Μ’αρέσει πολύ η άµεση δηµοκρατία και ακόµη περισσότερο τα δηµοψηφίσµατα. Ακουγα µε πολλή προσοχή τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ στο παρελθόν όταν µιλούσε για όλααυτά. Και τονείχα πιστέψει γιατί ήµουν – και είµαι – σίγουρος ότι τα πιστεύει και ίδιος. Αυτά όµως για να συµβούν και να αποδώσουν απαιτείται ήπιο κλίµα, κοινωνική ηρεµία καιπολιτική σταθερότητα.
Τώρα φοβάµαι πολύ µε την επιµονήτου Πρωθυπουργού να ψηφίσουµε σώνει και καλά το φθινόπωρο στα ερωτήµατα που θα επιλέξει η Επιτροπή σοφών. Η κυβέρνηση µε αυτήτην πρωτοβουλία µπαίνει σε επικίνδυνο µονοπάτι. Η χώρα είναι στον πάτο τουβαρελιού, ο κόσµος βρίσκεται στις πλατείες µε δεκάδες διαφορετικά και αντιφατικά αιτήµατα, χιλιάδες νοικοκυριά καθηµερινά χρεοκοπούν και εκατοντάδες επιχειρήσεις βαράνε κανόνι. ∆ενείναι η κατάλληλη ώρα, λοιπόν, ο Πρωθυπουργός να µπει σε τέτοιου είδους διαβούλευση µε την κοινωνία. Αντίθετα χρειάζονται από τον ίδιον άµεσες και ξεκάθαρες αποφάσεις οιοποίες να πείθουν ακόµη κι εκείνους που διαφωνούν µαζί του ότι είναι ένας ηγέτης που ξέρει τι κάνει και πού θέλει να φτάσει. Το δηµοψήφισµα εµπεριέχει δύο µεγάλους κινδύνους για όλους: ο πρώτος είναι οι πολίτες από θυµό να καταψηφίσουν προτάσεις λογικές και κρίσιµες για το µέλλον της χώρας µόνο και µόνο επειδή τις υιοθετεί η κυβέρνηση, όπως συνέβη στη Γαλλία µε το ΕυρωπαϊκόΣύνταγµα. Ο δεύτερος κίνδυνος είναι να υπάρξει τεράστια αποχή, και εποµένως το αποτέλεσµα του δηµοψηφίσµατος να αµφισβητηθεί και να γελοιοποιηθεί την ίδια στιγµή στις πλατείες.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ “