Η Σαουδική Αραβία εκδίδει καθημερινές ανακοινώσεις εναντίον της επέμβασης του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας, μετά από την απίστευτης βαρβαρότητας επιδρομή των ισλαμιστών τρομοκρατών της Χαμάς στα νότια της χώρας, χωρίς καμία αναφορά στις περίφημες «Συμφωνίες του Αβραάμ», δηλαδή της προσέγγισης Αράβων και Ισραηλινών. Ποιος κερδίζει; Η Χαμάς.
Του Στέφανου Τζανάκη
Ο Αλ Σίσσι – που με δυσκολία απάλλαξε την Αίγυπτο από τους Αδελφούς Μουσουλμάνους – ο οποίος είχε προειδοποιήσει το Ισραήλ ότι «κάτι μεγάλο» ήταν στα σκαριά λίγες ημέρες πριν από την σφαγή στο φεστιβάλ της ερήμου Νεγκέβ, λίγα χιλιόμετρα από την Γάζα – επιχείρησε την Παρασκευή να διαψεύσει τις φήμες ότι η χώρα του δεν θέλει να βοηθήσει τους παλαιστινίους αμάχους, αλλά τόνισε την ανάγκη να μείνουν στη Λωρίδα της Γάζας, διότι αν φύγουν , όπως είπε, θα είναι το τέλος του «παλαιστινιακού». Ναι, αλλά αν δεν φύγουν θα σφαγιαστούν.Ποιος κερδίζει; Η Χαμάς.
Ο βασιλιάς της Ιορδανίας – με τρία εκατομμύρια παλαιστινίους πολίτες – είδε την Παρασκευή τον Μπλίνκεν και προειδοποίησε ότι δεν είναι ανεκτή η εκτόπιση Παλαιστινίων από τις περιοχές τους. Ποιος κερδίζει; Η Χαμάς.
Από το λουτρό αίματος στη Μέση Ανατολή, μέχρι στιγμής κερδίζουν οι τρομοκράτες: με απροκάλυπτη την απαξίωση κάθε ανθρώπινης ζωής – είτε «φιλικής», είτε «εχθρικής», οι ηγέτες της Χαμάς ουσιαστικά επιβάλλουν στο Ισραήλ να πραγματοποιήσει μία μεγάλης κλίμακας στρατιωτική επιχείρηση στη Γάζα, που θα έχει χωρίς αμφιβολία χιλιάδες θύματα, κυρίως από την πλευρά των Παλαιστινίων, με μοναδικό στόχο να αποτρέψουν την προσέγγιση σημαντικών αραβικών χωρών, όπως η Σαουδική Αραβία, με το Τελ Αβίβ.
Ποιος μπορεί να αποτρέψει μία τέτοια εξέλιξη; Προφανώς, όχι το Ισραήλ, που είδε τον μύθο που είχε δημιουργήσει γύρω από τις ένοπλες δυνάμεις του και τις Υπηρεσίες Πληροφοριών του να καταρρέουν μέσα σε μερικές ώρες εξαιτίας μερικών εκατοντάδων βαρβάρων που μπήκαν στα εδάφη του για να σκοτώσουν πάνω από 1000 ανθρώπους διαφόρων εθνικοτήτων και να αρπάξουν πολλές δεκάδες άλλους, η τύχη των οποίων αγνοείται.
Το Ισραήλ, που είναι για άλλη μία φορά πρακτικά περικυκλωμένο από εχθρούς, μπορεί μόνον να μπει στη Γάζα για να αποκαταστήσει την αξιοπιστία της αποτροπής που είχε καλλιεργήσει. Αλλά αυτό σημαίνει ότι μπορεί να κερδίσει έναν πόλεμο, χάνοντας την ίδια στιγμή κάθε δυνατότητα για ειρήνευση και δημιουργώντας άλλη μία γενιά ορκισμένων εχθρών, με νέες ηγεσίες που θα τρέφονται από το μίσος και θα το διαιωνίζουν.
Η «τιμωρία» της Χαμάς για την βαρβαρότητα στο νότο του Ισραήλ είναι αναπόφευκτη – αλλιώς το Ισραήλ θα έπρεπε να παραδώσει τα κλειδιά στους τρομοκράτες. Αλλά είναι στο χέρι των αραβικών κρατών να δώσουν μία διέξοδο αποκηρύσσοντας την Χαμάς και τιμώντας τις συμφωνίες προσέγγισης με το Ισραήλ.
Προφανώς, οι Άραβες δεν μπορούν να έχουν ενιαία γραμμή, μιας και δεν έχουν τα ίδια συμφέροντα – άλλο η Σαουδική Αραβία και άλλο το Ιράν. Αλλά ποτέ δεν είχαν, ούτε ποτέ θα έχουν ενιαία γραμμή, μιας και τα συμφέροντα είναι διαφορετικά. Ωστόσο, οι χώρες που επιχειρούν να περάσουν σε μία νέα εποχή, που επιδιώκουν να «εκμοντερνιστούν» στον έναν ή στον άλλο βαθμό και να προσεγγίσουν τη Δύση προκειμένου να διασφαλίσουν το μέλλον τους, έχουν κάθε λόγο να αφήσουν στην άκρη την άγονη ρητορική υπέρ των Παλαιστινίων που τους καθηλώνει στην γκετοποίηση, καθιστώντας τους υποτακτικούς τρομοκρατικών Οργανώσεων. Αλλιώς η Χαμάς θα έχει πετύχει τους στόχους της, που δεν είναι η λύση του παλαιστινιακού, αλλά η διαιώνισή του.