Πριν από μια ακριβώς εβδομάδα, αν με ρωτούσατε πόσο πιθανό θα θεωρούσα να εξελιχθεί ο Έμπολα σε παγκόσμια απειλή, να έρθει δηλαδή δυναμικά και στα δικά μας τα μέρη θα σας απαντούσα “ελάχιστα πιθανό”. Δεν είμαι σε καμία περίπτωση ειδικός στον τομέα της Υγείας, οπότε η απάντηση μου δεν θα είχε μεγάλη βαρύτητα. Παρ’ όλα αυτά παρακολουθώ σε καθημερινή βάση τις εξελίξεις γύρω από την επιδημία, και ένα πράγμα με κράταγε ψύχραιμη: βασικός παράγοντας που ενοχοποιείτο για τη γρήγορη εξάπλωση του Έμπολα στη Δυτική Αφρική ήταν οι υποδομές των συγκεκριμένων χωρών – ή η σχεδόν απόλυτη έλλειψή τους. Έτσι, συμπέραινα, το γεγονός ότι η κατάσταση βρίσκεται εκτός ελέγχου στη Λιβερία δεν σημαίνει πως θα βγει εκτός ελέγχου και στην Ισπανία, τις ΗΠΑ ή την Ελλάδα. Ομολογώ όμως πως το νέο ότι νοσοκόμα που είχε νοσηλεύσει τον αποθανόντα ασθενή στο Ντάλας μολύνθηκε κι αυτή με έχει ανησυχήσει αρκετά. Πρόκειται για μυστήριο κατά τους αξιωματούχους, καθώς η ίδια φορούσε προστατευτικό εξοπλισμό και ο μόνος τρόπος να κολλήσει κανείς τον ιό είναι μέσα από την επαφή με τα σωματικά υγρά ενός ασθενή που έχει συμπτώματα. “The care of Ebola patients can be done safely, but it’s hard to do it safely”, είπε σχολιάζοντας την εξέλιξη ο διευθυντής του C.D.C. (US Centers for Disease Control and Prevention), ενώ σημείωσε πως ακόμα κι ένα μικρό ολίσθημα στην τήρηση του πρωτοκόλλου ασφαλείας μπορεί να οδηγήσει σε μόλυνση. Είναι λοιπόν αυτά τα μικρά ολισθήματα στα οποία πρέπει να στρέψουμε την προσοχή μας.
