Κάποια στιγμή της ζωής μας όλοι θα αφηγηθούμε την ιστορία μας. Στον εαυτό μας, στους φίλους ή σε κάποιον επαγγελματία. Θα χρησιμοποιήσουμε την γλώσσα ή τη σιωπή μας, τις φαντασιώσεις ή τις μνήμες μας για να αποδώσουμε νόημα στα γεγονότα εκείνα που εμπόδισαν ή διευκόλυναν τη ζωή μας, θα μιλήσουμε για τον τρόπο που τα αντιμετωπίσαμε. Και τότε, μέσα από την αφήγηση, « ένα ταξίδι μαζί με κάποιον» θα σταθούμε σ΄εκείνα τα κομμάτια του εαυτού μας που σηματοδότησαν την ταυτότητά μας, ποιοι είμαστε, ποιοί θα θέλαμε να είμαστε, γιατί και πού σκόνταψαν τα ταξίδια των ονείρων μας. Ολες οι ιστορίες ζωής, οι αναμνήσεις, τα γεγονότα, παρά την υποκειμενικότητά τους, δεν έχουν την ίδια αξιακή βαρύτητα. Δεν είναι, για παράδειγμα, ισοδύναμες οι αναμνήσεις που οικοδόμησαν μια ταυτότητα του κακοποιημένου ή με χρόνιες ασθένειες ανθρώπου και εκείνου που έζησε χωρίς δυσκολία την πορεία του. Παρόλα αυτά και παρά τις δυσκολίες, κάποιοι οικοδομούν νέες ταυτότητες, δείχνοντας αντοχή στα σκληρά γεγονότα της ζωής τους. Συχνά, καταφεύγουν στην ονειροπόληση, ως υποκατάστατο για τα χαμένα ιδεώδη, μέχρι να μπορέσουν να δράσουν αντίθετα από την τραυματική εμπειρία τους. Πάρα πολλοί τα καταφέρνουν, ανακάμπτουν, δείχνοντας πίστη και πείσμα στον στόχο. Αλλοι πάλι δυσκολεύονται, μπαίνουν κάτω από το βάρος μιας επιστημονικής ερμηνείας που τους χαρακτηρίζει έξυπνους ή βραδύνοες, φυσιολογικούς ή αποκλίνοντες, δυνατούς ή αδύναμους ή ανθρώπους με δύσκολες αναπηρίες. Οι διαγνώσεις που διαμορφώθηκαν μέσα από ισχυρές επιστημονικές γνώσεις κατέληξαν να γίνουν στοιχείο του εαυτού τους. Είναι γνωστό ότι οι ακαδημαϊκοί κλάδοι χρησιμοποιούν την γλώσσα για να ορίσουν τις ταυτότητες και στις οποίες προσδένονται οι άνθρωποι, αποκτώντας με τον χρόνο μια μαθημένη αδυναμία.
Οι άνθρωποι μπορούν να ξεφύγουν μέσω του αναστοχασμού της ζωής τους. Μπορούν να χαράξουν τις δικές τους πορείες, να γιατρέψουν τις όποιες πληγές σε πείσμα των επιστημονικών αξιολογήσεων.
Όση δυσκολία και να παρουσιάζει, είναι πάντα εφικτή η αίσθηση ότι ή ζωή και η προσωπικότητά μας είναι δική μας υπόθεση.
Μαρία Λασσιθιωτάκη
Ψυχολόγος
Διαβάστε όλο το άρθρο στο:
http://www.selftherapy.gr/?cat=16
