν υπάρχει συνάντηση Σαμαρά – Τόμσεν και όχι Σαμαρά – Μέρκελ. Και οσάκις ο Πρωθυπουργός επιχείρησε να ανοίξει θέματα στην κυρία, αυτή τον παρέπεμψε στην τρόικα. Το ίδιο κάνει και ο Ντεϊσελμπλούμ με τον Στουρνάρα.
Κάθε τόσο, η κυβέρνηση διαμορφώνει την περιρρέουσα ατμόσφαιρα ισχύος της, με θεωρίες για το «τέλος του Μνημονίου» ή με μαγκιές προς την τρόικα όπως: «Δεν είστε αξιόπιστοι συνομιλητές, φέρτε μας τους παραπάνω». Αλλά, την ίδια στιγμή, ο αντιπρόεδρος έλεγε ότι υπάρχει κίνδυνος αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης επειδή δεν πήγε στην Ελιά ο Παπανδρέου!
Αυτή η αντιφατική πρακτική είναι λογικό να οδηγεί σε αδιέξοδα. Η επόμενη τάπα θα έλθει με το πρωτογενές πλεόνασμα – αν δεν έχει έλθει ήδη. Η κυβέρνηση έσπευσε να το προσδιορίσει και να το διανείμει με τυμπανοκρουσίες, σε ανώτατο επίπεδο. Αλλά η ίδια έχει εκχωρήσει την αρμοδιότητα για τη χρήση του πλεονάσματος στην τρόικα και, σε κάθε περίπτωση, ο προσδιορισμός του ανήκει στη Eurostat. Δεν είναι μια αντίφαση που θα αποβεί εις βάρος της;
Η μεθεπόμενη τάπα θα έλθει με τη διευθέτηση του χρέους. Η απόφαση του Eurogroup τον Νοέμβριο του 2012 δεν έχει ακριβώς την ερμηνεία που της δίνει η κυβέρνηση. Παρ’ όλα αυτά, επιμένει ότι επίκειται ρύθμιση κατ’ εφαρμογή αυτής της απόφασης. Με άλλα λόγια, όπως έλεγε ο συγγραφέας Αμβρόσιος Μπιρς: «Η χειρότερη γκάφα που μπορεί να κάνει κάποιος είναι να φάει τη δική του μπλόφα».